انتشار این اخبار از یک سو به آگاهی جامعه می‌انجامد و از سویی حسن نا امنی در جامعه ایجاد می‌کند با این حال ایجاد محدودیت و توقیف رسانه‌ها در پی انتشار اینگونه اخبار در درازمدت اثرات مخرب در فرهنگ جامعه ایجاد می‌کند.
یک کارشناس رسانه با بیان اینکه انتشار اخبار خشونت آمیز در رسانه‌ها دوگانه است، گفت: انتشار این اخبار از یک سو به آگاهی جامعه می‌انجامد و از سویی حسن نا امنی در جامعه ایجاد می‌کند با این حال ایجاد محدودیت و توقیف رسانه‌ها در پی انتشار اینگونه اخبار در درازمدت اثرات مخرب در فرهنگ جامعه ایجاد می‌کند.
به گزارش جماران، هادی مسعودی در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص حد و مرز نمایش حوادث و خشونت در رسانه‌ها و توقیف رسانه در پی انتشار تصاویر خشونت بار، اظهار کرد: رسانه وظیفه انتشار اخبار را دارد و هر خبری تبعاتی دارد و این تبعات بسته به هر خبر کمتر یا بیشتر است. با این حال اگر رسانه‌ها مدام برای هر خبر درگیر این تبعات اجتماعی آن شوند ساختار هنجاری رسانه به هم می‌ریزد.
وی افزود: در اینگونه موارد باید با توجه به ساختار هنجاری و قانونی که برای رسانه‌ها مشخص شده با آن‌ها برخورد شود. با این حال متأسفانه در این موارد برخوردهای سلیقه‌ای صورت می‌گیرد. وجود ابهامات قانونی نیز این مسائل را شدیدتر می‌کند و در شرایطی که قانون شفافی در این زمینه وجود ندارد توقیف رسانه ناعادلانه است.
این کارشناس رسانه با بیان اینکه در خصوص اخبار خشونت‌آمیز یک دوگانه در نظریات هنجاری رسانه‌ای وجود دارد، تصریح کرد: معمولا اخبار خشونت‌آمیز ارزش خبری بالایی دارند و رسانه‌ها برای جلب توجه مخاطب از این اخبار استفاده می‌کنند. بر اساس تحقیقاتی که در سال‌های گذشته انجام شده است باوجود تغییر آمار جرم و جنایت میزان انتشار اخبار حوادث و خشونت‌آمیز افزایش پیدا کرده است که موجب افزایش حس ناامنی در جامعه شده است.
وی خاطرنشان کرد: تبعات انتشار این اخبار یک طیف است؛ در یک سوی طیف افراد از خطرات احتمالی آگاه می‌شوند و در سوی دیگر این طیف ایجاد ناامنی و خارج کردن جامعه از تعادل است. این دوگانه در سیاست‌گذاری‌ها نیز وارد شده است. نمی‌شود یک سوی طیف ایستاد و باید با تحقیقات همه جانبه بهترین نقطه این طیف را پیدا کرد.
مسعودی با اشاره به اینکه این مشکلات در کشورهایی همچون ایران پیش می‌آید، بیان کرد: در کشورهایی که رسانه‌ها آزادی عمل بیشتری دارند، رسانه‌ها اخبارشان را منتشر می‌کنند و در کنار بیان تعارضات و مشکلات جامعه، ظرفیت بسیج عمومی جامعه هم بیشتر می‌شود. با این حال در کشوری همچون ایران که نظارت بر کار رسانه پیش و پس از انتشار خبر صورت می‌گیرد نباید هیچ ابهام قانونی در خبر منتشر شده وجود داشته باشد.
وی عنوان کرد: در جامعه‌ای که حوادث روزمره‌اش سیاسی نیست و برجسته‌سازی نمی‌شود انتشار این اخبار مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما در جامعه ما که همه وقایع در نهایت به سیاست ربط پیدا می‌کند این مسائل مشکل‌ساز می‌شوند. برای نمونه اگر اینگونه قتل‌ها در کشورهای غربی رخ دهد برداشت‌هایی شخصی صورت می‌گیرد؛ اما وقوع چنین اتفاقی در ایران به دین و فرهنگ عمومی جامعه مرتبط می‌شود و از جایی که در ایران دین و سیاست رابطه تنگاتنگی دارند مسئله سیاسی می‌شود. بر این اساس ارزیابی‌ها باید با توجه به وضعیت جامعه انجام شود.
این کارشناس رسانه تاکید کرد: در هر حال توقیف رسانه‌ها، ایجاد محرومیت برای اهالی رسانه و هنر و برخوردهای سلبی از لحاظ فرهنگی در فضای اجتماعی جامعه تاثیر منفی می‌گذارد. این برخوردها در جامعه آسیب درازمدت ایجاد می‌کند و در فرهنگ جامعه و زیست جمعی آثار مخربی دارد. ممکن است در یک مقطع راه‌حل باشد و اثر بگذارد که این تاثیر هم در صورت مثبت بودن ارزشی ندارد.
وی عنوان کرد: حوزه فرهنگ، عقلانیت جمعی و زیست جمعی اموری دارای شعور هستند در حالی که این طور نیست و فرهنگ با این برخوردها آسیب می‌بیند. از جایی که این تنها راهی است که مسئولین برای مقابله با آثار اجتماعی انتشار اینگونه اخبار دارند و برای اینکه به بی‌توجهی متهم نشوند دست به توقیف می‌زنند و در نتیجه این مسئله یک دور باطل تکرار می‌شود.
