خبرگزاری مهر، گروه استانها - غلامرضا بنی اسدی؛ ماجرای افزایش دستمزد کارگران، به هر شکل، به سرانجام رسید اما نسل پیشِ شاغلان که همان بازنشستگان تأمین اجتماعی هستند هنوز تعیین تکلیف نشدهاند و معمولاً تا خرداد ماه باید صبر کنند تا ببینند که بدون گرفتنِ اندازه شأن، چه لباسی برایشأن دوختهاند. اما قبل از آنکه روزهای تصمیم برسد باید متولیان را توجه داد به این نکته ظریف که در تأمین اجتماعی، از حق بیمهای که کارگران در طول خدمت میپردازند، حقوق بازنشستگی یا همان مستمری پرداخت میشود.
یعنی پول خودشان را به خودشان میدهیم و عملاً این سازمان نقش وکیل و امینِ کاربلد را به عهده دارد که از انباشت پرداختیهای آنان باید به تولید سرمایه بپردازد. لذا در این «پس دادن» نیز باید به همان ترازی که گرفتهایم، پس بدهیم و اینکه در حداقل فلان درصد و در دیگر سطوح فلان درصد افزایش دهید، به نظر عادلانه نمیآید. کمک به معیشت حداقل بگیران را راهی دیگر باید یافت و از کمک دولت بهره باید جست و در پرداختها درصد همسان را باید در نظر گرفت.
اما اکنون چنین نیست یعنی در سایر سطوح یک مهندس ماهر مثلاً با حقوق پنج برابر یک کارگر عادی بازنشسته میشود اما در طول چند سال این میزان به چهار و سه برابر تبدیل میشود. یعنی با اینکه در زمان خدمت، پنج برابر حق بیمه پرداخته است در سالهای بعد این نسبت فرو کاسته میشود. چیزی که از جنبه حقالناسی هم باید مورد توجه قرار گیرد. موضوع بعد، حق اولاد، مسکن و بن بازنشسته است که نسبت به افراد شاغل بسیار پایینتر است. انگار بچه بازنشسته کمتر میخورد و خانه را به بازنشسته، کمتر اجاره میدهند و سال بر او راحتتر میگذرد که حتی سنوات او هم کمتر است! توجه داشته باشیم که دولت در افزایش حقوق، هر رقمی که در نظر میگیرد، برای کارمندان شاغل، از محل بودجه رسمی و ملی و بیت المال پرداخت میکند نه از دریافتی خود افراد که به دارایی و سرمایه تبدیل شده است.
اما در سازمان تأمین اجتماعی پرداخت مستمری به قاعده باید متناسب با پرداخت آنان و بهگونهای باشد که نسبت دریافت به پرداخت در دوران خدمت، حفظ شود. مسئله دیگر که قطعاً باید مد نظر متولیان امر باشد این است که افزایش دستمزد شاغلان، در سر فصلهای دیگر توزیع شده به گونهای که سرجمع دیگر سرفصلها، رقم قابل توجهی میشود مثل همین کمک معیشت که ۴۰۰ و مسکن که ۲۰۰ و سنوات که ۱۷۵ و اولاد که ۱۸۳ هزار تومان (به ازای هر فرزند) در نظر گرفته شده است. حال آنکه این رقم برای بازنشستگان چیزی حدود ۱۲- ۱۳ درصد شاغلان است. حالا که افزایش مستمری را تابعی از دستمزد – درصدی کمتر یا بیشتر- در نظر میگیرند، خوب است که در دیگر سرفصلها هم همین نگاه باشد تا کمی به همسان سازی حقوقها نزدیک شویم. امیدواریم ان شاالله با تدبیر مسئولان، در سال ۹۹ کمتر شرمنده سابقه و خانواده و خودمان شویم.
روزنامهنگار