به نظر می رسد با همراهی همه آحاد مردمان بویژه استفاده از ظرفیت های شبکه های اجتماعی امروز، جامعه ایرانی به این توانمندی رسیده است که برنامه ریزی و برنامه سازی، بستری شادی بخش و بی خطری را برای پاسداشت چهارشنبه سوری به عنوان یکی از آیین باستانی و ایرانی را فراهم کند.
اما واقعیت دیگر این است که ظهور شبکه های اجتماعی و افزایش حسایت های جامعه نسبت به حوزه های مختلف از جمله در حوادث باعث شده است که برای نخستین بار در سال های اخیر شاهد کاهش آمار مصدومان چهارشنبه سوری باشیم ، به نحویکه بر اساس آمار رسمی موجود مصدومان شب چهارشنبه سوری 95 کشور40 درصد کاهش یافته بود.
این در حالیست که براساس آمار موجود در سال های گذشته شاهد افزایش مصدومان بوده ایم و بر اساس گزارش حوزه معاونت های بهداشتی دانشگاه های علوم پزشکی کشور تعداد مصدومان چهارشنبه سوری سال سال 1392بیش از 2700 نفر که افزایش 35 درصدی نسبت به سال ماقبل داشته است و در سال 93 علاوه بر مصدومان چهارکشته نیز به آمار این حوادث تلخ افزایش یافته بود.
نقش و تاثیرگذاری شبکه های اجتماعی در کاهش آسیب های این شب باستانی به حدی موثر بوده است که پیرحسین کولیوند، سرپرست اورژانس کشور در زمان ارایه آخرین آمار مصدومین چهارشنبه سوری تصریح کرده بود که امسال ( 1395) به نسبت سال های گذشته چهارشنبه سوری نسبتا آرامی داشتیم و این آرامی نسبت به سال های گذشته به قدری مشهود بود که نیازی به هیچ آماری هم برای درک آن نبود. باز هم شبکه های اجتماعی یکی از خواص مفید خود را با نجات جان و مال مردم به رخ کشیدند! چرا که قطعا بدون این شبکه های اطلاع رسانه و کمپین هایی که ایجاد شد امسال هم در چهارشنبه آخر سال شبی مانند سال های گذشته را تجربه می کردیم و چه بسا بدتر ! ( این موضوع و اهمیت آن دقیقا 10 روز قبل تر یعنی 15 اسفند در یادداشتی با قلم نگارنده - برجام چهارشنبه سوری و شبکه های مجازی – در ستون یادداشت ایرنا مورد اشاره قرار گرفته بود)
سردار ساجدی نیا از قرارگاه پلیس تهران در همین سال گفته بود که میزان تماس با مرکز 110 پلیس تهران ناشی از حوادث چهارشنبه سوری نسبت به سال گذشته 15 درصد کاهش داشته است.
گرچه باید این توفیق کاهش 40 درصدی مصدومان باید به فال نیک گرفته می شد و حداقل برنامه ریزی لازم و مدونی برای سال های اینده مد نظر متولیان قرار می گرفت ، اما رصد فضای رسانه ای و رویدادهای کشور حداقل در حوزه اطلاع رسانی و فرهنگ سازی و... نشان از نبود تقریبا هیچ برنامه ای خبر می دهد!!!
البته پرواضح است که دلیل نبود برنامه ای مشخص و مدون این است که تقریبا سازمان و متولی و مسوولی مشخص در کشور در این حوزه نداریم!! چه کسی ، سازمانی و... در قبال چهارشنبه آخر سال مسوول و پاسخگو است یا باید باشد؟! کنکاش بیشتر درباره این سوال ما را به جایی نخواهد رساند جز اینکه اعلام شود همگان مسوولیم!!!

