وحید جلیلی سه شنبه شب در نشستی با عنوان 'به سوی سینمای ایران' که در مشهد افزود: روشنفکران و غرب زاده ها در این کشور خیلی تمایل ندارند ما انقلابیون فیلم بسازیم و حرف بزنیم. حرف اصلی این روشنفکران این است که یک سری فیلمها نباید ساخته و یک سری حرفها نباید زده شود.
وی ادامه داد: جریان روشنفکری در ایران جریان حذف و سانسور و دیدن بسیاری مسائل در جامعه از دیدگاه روشنفکران جرم است. در جریان ادبیات روشنفکری جنس نگاه نویسندگانی مانند صادق هدایت فقط انحطاط و تباهی بود، نگاه بیشتر سردمداران جریان روشنفکری همین بوده است، آنان هیچ حماسه و آینده ای برای جامعه ترسیم نمی کردند و تا 40 سال بعد از انقلاب هم می توان این جریان را در جامعه دنبال کرد.
این فعال فرهنگی گفت: ماجرا آنجا جدی می شود که روشنفکران اعتقاد دارند دیگران هم نباید واقعیتهای جامعه را ببینند. موفقیتها، زیباییها و قهرمانهای این ملت نباید مطرح شوند؛ از این جهت هر چه بتوان در ساخت فیلم از این خط قرمزهای روشنفکرانه عبور کرد موفقیت به شمار می رود لذا جشنواره فجر امسال یک توفیق بود.
وی افزود: جریان روشنفکری در جامعه ایرانی آنقدر قدرت ندارد که فیلمسازان را از قهرمانان و موفقیتهای جمهوری اسلامی دور کند لذا فیلمهایی که در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمده و موفقیتها و قهرمانان جمهوری اسلامی را به تصویر کشیدند یک موفقیت بزرگ به شمار می رود.
جلیلی ادامه داد: بعد از هالیوود و بالیوود سینمای ایران جزو 10 تا 15 کشور نخست دنیا است که سالانه می توانند 100 فیلم بسازد. برخی فیلمهای ساخته شده در ایران با فیلمهای تراز اول دنیا قابل رقابت است به نحوی که بزرگان سینمای جهان به این مهم اقرار می کنند.
وی گفت: همان فضایی که در جهان در جهت انکار سینمای انقلابی وجود دارد، در داخل کشور نیز توسط غرب اعمال می شود، به این معنا که اگر فیلم شاهکار هم ساخته شود اقلیتی در کشور وجود دارند که آن را تحقیر می کنند. طی همین چند روز اخیر شاهد حملاتی به برخی فیلمهای برجسته جشنواره فجر بودیم. به عقیده عده ای هر فیلمی که اشتراکاتی با روایت رسمی داشته باشد موجب ناامیدی است و دیگر روی آن سینماگر نمی توان حساب کرد اما اگر در فیلمی نگاه غرب وجود داشته باشد آن فیلمساز یک سینماگر واقعی است.
مدیر دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی افزود: کمدی - تراژدی که در فضای بیرونی سینما وجود دارد باید شکسته شود، خوشبختانه این مهم در جشنواره فیلم فجر امسال اتفاق افتاد که باید تداوم داشته باشد.
وی ادامه داد: در سالهای اخیر کلیدواژه هایی به سینمای ایران وارد شد مانند 'سینمای سفارشی، سینمای دولتی، سینمای نفتی' و امثال آن که روی فضای سینما تاثیرگذار است و بعضا این کلیدواژه ها توسط رسانه رسمی کشور تبلیغ می شود. در زمان ریاست اقای ضرغامی بر صدا و سیما به شدت این کلیدواژه ها استفاده می شد که نمونه آن در 'برنامه هفت' بود.
جلیلی گفت: فشار روانی روی سینمای ایران بسیار زیاد است. تا زمانی که نتوان از این فشارها خلاص شد ارزش کار فیلمسازانی که خط قرمزها را می شکنند مشخص نمی شود. به عنوان مثال بعد از 30 سال فیلمی به نام 'ماجرای نیمروز' درباره عملیات مهم و دراماتیک مرصاد ساخته می شود لذا تا زمانی که از فشارها بر سینما خارج نشویم به ایده آلها دست پیدا نمی کنیم.
