دکتر محمدرضا شریعتی روز دوشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: در بازدید و نمونه برداری از زنبورستان های استان خراسان رضوی بیماریهای 'واروازیس و نوزمازیس' مشاهده شده که کاهش جمعیت کندوها، کاهش تولید و تلفات در زنبورستان های درگیر را موجب شده است.
وی خاطر نشان کرد: واروازیس بیماری است که از طریق کنه منتقل شده و در بین زنبوران عسل در همه فصول شایع است، اما نوزمازیس در فصل های بهار و پاییز شیوع پیدا می کند.
وی بیان کرد: در فروردین ماه امسال زنبورهای 170 کندو در استان خراسان رضوی به ویژه در شهرهای مشهد و چناران به دلیل بیماریهای مزبور تلف شدند.
شریعتی گفت: هم اکنون در تمامی شهرستان های خراسان رضوی پرورش زنبور عسل انجام می شود که بیشتر کندوها به ترتیب در شهرستان های مشهد، چناران، نیشابور و کاشمر استقرار دارند.
کارشناس مسئول بررسی و مراقبت بیماریهای زنبور عسل دامپزشکی خراسان رضوی افزود: هم اکنون بیش از 220 هزار کندوی زنبور عسل در استان خراسان رضوی وجود دارد که 82 هزار کندو از این تعداد در مشهد و 48 هزار مورد در چناران قرار دارند.
وی مهم ترین عوامل زیست محیطی تهدید کننده زنبور عسل را شامل سموم، عدم رعایت حریم بهداشتی، برق فشار قوی و مواد شیمیایی عنوان کرد.
وی درمان زنبورهای مبتلا و ضدعفونی کندوهای آلوده و آماده سازی زنبورستان برای زمستان گذرانی را از مهمترین اقدامات پیشگیرانه دانست که زنبورداران برای پیشگیری از بیماریهای زنبور و تلفات در آنها باید انجام دهند.
3027/6012خبرنگار: مریم انجیدنی ** انشتار دهنده: علی حیدر شاه حسنی
انتهای پیام وی خاطر نشان کرد: واروازیس بیماری است که از طریق کنه منتقل شده و در بین زنبوران عسل در همه فصول شایع است، اما نوزمازیس در فصل های بهار و پاییز شیوع پیدا می کند.
وی بیان کرد: در فروردین ماه امسال زنبورهای 170 کندو در استان خراسان رضوی به ویژه در شهرهای مشهد و چناران به دلیل بیماریهای مزبور تلف شدند.
شریعتی گفت: هم اکنون در تمامی شهرستان های خراسان رضوی پرورش زنبور عسل انجام می شود که بیشتر کندوها به ترتیب در شهرستان های مشهد، چناران، نیشابور و کاشمر استقرار دارند.
کارشناس مسئول بررسی و مراقبت بیماریهای زنبور عسل دامپزشکی خراسان رضوی افزود: هم اکنون بیش از 220 هزار کندوی زنبور عسل در استان خراسان رضوی وجود دارد که 82 هزار کندو از این تعداد در مشهد و 48 هزار مورد در چناران قرار دارند.
وی مهم ترین عوامل زیست محیطی تهدید کننده زنبور عسل را شامل سموم، عدم رعایت حریم بهداشتی، برق فشار قوی و مواد شیمیایی عنوان کرد.
وی درمان زنبورهای مبتلا و ضدعفونی کندوهای آلوده و آماده سازی زنبورستان برای زمستان گذرانی را از مهمترین اقدامات پیشگیرانه دانست که زنبورداران برای پیشگیری از بیماریهای زنبور و تلفات در آنها باید انجام دهند.
3027/6012خبرنگار: مریم انجیدنی ** انشتار دهنده: علی حیدر شاه حسنی
کپی شد