**پرهیز از گفتمان های سلبی
یکی از اصول موفقیت در اجرای برنامه های اجتماعی این است که تا حد امکان از گفتمان سلبی پرهیز می شود و بر همین اساس و بویژه با توجه به شرایط خاص کشور بایستی توجه داشت که اعلام سیاست ها و راهبردهای سلبی به طور مرسوم به مهملی برای سوء استفاده از احساسات و هیجانات جامعه توسط فرصت طلبان و بداندیشان تبدیل می شود.
در همین راستا به نظر می رسد با ایجاد گفتمان های ایجابی و ارایه راهکارهای جایگزین و همچنین الگوهایی صحیح رفتاری و واقعی از آیین های شب چهارشنبه سوری می توان این شب باستانی را برای همه ایرانیان خاطره انگیز و شادی بخش کرد.
** شهرداری ها
همچنین به نظر می رسد شهرداری ها و بسیاری از نهادها و موسسات فرهنگی می توانند با اتخاذ رویکرد فعالانه و نه منفعلانه با ایجاد بسترهای زیرساختی و فضای مورد نیاز شرایط لازم برای اجرایی برنامه های آیینی مرتبط با چهارشنبه سوری را فراهم آورند و اساسا اجازه بهره برداری سوء استفاده کنندگان از این آیین باستانی و ایرانی را ندهند.
سخن آخر:
به نظر می رسد با همراهی همه آحاد مردمان بویژه استفاده از ظرفیت های شبکه های اجتماعی امروز جامعه ایرانی به این توانمندی رسیده است که برنامه ریزی و برنامه سازی، بستری شادی بخش و بی خطری را برای پاسداشت چهارشنبه سوری به عنوان یکی از آیین باستانی و ایرانی را فراهم کند که در آن شب و شب های دیگر شاهد رنج و درد درمان و یا خدای نکرده عزیزی از خانواده ای را شاهد نباشیم .


***توصیه های پیشگیرانه برای عموم:
در شادی های فرزندان دلبندتان مشارکت کنید تا همیشه نظاره گر گل خنده هایشان باشید.
فرزندانتان را در تهیه وسایل آتش بازی بی خطر ونحوه استفاده مفرح همراهی کنید.
از نگهداری مواد محترقه، تهیه و ساخت وسایل آتش بازی دستی توسط فرزندان اکیدا جلوگیری نموده و نظارت بر موضوع را جدی بگیرید.
از نگهداری مواد محترقه و وسایل آتشبازی حتی وسایل و مواد استاندارد) در نزدیکی وسایل حرارتی و برقی خودداری نمایید.
حتی الامکان برای روشن کردن آتش از محل های تعیین شده توسط شهرداری منطقه استفاده کنید.
در هنگام برپایی آتش در داخل یا خارج از ساختمان از دسترسی به کپسول اطفاء حریق و جعبه کمک های اولیه اطمینان حاصل نمایید.
مراقب رفتارهای خطرناک و ناهنجار افراد باشید و در صورت لزوم مراتب را به واحدهای گشتی نیروی انتظامی و یا پلیس 110 اطلاع دهید.
از سوزاندن وسایل یا مواد غیر متعارف مانند لاستیک و آمپول و استفاده از مواد آتش زا نظیربنزین، الکل، کاربیت و مانند آن جدا خودداری نمایید.
از برپایی آتش در معابر باریک و در نزدیکی پستهای برق یا ایستگاههای تقلیل فشار گاز و پارکینگ های عمومی خودداری کنید.
از برپایی آتش های حجیم و غیر قابل مهار خودداری نمایید.
نگهداری مواد محترقه غیر استاندارد از قبیل اکلیل و سرنج و ... غیر مجاز و برخلاف قانون بوده و می تواند خسارات جبران ناپذیری برای خود و دیگران به همراه داشته باشد.
با رعایت حقوق شهروندی از پرتاب نارنجک و مواد محترقه به ساختمان ها که موجب آسیب رساندن و بد منظر کردن سیمای شهر می گردد، خودداری نمایید.
از حمل مواد محترقه حتی به مقادیر بسیار کم، در جیب لباس و کیف جداًً خودداری کنید.
در صورت نگهداری مواد محترقه، حتی کم خطر حتماً آن را در جای خشک و خنکنگهداری کنید .
مواد محترقه را به طرف افراد دیگر پرتاب نکنید.
هیچگاه مواد محترقه را در ظروف شیشه ای یا فلزی قرار ندهید، زیرا در صورت انفجار ذرات شیشه یا فلز، به اطراف پرتاپ شده و سببصدمات و خطرات جانی خواهد شد.
از آتش زدن لاستیک، هیزم، کارتن خالی و امثال آن در واحدهای مسکونی، معابر، کوچه و خیابان خودداری نمایید.
گاهی جوانان و نوجوانان جهت تهیه مواد محترقه به فروشگاههای رنگ و مواد شیمیایی مراجعه می کنند لذا به فروشندگان این قبیل مواد توصیه میشود که اکیدا از فروش مواد آتش زا به این گروه سنی خودداری کنند.
از پرتاب نمودن ظروف تحت فشار از جمله کپسول، اسپری، حشره کش ها و غیره در آتش خودداری نمایید.