وی افزود: سینمای ایران وضعیت غیرطبیعی دارد و سالها است که این وضعیت بر سینما حاکم است، بسیاری از واقعیتها و شخصیتها در آیینه سینمای ایران منعکس نمی شوند و این در حالی است که کشوری مانند آمریکا درباره همه پدیده های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حتی دینی اش فیلم ساخته و آن را به دنیا شناسانده است.
این فعال فرهنگی ادامه داد: فیلمهای کشورهای دیگر به نحوی ساخته شده که امروز همه ما همه چیز را در مورد کلیساها می دانیم اما تاکنون حتی در حد یک پلان از نمازجمعه یا راهپیماییها در فیلمها و سریالهای ایران دیده نشده و حتی کارگردانهای حزب اللهی نیز در فیلمهای خود این بخشها را به نمایش نگذاشته اند در حالی که نماز جمعه و راهپیمایی و رویدادهایی از این دست مملو از مضامین دراماتیک است.
وی گفت: در هیچ مقطعی از تاریخ ایران به اندازه 40 تا 50 سال اخیر ماجرا و اتفاق در این کشور رخ نداده به نحوی که حتی الیور استون فیلمساز معروف می پرسد که چرا ایرانیها درباره انقلاب خود فیلم نساخته اند. عده ایی معتقدند که همه باید سهم منصفانه ای از امکانات نظام داشته باشند، آیا سهم قشری که در ویلاژهای شمال بسر می برند با سهم کسانی که در عملیات مرصاد بودند از سینمای ایران باید عادلانه باشد؟
جلیلی افزود: فیلمهای درخشانی در جشنواره فجر امسال روی پرده رفت. فیلم 'متری شش و نیم' که گام بلند و رو به جلویی برای کارگردانش بود. فیلمی واقع بین و جامع است و تلخترین واقعیتها و زشتترین صحنه های جامعه را به تصویر می کشد، زاویه دید توریستی ندارد و نگاهش رو به آینده است.
وی ادامه داد: در ویترین جشنواره فجر امسال افرادی بودند که نگاه ملی و نه مریض داشتند و با تلاش خود به جایگاه خوبی رسیدند، آنان فیلمهای خوبی ساختند که نشان داد باید از سینمای ملی در برابر سینمای سانسور دفاع کرد.
مدیر دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی همچنین گفت: باید کلیدواژه های این جنگ را ساخت همانطور که غربیها کلیدواژه می سازند و گزاره خلق می کنند، رسانه هایشان را بسیج می کنند از لس آنجلس تا تهران جلس مشغول هستند. حتما از جشنواره امسال احساس خطر می کنند.
وی افزود: این افراد انتظار نداشتند که سعید روستایی فیلمی مانند 'متری شش و نیم' را بسازد و در آن چنین تصویری از نیروی انتظامی و قوه قضاییه داده شود. خود آقای روستایی در مراسم اختتامیه گفت که دستش را داغ می کند و دیگر درباره پلیس فیلم نمی سازد. نیروی انتظامی باید در این زمینه پاسخگو باشد.
جلیلی ادامه داد: متاسفانه در ایران نقد فیلم زیاد داریم اما نقد سینما نداریم. امروز نیازمند نقد سینما هستیم، احتیاج به نظریه پردازان و منتقدینی داریم که در برابر هزاران مطلبی که از غرب وارد کشور می شود مطلب ارائه دهند؛ ما در جبهه هستیم و جبهه سینمای ملی قلمزنها و متفکران خود را نیاز دارد.
وی گفت: با اینکه سینمای ایران مدیریت متمرکزی ندارد اما به مراتب از صدا و سیما در رستن از بند انفعال و شکستن خطهای روشنفکری موفقتر بوده و این مهم به خوبی در جشنواره فیلم فجر امسال نمایان بود. این اتفاق باید در صدا و سیما نیز بیافتد، تا کی صدا و سیما می خواهد در تسخیر یک اقلیت مرفه بی درد و نوکیسه و بدون آرمان باشد.
