کارشناس جهانگردی و فعال درحوزه صنایع دستی اداره میراث فرهنگی گناباد گفت: سفال مند گناباد یک هنر ماندگار جهانی است که باید با حفظ اصالت طرح و نقوش زیبای آن به سمت کیفی‌سازی حرکت کند.
مجتبی شهسواری در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در گناباد گفت: متأسفانه اکثر هنرمندان بومی گناباد با هدف درآمدزایی مشغول فعالیت در حوزه صنایع دستی هستند و این امر باعث عدم کیفی سازی محصولات و خارج شدن بازارهای زیادی از دست هنرمندان است.
شهسواری ادامه داد: گل سفال گناباد در مشهد برای استفاده کانون ها و مدارس بسیار مورد استقبال است و اگر در این زمینه کمی سرمایه گذاری شود، بازار مشهد در زمینه تأمین گل سفالگری به دست هنرمندان گناباد خواهد بود ولی افسوس که از همدان و اصفهان با وجود فاصله زیاد آنها تا مشهد این گل تامین می شود.
وی افزود: کار سفالگری باید تخصصی انجام گیرد، در یک کارگاه ممکن است یک نفر کل کار یک ظرف سفالی از ابتدا تا گذاشتن درکوره را انجام دهد که بهتر است نقوش و طراحی روی ظروف با حفظ اصالت توسط بانوان و ظریف‌تر و زیباتر انجام شود.
شهسواری گفت: متاسفانه در تولیدات سفال و صنایع دستی سفال چینی هم دیده میشود و این امر به هنر اصیل ایرانی ضربه زده است.
این فعال حوزه صنایع دستی اداره میراث فرهنگی گناباد گفت: اکثر ظروف سفالی تهیه شده در کارگاه‌های گناباد شامل پیاله، کاسه، سرقلیان است، هنرمندان ما دنبال ایده های نو و جدید نیستند و خلاقیت برای چشم بازار و نگاه خریداران وجود ندارد.
وی تصریح کرد:عدم بسته بندی مناسب صنایع دستی و آرایش بازار ، عدم کیفیت و استفاده از خاک نامناسب از جمله نقطه ضعفهای این حوزه بوده که باید به طور جدی برطرف شود.
شهسواری افزود: متأسفانه آهن خاک مورد استفاده برای گل سفال در مند گناباد، زیاد است و این آهن باعث میشود بعد ازقرار گرفتن لعاب روی ظروف و دو الی سه بار استفاده ترک بخورد.
شهسواری اذعان کرد: اداره میراث فرهنگی وگردشگری گناباد حاضر است اساتید جهت خاک شناسی و کیفی سازی صنایع دستی برای آموزش کارگاه ها هماهنگ کند، چون این روش بسیار مقرون به صرفه تر از آوردن گل از همدان است، و چه خوب است هنرمندان برای کیفی سازی گل برنامه ریزی های لازم را انجام دهند.
شهسواری گفت:سفال سربی مشکل دیگری است که هنرمندان ما درظروف غذاخوری مورد استفاده قرارمیدهند و این سفال فقط به جهت تزئینات وکارهای زینتی است ،و از لحاظ بهداشتی نیز مضر است.
وی افزود:درحوزه صنایع دستی دیگر گناباد، گلیم بافی ،جاجیم بافی ،سفره بافی ،نمدمالی ما در تلاش هستیم تا افراد بومی متخصص دراین زمینه راشناسایی و در روستاها این هنرها را باحفظ اصالت آن احیاء کنیم.
این کارشناس جهانگردی افزود: اداره میراث فرهنگی با شناسایی این افراد و تشکیل پرونده برای آنان علاوه بر تسهیلات ، برای برگزاری نمایشگاهها در داخل و خارج از کشور، جهت فروش تولیداتشان هماهنگ می کند.
وی افزود:در بحث آموزش این هنرها نیز اساتید و مربیانی از اداره میراث جهت راه اندازی کارگاه‌ها و ایجاد اشتغال پایدار ، همکاری لازم را خواهند داشت.
شهسواری ادامه داد: هنر نمد مالی که در گناباد به فراموشی سپرده شده بود که در روستای بیمرغ توسط استادکاران متخصص بومی دوباره احیاء گشته و تولیداتشان در چندین نمایشگاه در داخل و خارج از کشور به معرض نمایش و فروش گذاشته شده است .
وی در پایان گفت: هنر پارچه بافی در شهر بیدخت (چادربیدختی )،پارچه بافی روستای روشناوند گناباد و سوزن دوزی از دیگر هنرهای دستی گناباداست که امید است با همکاری مردم و مسئولین در جهت کیفی سازی تولیدات ،ایجاد اشتغال پایدار و درآمدزایی افراد گام های مثبتی برداشته شود.
