اقشار مختلف مردم کاشمر در ارتباط با این ویروس، مقابله با آن، آماده شدن برای شرایط مشابه و درس‌هایی که از این ویروس گرفته‌اند مواردی را در گفتگو با خبرنگار ایرنا مطرح کرده‌اند که در این گزارش به آن می‌پردازیم.
کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی گفت: از کرونا درس گرفتیم که هیچ رسانه، وسیله و پیامی نمی‌تواند جایگزین دیدار چهره به چهره و ملاقات گرم و دیدار صمیمانه باشد.
احمدرضا محب‌علی با بیان اینکه درس دیگر این ویروس این است که قدر داشته‌های خود را بدانیم افزود: این روزها فهمیدیم انسان‌ها بدون هم هیچ هستند و ما محتاج گرمی دستان عزیزان و لبخند یکدیگریم.
وی ادامه داد: زندگی ماشینی امروزی باعث شده است گاهی از یاد، نام و دیدار هم غفلت کنیم اما کرونا به یادمان آورد که چقدر بی‌راهه می‌رفتیم.
وی گفت: کرونا به ما یاد داد در زمینه تامین زیرساخت‌ها و امکانات بهداشتی کوتاهی شده است اما می‌شود با مشارکت بیشتر مردم و دلسوزی‌های مسوولان برخی امور را مدیریت کرد.
محب‌علی افزود: کرونا یادآوری کرد که قدر همدیگر را بدانیم و به جای غصه خوردن بر نداشته‌ها، داشته‌های خود را مرور کرده و به همدلی و همزبانی بیشتر توجه کنیم.
یک بانوی فرهنگی در کاشمر نیز گفت: اولین درس این ویروس این بود که قدر سلامتی و تندرستی را بیشتر بدانیم زیرا تندرستی بهترین نعمت است و بدون سلامتی اگر بیشترین ثروت را هم داشته باشیم زندگی لذت بخش نخواهد بود و ثروت در کنار سلامتی معنا می‌گیرد.
زری خوشرو افزود: از این ویروس کوچک که جهان را به هم ریخت یاد گرفتیم که قدرت خدا بالاترین قدرت است.
وی ادامه داد: درس گرفتیم که در گرفتاری‌ها باید بیشتر هوای همنوعان خود را داشته باشم زیرا سرنوشت همه ما به هم گره خورده است.
رییس مرکز آموزش عالی کاشمر هم گفت: باید آمادگی برای مقابله با بحران‌های احتمالی را داشته باشیم زیرا مدیریت ریسک اولویت بالاتر و مهمتر از مدیریت بحران دارد تا در بحران‌ها جا نمانیم.
هادی معماریان درس دیگر این ویروس را اعتماد به نظرات کارشناسی مبتنی بر دانش مجامع علمی و معتبر عنوان کرد و افزود: لزوم سرمایه‌گذاری هر چه بیشتر بر روی توسعه علوم نظری و عملی که لازم و ملزوم یکدیگر هستند درس دیگر ویروس کروناست تا مسیر توسعه هموار شود.
بانویی که در بخش خصوصی اشتغال دارد گفت: سلامتی خودم، خانواده‌ام و تک تک افراد جامعه بیش از هر چیزی برایم مهم است زیرا این ویروس آموخت سلامتی افراد به راحتی و با کمترین تماس و ارتباط با افراد آلوده به خطر می‌افتد.
شیما غیوری افزود: کرونا به خانواده‌ها یادآوری کرد که با یکدیگر بدون تنش و دلخوری ارتباط داشته باشیم و بدانیم چقدر به وجود یکدیگر نیاز داریم.
وی ادامه داد: باید همیشه شاکر باشیم و از زیاده خواهی دوری کنیم.
یک فعال حوزه فرهنگی نیز گفت: گرچه کرونا برای همه ما ترس و دلهره و ناامیدی به ارمغان آورد ولی آموخت که باید بیشتر حوصله کرد.
غلامحسین دیاغ افزود: این ویروس به ما آموخت افرادی در جامعه مدافع سلامت هستند اما در گیرودار مادیات آنها را فراموش کردهایم و اکنون بشتر به اهمیت وجودشان پی می‌بریم.
وی ادامه داد: این ویروس آموخت که همدلی، همیاری و دوست داشتن یکدیگر بر مادیات اولویت دارد چرا که شاید فردا دیگر نباشیم و از مادیات خود نتوانیم استفاده کنیم.
وی گفت: درس دیگر این ویروس این است که با همبستگی می‌توان سلامتی و آسایش و رفاه را بین یکدیگر تقسیم کرد و همه اقشار جامعه، سالم و توانا می‌توانند در کنار هم زندگی خود را از سر بگیرند.
استاد دانشگاه پیام نور کاشمر نیز گفت: ویروس کرونا به ما آموخت که علاوه بر والدین و معلمان و سایر دلسوزان، عواملی همچون فضای مجازی در شکل گیری شخصیت ما تاثیرگذار هستند.
سید عباس عابدی افزود: امکانات دیجیتالی به صورت آنی مناسبات ما را در زندگی بازتعریف می‌کند و نهاد خانواده، دین، آموزش و پرورش، اقتصاد، سیاست و هنر هم متاثر از این ابزارهاست و نگرش‌ها، باورها، هنجارها، ارزش‌ها، عقاید، رسوم و سنن و سایر مناسبات انسانی تحت تاثیر مستقیم جهان ارتباطی نوپدید قرار گرفته است.
به هر حال این ایام هم با صبوری سپری خواهد شد اما کاش روزهای کرونایی را فرصتی برای دانستن قدر همدیگر بدانیم و از این ویروس بیاموزیم که مغرور نشویم و به فکر همنوعان خود باشیم زیرا همه ما در یک کشتی نشسته‌ایم و هر کدام آن را سوراخ کنیم همه ما غرق می‌شویم و پول، ثروت، مقام، مدرک، زر و زور نمی‌تواند به ما کمک کند.