7489/1858
انتهای پیام وی ادامه داد: جریان روشنفکری در ایران جریان حذف و سانسور و دیدن بسیاری مسائل در جامعه از دیدگاه روشنفکران جرم است. در جریان ادبیات روشنفکری جنس نگاه نویسندگانی مانند صادق هدایت فقط انحطاط و تباهی بود، نگاه بیشتر سردمداران جریان روشنفکری همین بوده است، آنان هیچ حماسه و آینده ای برای جامعه ترسیم نمی کردند و تا 40 سال بعد از انقلاب هم می توان این جریان را در جامعه دنبال کرد.
این فعال فرهنگی گفت: ماجرا آنجا جدی می شود که روشنفکران اعتقاد دارند دیگران هم نباید واقعیتهای جامعه را ببینند. موفقیتها، زیباییها و قهرمانهای این ملت نباید مطرح شوند؛ از این جهت هر چه بتوان در ساخت فیلم از این خط قرمزهای روشنفکرانه عبور کرد موفقیت به شمار می رود لذا جشنواره فجر امسال یک توفیق بود.
وی افزود: جریان روشنفکری در جامعه ایرانی آنقدر قدرت ندارد که فیلمسازان را از قهرمانان و موفقیتهای جمهوری اسلامی دور کند لذا فیلمهایی که در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمده و موفقیتها و قهرمانان جمهوری اسلامی را به تصویر کشیدند یک موفقیت بزرگ به شمار می رود.
جلیلی ادامه داد: بعد از هالیوود و بالیوود سینمای ایران جزو 10 تا 15 کشور نخست دنیا است که سالانه می توانند 100 فیلم بسازد. برخی فیلمهای ساخته شده در ایران با فیلمهای تراز اول دنیا قابل رقابت است به نحوی که بزرگان سینمای جهان به این مهم اقرار می کنند.
وی گفت: همان فضایی که در جهان در جهت انکار سینمای انقلابی وجود دارد، در داخل کشور نیز توسط غرب اعمال می شود، به این معنا که اگر فیلم شاهکار هم ساخته شود اقلیتی در کشور وجود دارند که آن را تحقیر می کنند. طی همین چند روز اخیر شاهد حملاتی به برخی فیلمهای برجسته جشنواره فجر بودیم. به عقیده عده ای هر فیلمی که اشتراکاتی با روایت رسمی داشته باشد موجب ناامیدی است و دیگر روی آن سینماگر نمی توان حساب کرد اما اگر در فیلمی نگاه غرب وجود داشته باشد آن فیلمساز یک سینماگر واقعی است.
مدیر دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی افزود: کمدی - تراژدی که در فضای بیرونی سینما وجود دارد باید شکسته شود، خوشبختانه این مهم در جشنواره فیلم فجر امسال اتفاق افتاد که باید تداوم داشته باشد.
وی ادامه داد: در سالهای اخیر کلیدواژه هایی به سینمای ایران وارد شد مانند 'سینمای سفارشی، سینمای دولتی، سینمای نفتی' و امثال آن که روی فضای سینما تاثیرگذار است و بعضا این کلیدواژه ها توسط رسانه رسمی کشور تبلیغ می شود. در زمان ریاست اقای ضرغامی بر صدا و سیما به شدت این کلیدواژه ها استفاده می شد که نمونه آن در 'برنامه هفت' بود.
جلیلی گفت: فشار روانی روی سینمای ایران بسیار زیاد است. تا زمانی که نتوان از این فشارها خلاص شد ارزش کار فیلمسازانی که خط قرمزها را می شکنند مشخص نمی شود. به عنوان مثال بعد از 30 سال فیلمی به نام 'ماجرای نیمروز' درباره عملیات مهم و دراماتیک مرصاد ساخته می شود لذا تا زمانی که از فشارها بر سینما خارج نشویم به ایده آلها دست پیدا نمی کنیم.