**نکات ایمنی هنگام وقوع آتش سوزی:
بر اساس آمار ثپت شده 6 /8 درصد از حوادث در حال تهیه و ساخت مواد محترقه به وقوع می پیونددپس باید خود را برای رویارویی با آتش سوزی آماده نمود.
-1 سرعت عمل هنگام روبرو شدن با آتش سوزی برای نجات جان خود و مصدومان احتمالی، کاملاً حیاتی است.
-2 همان طور که می دانیم آتش خیلی سریع انتشار می یابد، بنابراین بلافاصله آتش نشانی 125 و اورژانس115 را خبرکنید و تا آنجا که می توانید، اطلاعات کاملی در مورد بروز حادثه به آنها بدهید.
-3 سعی کنید که افراد را از ساختمان بیرون ببرید.
-4 با رعایت جوانب احتیاط به خاموش کردن آتش بپردازید.
-5 به هیچ وجه وارد ساختمان آتش گرفته نشویدمگر آن که مجهز به ماسک تنفسی باشید و کاربرد آنرا بدانید.
-6 برای فرار ازاتاقی که درب آن بسته است،. از خروجی های دیگراستفاده کنید.
-7 اگر در ساختمان آتش گرفته گرفتار شده اید فوراً به اتاقی که دارای پنجره است بروید و در را ببندیدسپس پتو یا فرش را طوری زیر در قرار دهید که دود وارد اتاق نشود و آنگاه از طریق پنجره تقاضای کمک کنید.
-8 اگر دود، حرارت یا شعله های آتش مسیرهای خروجی شما را مسدود کرده است در را ببندید و دراتاق بمانید. تنها با استفاده از پارچه سفید از طریق پنجره کمک بخواهید. اگر در اتاق تلفن وجود دارد باآتشنشانی ( 125 ) تماس بگیرید و موقعیت خود را خبر دهید.
-9 زمانی که در جریان حریق واقع می شوید با حفظ خونسردی تمام تهویه های ساختمان راخاموش کنیدتا به این ترتیب از ورود اکسیژن به داخل ساختمان جلوگیری شود.
-10 ظرف مشتعل را حرکت ندهید. شعله را با شن، نمک، پتوی نمناک یا پوششهای دیگر خفه کنید.
-11 امدادگران و یا افرادی که در جریان حریق واقع شده اند باید لباسهای دارای الیاف مصنوعی
وپلاستیکی را از خود دور کنند.

