در این یادداشت می خوانیم:
این نیز در نوع خودش در دنیا هم کمیاب است، هم جالب و هم عجیب؛ در حالیکه بیشتر از همه سنگ دین و دیانت و مسلمانیّت را به سینه می زنیم، امّا برای بسیاری از ماها بالاکشیدن و له کردن 'حق الناس' از نفس کشیدن هم راحت تر شده است.
چرا چنین شده ایم؟ معلوم نیست خیر؛ معلوم هست، ولی کسی گوشش به این حرفها اصلاً بدهکار نیست. گویی آب حیات خورده ایم و مرگ تنها درب خانه ی همسایه را می کوبد و جسارتی نسبت به ما نخواهد داشت.
تنها کافی است که در قضایایی مانند خرید و فروش ارز که نه تنها معیشت، بلکه وجدان و انصاف و مروّت و... ما را نیز همچون سونامی بهم ریخته و درنوردیده است، به همین مسئله ی 'حق الناس' ذره ای بیشتر توجه می کردیم و میدانستیم که با این هجوم و ولع سیری ناپذیرمان بطرف دلار و سخت کردن معیشت مردم، خصوصاً خانواده های ضعیف و کم درآمد، چه حقوق آشکاری را از آنان پایمال نموده و دچار چه مشکلات و گرفتاری هایی کرده ایم.
آیا در آینده باز هم همین گونه عمل خواهیم کرد؟! متاسفانه چنانچه ایمان و باور همینی باشد که هم اکنون نزد بسیاری از ماها تنها شعارش به وفور هست!، قطعاً باز هم مشاهده و تجربه ی زهرآگین آن در اشکال و بهانه های دیگری وجود خواهد داشت. مگر آنکه کمی بیشتر به سنگ بنای ایمان و باورهایمان توجه نمائیم.
در پایان، لازم به توضیح است که؛ در ماجرای دلار و موارد مشابه، قضایای دیگری نیز مانند؛ سیستم های اقتصادی بیمار، نداشتن برنامه ی زیربنایی و واقع بینانه برای توسعه ی پایدار، غفلت ورزیدن در مسئله ی مهم و حیاتی سرمایه گذاری های بلند مدت و سودآور، عدم توجه اساسی به منافع ملی، تبعیض های لجام گسیخته، انواع و اقسام رانت خواری، عدم رونق و پایداری در بازار کسب و کار و اشتغال، به حاشیه رفتن یا بهتر است گفته شود؛ به حاشیه راندن صالحان و شایستگان، سوء مدیریت ها و دهها عامل ریز و درشت و پیدا و پنهان دیگر دخیل و اثرگذار می باشند که هم کارشناسان و اهل فن و هم اکثریت مردم فهیم، بدرستی به آنها واقف هستند.
ولی در این مطلب به بهانه ی دلار تنها قصدمان بر این بود تا به موضوع؛ پایین بودن سطح ایمان و باور بعضی ها و به مسلخ رفتن دائمی حق الناس نزد آنان به هر بهانه بپردازیم.
9887/6002
انتهای پیام این نیز در نوع خودش در دنیا هم کمیاب است، هم جالب و هم عجیب؛ در حالیکه بیشتر از همه سنگ دین و دیانت و مسلمانیّت را به سینه می زنیم، امّا برای بسیاری از ماها بالاکشیدن و له کردن 'حق الناس' از نفس کشیدن هم راحت تر شده است.
چرا چنین شده ایم؟ معلوم نیست خیر؛ معلوم هست، ولی کسی گوشش به این حرفها اصلاً بدهکار نیست. گویی آب حیات خورده ایم و مرگ تنها درب خانه ی همسایه را می کوبد و جسارتی نسبت به ما نخواهد داشت.
تنها کافی است که در قضایایی مانند خرید و فروش ارز که نه تنها معیشت، بلکه وجدان و انصاف و مروّت و... ما را نیز همچون سونامی بهم ریخته و درنوردیده است، به همین مسئله ی 'حق الناس' ذره ای بیشتر توجه می کردیم و میدانستیم که با این هجوم و ولع سیری ناپذیرمان بطرف دلار و سخت کردن معیشت مردم، خصوصاً خانواده های ضعیف و کم درآمد، چه حقوق آشکاری را از آنان پایمال نموده و دچار چه مشکلات و گرفتاری هایی کرده ایم.
آیا در آینده باز هم همین گونه عمل خواهیم کرد؟! متاسفانه چنانچه ایمان و باور همینی باشد که هم اکنون نزد بسیاری از ماها تنها شعارش به وفور هست!، قطعاً باز هم مشاهده و تجربه ی زهرآگین آن در اشکال و بهانه های دیگری وجود خواهد داشت. مگر آنکه کمی بیشتر به سنگ بنای ایمان و باورهایمان توجه نمائیم.
در پایان، لازم به توضیح است که؛ در ماجرای دلار و موارد مشابه، قضایای دیگری نیز مانند؛ سیستم های اقتصادی بیمار، نداشتن برنامه ی زیربنایی و واقع بینانه برای توسعه ی پایدار، غفلت ورزیدن در مسئله ی مهم و حیاتی سرمایه گذاری های بلند مدت و سودآور، عدم توجه اساسی به منافع ملی، تبعیض های لجام گسیخته، انواع و اقسام رانت خواری، عدم رونق و پایداری در بازار کسب و کار و اشتغال، به حاشیه رفتن یا بهتر است گفته شود؛ به حاشیه راندن صالحان و شایستگان، سوء مدیریت ها و دهها عامل ریز و درشت و پیدا و پنهان دیگر دخیل و اثرگذار می باشند که هم کارشناسان و اهل فن و هم اکثریت مردم فهیم، بدرستی به آنها واقف هستند.
ولی در این مطلب به بهانه ی دلار تنها قصدمان بر این بود تا به موضوع؛ پایین بودن سطح ایمان و باور بعضی ها و به مسلخ رفتن دائمی حق الناس نزد آنان به هر بهانه بپردازیم.
9887/6002
کپی شد
