با تشکیل دولت ملی، هویت جدیدی که از هویت‌های سنتی، همچون قبیله و قومیت، فراتر و عام‌تر و شامل کلیه شهروندان از هر قوم، زبان و فرهنگ به نام هویت ملی به‌وجود آمد که این هویت به معنی نفی هویت خانواده، شهر و روستا، قبیله، نژاد، مذهب و دین شهروندان نیست، بلکه در پی تحقق هویتی است که همه شهروندان خود را در آن هویت سهیم و مشاهده کنند، بنابراین به جهت اهمیت هویت ملی در همبستگی ملی و جهت دهی شهروندان، حاکمیت برابری و رفع تبعیض و نوسازی و توسعه باید هویتی عام مورد پذیرش همگانی شهروندان را به‌عنوان هویت ملی قرار داد.
هر شهروند ایرانی دارای هویت فردی، هویت گروهی و هویت ملی است که هویت فردی را هر شهروند با معیار‌های شخصی و خانوادگی و هویت گروهی (جمعی) هر شهروند با نشانه‌های نژادی، قومی، حرفه و شغلی شناسایی می‌شوند. تحقق هویت ملی را می‌توان از نتایج دولت ملی دانسته که به موجب آن افراد از رعیتی به شهروندی عبور کردند، در این حالت نیز باید هویت ملی را از هویت‌های سنتی به هویت شهروندی تغییر داد و هویت شهروندی را با دوری از هویت‌های سنتی و در چارچوب دولت ملی جدید به عنوان هویت ملی تعریف کرد. هویت شهروندی هویتی است که بر مبنای حقوق بشر و شهروندی تعریف شده و بر برابری همه شهروندان ایرانی به عنوان اعضای یک دولت ملی تاکید دارد و این تساوی و برابری در حقوق و تکالیف شهروندی را به طور رسمی شامل همه شهروندان ایرانی علی رغم تمایز نژادی، زبانی و قومی مورد پذیرش قرار گیرد .هویت شهروندی بر مبنای اصول برابری در حقوق و تکالیف شهروندی، برابری در تطبیق قانون، برابری در ارائه خدمات، برابری در توزیع ثروت و درآمدهای عمومی و برابری در استخدام و توزیع فرصت و قدرت و مشارکت سیاسی قرار دارد.
نظر به تنوع قومی در کشور هویت ملی باید هویتی فراگیر، گسترده و تکثرگرایی را پذیرا و از مجموع هویت‌های متنوع فردی و گروهی قومی، فرهنگی و اجتماعی شهروندان ایرانی عام‌تر باشد و شهروندان علی رغم تمام تفاوت‌ها و تنوع خود را هویت ملی مشترک ببینند، این همان هویت شهروندی است که هویت ملی شهروندان ایرانی را تشکیل می‌دهد، هویتی که حقوق و تکالیف شهروندی یکسان و برابر، حق اقامت و کرامت در ایران، حق مالکیت، حق ساختن زمین، حق کار و حقوق دیگر، موقعیت جغرافیایی معین، نظام سیاسی مشترک، اقتصاد و یک پیوند اقتصادی، یک سیستم مالی مانند سیستم واحد ارز و سیستم قیمت‌گذاری استاندارد برای بعضی از کالاهای مصرفی، محیط زیست، امنیت، بهداشت، تاریخ مشترک، فرهنگ شهروندی مشترک،منافع و ضررمشترک مولفه‌های آن است، این مشترکات برای شهروندان کشور، علی‌رغم تفاوت‌های قومی، اجتماعی و فرهنگی هویت مشترک ایجاد می‌کند.
هویت ملی به‌موجب رابطه شهروندان در کشور با یکدیگر از یک طرف و با دولت و زمامداران از طرف دیگر نه بر مبنای پیوند و روابط خونی، قومی، زبانی، منطقه، تباری و نژادی بلکه بر مبنای حقوق و تکالیف شهروندی متقابل برقرار می‌شود، حقوق و تکالیفی که توسط قانون و با نقش شهروندان تنظیم می‌شود. هویت شهروندی باعث تقویت وحدت و امنیت و انسجام ملی می‌شود و یکسان‌سازی هویت تباری یا ادغام همه هویت‌ها در یک هویت قومی و تقلیل هویت ملی به هویت تباری، قومی منجر به احساس تبعیض و تحقق نابرابری بین شهروندان و بی‌ثباتی و بحران اجتماعی خواهد شد. هویت ملی بر مبنای هویت شهروندی، پیوند همه شهروندان گروه‌های دینی، مذهبی، قومی، زبانی و فرهنگی درکشور چند قومی ایران است که منجر تحقق روابط مسالمت‌آمیز بین شهروندان ایرانی و فرهنگ شهروندی خواهد شد.