***نکات ایمنی در نجات مصدوم از اتاق پر دود:
-1 ابتدا مطمئن شوید برای نجات مصدوم جان خود را به خطر نمی اندازید.
-2 طناب نجات را به کمر خود ببندید و آن را به دست یکی از حاضران بدهید.
-3 روشی از نشانه های قراردادی بین خود و کسی که طناب را در دست داردبرقرار کنید تا زمانی که علامت دادید شما را بیرون بکشد. بهترین روش این است که طناب را به صورت دائم در حالت کشیده نگه دارید و در هنگام خطر آن را شل کنید تا فردمتوجه خطر شود و شما را بیرون بکشد.
توجه: بستن دستمال خیس به دور دهان و بینی باعث محافظت شما در برابر گاز یا دودهای سمی خواهدشد.
-4 اگر تنفس مصدوم قطع شده بلافاصله تنفس مصنوعی را شروع کنید و سپس مصدوم را به بیمارستان برسانید.
-5 مصدوم را با توجه به رعایت تمام جنبه های ایمنی به سرعت به سمت در خروجی بکشید. لباس آتش گرفته مصدوم را با استفاده از پتو، گلیم و یا کت خاموش کنید.
-6 اگر لباس سوخته به پوست مصدوم چسبیده سعی نکنید آن را جداکنید.

***کمک های اولیه:
کمکهای اولیه در سوختگی:
-1 وضعیت عمومی مصدوم را بررسی کنید. برای این منظور ابتدا از باز بودن راه های هوایی و تنفس
صحیح اطمینان حاصل کنید.
-2 در صورتی که مصدوم بی هوش است سر او را عقب بکشید تا زبان موجب انسداد راه های هوایی نشود .
-3 اگر مصدوم نفس نمی کشد و نبض ندارد عمل احیاءتنفس مصنوعی همراه با ماساژ قلبی را آغازکنید.
-4 ناحیه سوخته را با آب سرد شستوشو دهید و بدین طریق آن را خنک کنید.
-5 ساعت، گردنبند، دستبند ، انگشتر ، کمربند و کفشهای مصدوم را در آورید.
-6 به خاطر داشته باشید که اگر لباس مصدوم به پوست ناحیه سوخته چسبیده است لباس را از پوست جدا نکنید بلکه لباس را از دور تا دور محل چسبیده قیچی کنید.

****در صورت آسیب دیدن چشم و یا پلک ها:
-1 از مالیدن چشم ها و پلک ها خود داری کنید.
-2 حتما“ در اولین فرصت به اورژانس چشم پزشکی مراجعه کنید. زیرا در بعضی مواقع آسیبهای چشمی درمراحل اولیه علائم زیادی ندارند و ظاهر بدی ایجاد نمی کنند اما می توانند حوادث ناگواری برای چشم ایجادکنند.
-3 چشم فرد آسیب دیده را با یک وسیله در دسترس مانند لیوانهای یک بار مصرف یا مقوائی که به شکل مخروط در آورده اید بپوشانید. نیازی به گذاشتن دستمال، پنبه یا گاز روی چشم وجود ندارد.
-4 از هیچ گونه پماد یا قطره چشمی استفاده نکنید و چشم ها را نشوئید زیرا استفاده از آنها می تواند آسیب وارده به چشم را شدیدتر کند.
-5 ازمصرف آسپیرین، ایبوبروفن و مواد مشابه تا رسیدن به اورژانس چشم پزشکی خودداری کنید.
-6 سعی کنید مواد غذائی به بیمار ندهید تا در صورت نیاز به جراحی بتوان در اولین فرصت این کار را انجام داد.
کلام آخر
استفاده از مواد آتش بازی هرگز به طور کامل ایمن نیست، حتی در صورتی که مراقبت کامل صورت گیرد.حوادث نه تنها ممکن است برای کسانی که در تهیه و ساخت موادمحترقه مشارکت دارند، رخ دهد بلکه ممکن است برای کسانی که به بازی و تماشا مشغولند نیز اتفاق بیفتد.
در صورت بروز هرگونه حریق و یا حادثه ضمن حفظ خونسردی در اسرع وقت با شماره تلفن 115 مرکزمدیریت حوادث و فوریتهای پزشکی و 125 سازمان آتش نشانی تماس گرفته و مراتب را با ذکر نوع حادثه ونشانی دقیق اطلاع دهید.

برجام چهارشنبه سوری و شبکه های مجازی/علی اصغرافتاده
http://www.irna.ir/nkhorasan/fa/News/81990868
** ایرنا مقاله
از: علی اصغرافتاده، 20 اسفند 96 
1744
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.