جبار رحمانی روز سه‌شنبه در نشستی با عنوان 'مسئله محیط زیست و لزوم بازیگری اجتماعی دانشگاه' در دانشکده محیط زیست و منابع طبیعی دانشگاه فردوسی مشهد افزود: در یک بحران، مراحل پیشگیری، آمادگی، مقابله و خدمات پس از بحران و حادثه ضرورت دارد که در حال حاضر بخش اعظم انرژی دانشگاه در مرحله سوم صرف می‌شود و در ۲ مرحله نخست یا حضور ندارد یا مشارکت خاصی انجام نمی‌دهد.
وی ادامه داد: تلقی های مختلف از نهاد دانشگاه وجود دارد از جمله اینکه دانشگاه نهاد تخصصی است که می‌تواند راه حل بدهد یا اینکه یک نهاد اجتماعی پر از نیروی جوان است که در شرایط اضطراری می‌تواند از نیروی انسانی خود استفاده کند. تلقی دیگر هم این است که نهاد دانشگاه بخش خلاق و نقاد جامعه است و به مثابه خرد نقاد عمل می‌کند.
وی گفت: حضور ۱۳ میلیون دانش‌آموخته دانشگاهی، چهار و نیم میلیون دانشجو و ۲۰۰ هزار استاد و عضو هیات علمی، ظرفیتی بسیار بزرگ است که می‌توان از آن به بهترین صورت برای حل مشکلات جامعه استفاده کرد.
رحمانی افزود: در وقایعی مانند خسارات سیلاب های مختلف مشاهده می‌کنیم که مجوز ساخت و ساز در مناطق غیرمجاز توسط کسانی صادر شده که دانش‌آموخته دانشگاه هستند لذا منشاء اینکه چرا افراد به تعهد حرفه‌ای و اخلاقی خود عمل نمی‌کنند باید شناسایی شود.
عضو هیات علمی گروه مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد هم گفت: در کشور اسناد بالادستی زیبا و عالی داریم اما در عمل رفتار بی‌تناسب با آن اسناد انجام می‌دهیم.
کامران داوری با بیان اینکه با حجم بزرگی از بی اخلاقی در خصوص حفاظت از محیط زیست و منابع آب و دیگر موارد در کشور روبرو هستیم افزود: مشکلات متعددی در حوزه محیط زیست داریم.
وی ادامه داد: یکی از مشکلات، بحران خردورزی و شعور جمعی است. دلیل آن هم گزینشی رفتار کردن سیستم است که بر اساس شایسته سالاری نیست.
داوری با بیان اینکه نظام ارزیابی دانشگاه و دانشجو باید عوض شود گفت: حوزه عمل دانشگاه بخشی در کسب و کار و بخش خصوصی است که باید در بازار رقابتی آزاد و اقتصاد باز صورت گیرد و بخش دیگر در حوزه سیاستگذاری مجلس و دولت است. این بخش بیشتر حوزه عمل دانشگاه است و باید فعالانه تر عمل کند.
وی افزود: باید با ایجاد تشکل‌های غیردولتی مردم را بیشتر به اطراف خود حساس کنیم و مردم حس مالکیت بیشتر نسبت به محیط زیست و سرزمین خود پیدا کنند.
عضو هیات علمی گروه مرتعداری دانشگاه فردوسی هم گفت: دانشگاه باید یک بازنگری نقادانه نسبت به عمر ۸۰ ساله خود داشته باشد. باید بپذیریم که گاهی دانش‌آموخته دانشگاه خلاف آنچه که آموخته است عمل می کند که این امر باید ریشه یابی شود.
کمال الدین ناصری افزود: ما دانش و استاد در زمینه محیط زیست بسیار داریم اما وضعیت محیط زیست ما نامطلوب است و بلاهایی که در حوزه خاک، حیات وحش و آب ایجاد کرده‌ایم درس عبرت کشورهای دیگر شده است.
وی ادامه داد: فلسفه درستی برای دانشگاه نداریم و در کار خود فاقد فلسفه هستیم باید مبنای معرفت شناسی و بنیان فلسفه خود را محکم کنیم.
