عاشقانی که قدم هایشان خسته نمی شود و زمین زیر پای دلدادگی هایشان به خود می بالد. اینجا زن و مرد، پیر و جوان یک شوق دارند و آن هم زیارت پیشوایشان علی بن موسی الرضا(ع) است.
اینها عاشقانی هستند که نه با پا، بلکه با دلی شکسته قدم در مسیر عاشقی گذاشته اند و سعی دارند به نحوی شایسته به مهمانی امام مهربانشان بروند و اینگونه ارادت خود را تقدیم پیشگاه مولایشان کنند.
دلسپردگانی که کاروانی و یا مستقل طی مسیر می کنند. ذکر می گویند، سینه می زنند و نوحه خوانی می کنند. گویی که نذر کرده اند تمام مسیر را وقف عزای آن امام رئوف کنند.
اینها همه وصف حال هزاران زائری ست که در آخرین روزهای ماه صفر رنج سفر به جان خریده اند و فرسنگ ها راه را از دور و نزدیک به عشق زیارت مولای خود طی می کنند تا با حضور در بارگاه رضوی در سوگ امام هشتم خود اشک ماتم بریزند.
*نمی توانم به خاطر این لطف سپاسگزار امام هشتم باشم
یکی از زائران پیاده که امسال چهارمین سال متوالی است که پای پیاده قدم در راه زیارت امام رضا (ع) گذاشته در خصوص حال و هوای خود به خبرنگار ایرنا می گوید: گمان نمی کردم بعد از اولین تشرف پیاده، بازهم موفق به انجام این کار بشوم.
ابولفضل عرفانی نسب ادامه داد: انگیزه بالایی برای این چنین شرفیابی به حرم مطهر امام رضا دارم. چه افتخاری بالاتر از این که انسان به آرزویش برسد. نمی توانم به خاطر این لطف سپاسگزار امام هشتم باشم.
با زائر دیگری که به همراه خانواده اش عازم مشهد شده بود، هم سخن شدیم. او در پاسخ به اینکه چگونه سختی راه را تحمل می کند، گفت: مسیر طولانی و سخت است اما زمانی که این سختی برای زیارت امام معصوم است، نه تنها سخت بلکه شیرین و سهل است.
رضا شهرکی افزود: سالهای اول به تنهایی راهی این سفر می شدم اما خانواده ام علاقه زیادی برای همراهی من در این سفر داشتند و از این رو تصمیم گرفتم که آنها را نیز در این سفر همراه خود کنم.
وی گفت: فرزندی 4 ساله دارم که اکنون دومین سال است که در این سفر همراه ما بوده است.
پیرزنی خوشابی که با کمری خمیده این مسیر را طی می کند، ظهور امام زمان (عج) را بزرگترین خواسته خود خوانده و به خبرنگار ایرنا می گوید: خدا را شاکرم که قوت حرکت در این مسیر را به من داده است. وی می افزاید: توفیق حضور در راهپیمایی اربعین را نداشته ام و آرزو داشتم تا با حضور در این سفر معنوی تسکینی برای خود بیابم.
مرد جوانی که به تنهایی در انتهای کاروان حرکت می کرد و با پرچمی بر دوش و چفیه ای بر صورت نجواهایی عاشقانه را زیر لب زمزمه می کرد، نیز گفت: با اینکه سالی چند بار به مشهد مشرف می شوم اما علاقه زیادی دارم در این ایام پیاده به زیارت آقا بروم.
او که علاقه ای به بیان اسم خود نداشت، اظهار کرد: برای حاجت خاصی پیش آقا نمی روم همین که توفیق داشته ام در خیل عظیم زائرانش قرار بگیرم برایم نعمت بزرگی است.
در این مسیر خادمانی نیز هستند که برای خدمت به زائران پیاده امام هشتم، آستین همت بالا زده و با برپایی ایستگاهای صلواتی خدماتی را به زائران پیاده ارائه می کنند.
یکی از این خادمان که مشغول آماده کردن نان و خرما برای زائران بود درخصوص شور میزبانی از مهمانان علی بن موسی الرضا (ع) به خبرنگار ایرنا گفت: تمام تلاشم این است تا با خدمت رسانی به زائران آقا، سهمی از ثواب آنها داشته باشم.
یکی دیگر از خادمان فعال در ایستگاه صلواتی، خدمت به زائران را عبادت خواند و گفت: سالهاست در این ایام از روستای خود به این محل آمده و با تمام جان خادمی زائران امام رضا (ع) را می کنم. نوکری زائران امام توفیقی بوده که امیدوارم تا پایان عمر نصیبم شود.
هرساله همزمان با دهه آخر ماه صفر و شهادت امام رضا (ع) محور 230 کیلومتری سبزوار به مشهد مملو از زائرانی است که پیاده از شهرستان های سبزوار، خوشاب، جوین و جغتای و بعضا از استان سمنان برای حضور در مراسم رحلت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام رضا (ع) عازم مشهد مقدس می شوند.
در این آیین سنتی-مذهبی مردم این شهرستان ها، بخش ها و روستاها با اجتماع در امامزادگان، در یک پیاده روی هماهنگ به سمت مشهد مقدس حرکت می کنند و موکب های مختلف در طول مسیر از آنان پذیرایی می کنند.
این آیین با شکوه که در سالهای اخیر با استقبال چشمگیر مردم روبه رو بوده است به عنوان یکی از باشکوه ترین و طولانی ترین مراسم های پیاده روی کشور شناخته می شود که مردم از قشرهای مختلف در آن شرکت می کنند.
در دهه آخر صفر 9 هزار و 330 زائر پیاده در قالب 47 کاروان از سبزوار و شهرستان های اطراف، برای حضور در آیین های عزاداری این ایام راهی مشهدالرضا (ع) می شوند.
گزارشگر: حسین عباسی ** انتشار دهنده: علی اصغر ایزدی
7495/5132
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.