انتهای پیام هر شهروند ایرانی دارای هویت فردی، هویت گروهی و هویت ملی است که هویت فردی را هر شهروند با معیار‌های شخصی و خانوادگی و هویت گروهی (جمعی) هر شهروند با نشانه‌های نژادی، قومی، حرفه و شغلی شناسایی می‌شوند. تحقق هویت ملی را می‌توان از نتایج دولت ملی دانسته که به موجب آن افراد از رعیتی به شهروندی عبور کردند، در این حالت نیز باید هویت ملی را از هویت‌های سنتی به هویت شهروندی تغییر داد و هویت شهروندی را با دوری از هویت‌های سنتی و در چارچوب دولت ملی جدید به عنوان هویت ملی تعریف کرد. هویت شهروندی هویتی است که بر مبنای حقوق بشر و شهروندی تعریف شده و بر برابری همه شهروندان ایرانی به عنوان اعضای یک دولت ملی تاکید دارد و این تساوی و برابری در حقوق و تکالیف شهروندی را به طور رسمی شامل همه شهروندان ایرانی علی رغم تمایز نژادی، زبانی و قومی مورد پذیرش قرار گیرد .هویت شهروندی بر مبنای اصول برابری در حقوق و تکالیف شهروندی، برابری در تطبیق قانون، برابری در ارائه خدمات، برابری در توزیع ثروت و درآمدهای عمومی و برابری در استخدام و توزیع فرصت و قدرت و مشارکت سیاسی قرار دارد.
نظر به تنوع قومی در کشور هویت ملی باید هویتی فراگیر، گسترده و تکثرگرایی را پذیرا و از مجموع هویت‌های متنوع فردی و گروهی قومی، فرهنگی و اجتماعی شهروندان ایرانی عام‌تر باشد و شهروندان علی رغم تمام تفاوت‌ها و تنوع خود را هویت ملی مشترک ببینند، این همان هویت شهروندی است که هویت ملی شهروندان ایرانی را تشکیل می‌دهد، هویتی که حقوق و تکالیف شهروندی یکسان و برابر، حق اقامت و کرامت در ایران، حق مالکیت، حق ساختن زمین، حق کار و حقوق دیگر، موقعیت جغرافیایی معین، نظام سیاسی مشترک، اقتصاد و یک پیوند اقتصادی، یک سیستم مالی مانند سیستم واحد ارز و سیستم قیمت‌گذاری استاندارد برای بعضی از کالاهای مصرفی، محیط زیست، امنیت، بهداشت، تاریخ مشترک، فرهنگ شهروندی مشترک،منافع و ضررمشترک مولفه‌های آن است، این مشترکات برای شهروندان کشور، علی‌رغم تفاوت‌های قومی، اجتماعی و فرهنگی هویت مشترک ایجاد می‌کند.
هویت ملی به‌موجب رابطه شهروندان در کشور با یکدیگر از یک طرف و با دولت و زمامداران از طرف دیگر نه بر مبنای پیوند و روابط خونی، قومی، زبانی، منطقه، تباری و نژادی بلکه بر مبنای حقوق و تکالیف شهروندی متقابل برقرار می‌شود، حقوق و تکالیفی که توسط قانون و با نقش شهروندان تنظیم می‌شود. هویت شهروندی باعث تقویت وحدت و امنیت و انسجام ملی می‌شود و یکسان‌سازی هویت تباری یا ادغام همه هویت‌ها در یک هویت قومی و تقلیل هویت ملی به هویت تباری، قومی منجر به احساس تبعیض و تحقق نابرابری بین شهروندان و بی‌ثباتی و بحران اجتماعی خواهد شد. هویت ملی بر مبنای هویت شهروندی، پیوند همه شهروندان گروه‌های دینی، مذهبی، قومی، زبانی و فرهنگی درکشور چند قومی ایران است که منجر تحقق روابط مسالمت‌آمیز بین شهروندان ایرانی و فرهنگ شهروندی خواهد شد.
کپی شد