وی افزود: سینمای ایران وضعیت غیرطبیعی دارد و سالها است که این وضعیت بر سینما حاکم است، بسیاری از واقعیتها و شخصیتها در آیینه سینمای ایران منعکس نمی شوند و این در حالی است که کشوری مانند آمریکا درباره همه پدیده های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حتی دینی اش فیلم ساخته و آن را به دنیا شناسانده است.
این فعال فرهنگی ادامه داد: فیلمهای کشورهای دیگر به نحوی ساخته شده که امروز همه ما همه چیز را در مورد کلیساها می دانیم اما تاکنون حتی در حد یک پلان از نمازجمعه یا راهپیماییها در فیلمها و سریالهای ایران دیده نشده و حتی کارگردانهای حزب اللهی نیز در فیلمهای خود این بخشها را به نمایش نگذاشته اند در حالی که نماز جمعه و راهپیمایی و رویدادهایی از این دست مملو از مضامین دراماتیک است.
وی گفت: در هیچ مقطعی از تاریخ ایران به اندازه 40 تا 50 سال اخیر ماجرا و اتفاق در این کشور رخ نداده به نحوی که حتی الیور استون فیلمساز معروف می پرسد که چرا ایرانیها درباره انقلاب خود فیلم نساخته اند. عده ایی معتقدند که همه باید سهم منصفانه ای از امکانات نظام داشته باشند، آیا سهم قشری که در ویلاژهای شمال بسر می برند با سهم کسانی که در عملیات مرصاد بودند از سینمای ایران باید عادلانه باشد؟
جلیلی افزود: فیلمهای درخشانی در جشنواره فجر امسال روی پرده رفت. فیلم 'متری شش و نیم' که گام بلند و رو به جلویی برای کارگردانش بود. فیلمی واقع بین و جامع است و تلخترین واقعیتها و زشتترین صحنه های جامعه را به تصویر می کشد، زاویه دید توریستی ندارد و نگاهش رو به آینده است.
وی ادامه داد: در ویترین جشنواره فجر امسال افرادی بودند که نگاه ملی و نه مریض داشتند و با تلاش خود به جایگاه خوبی رسیدند، آنان فیلمهای خوبی ساختند که نشان داد باید از سینمای ملی در برابر سینمای سانسور دفاع کرد.
مدیر دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی همچنین گفت: باید کلیدواژه های این جنگ را ساخت همانطور که غربیها کلیدواژه می سازند و گزاره خلق می کنند، رسانه هایشان را بسیج می کنند از لس آنجلس تا تهران جلس مشغول هستند. حتما از جشنواره امسال احساس خطر می کنند.
وی افزود: این افراد انتظار نداشتند که سعید روستایی فیلمی مانند 'متری شش و نیم' را بسازد و در آن چنین تصویری از نیروی انتظامی و قوه قضاییه داده شود. خود آقای روستایی در مراسم اختتامیه گفت که دستش را داغ می کند و دیگر درباره پلیس فیلم نمی سازد. نیروی انتظامی باید در این زمینه پاسخگو باشد.
جلیلی ادامه داد: متاسفانه در ایران نقد فیلم زیاد داریم اما نقد سینما نداریم. امروز نیازمند نقد سینما هستیم، احتیاج به نظریه پردازان و منتقدینی داریم که در برابر هزاران مطلبی که از غرب وارد کشور می شود مطلب ارائه دهند؛ ما در جبهه هستیم و جبهه سینمای ملی قلمزنها و متفکران خود را نیاز دارد.
وی گفت: با اینکه سینمای ایران مدیریت متمرکزی ندارد اما به مراتب از صدا و سیما در رستن از بند انفعال و شکستن خطهای روشنفکری موفقتر بوده و این مهم به خوبی در جشنواره فیلم فجر امسال نمایان بود. این اتفاق باید در صدا و سیما نیز بیافتد، تا کی صدا و سیما می خواهد در تسخیر یک اقلیت مرفه بی درد و نوکیسه و بدون آرمان باشد.
7489/1858
کپی شد
