آنها که دنیایی مملو از سکوت و بی زبانی دارند بس تنها و غریب در دنیای پر هیاهو و پرجنب و جوش در کنار ما زندگی می کنند اما حضورشان با بی صداییشان توام شده و همین است که اغلب نادیده گرفته می شوند و بعضا از خواسته های بر حقشان به عنوان یک انسان دارای حق بهره مندی از همه حقوق انسانی، محروم می شوند.
آنها نیز همانند تک تک ما حق حضور در عرصه های اجتماعی، استفاده از اماکن عمومی، حضور در مراکز تفریحی، اشتغال، تحصیل، ازدواج با فرد مورد علاقه و تشکیل زندگی مشترک، فرزند، عبور از خیابانها، گردش در بازارها، استفاده از رسانه های تصویری و غیره هستند حال آنکه بهره مندی از هر یک این موارد برای آنان بسی سخت و اغلب ناشدنی است.
آنان نه نیاز به ترحم دارند و نه دلسوزی، آنها نیاز به همیاری و کمک هم ندارند اگر جامعه محترمشان بدارد و حقوقشان را برایشان تامین کند و اگر جامعه ناتوان از ارائه خدمت به آنان نباشد و با در نظر گرفتن شرایط خاصشان محیط را برای حضورشان فراهم کند.
فرهنگ تساوی میان همه افراد در جامعه، مناسب سازی محیط برای حضور معلولان، نصب علایم هشداردهنده نوشتاری در همه مکانهایی که علائم صوتی هشداردهنده وجود دارد، حضور رابطان مسلط به زبان اشاره در مکانهای عمومی برای راهنمایی ناشنوایان، پخش زیرنویس در برنامه های پرمخاطب صدا و سیما به عنوان رسانه ملی، نصب تابلوهای راهنمایی ویژه ناشنوایان، نصب تلفنهای ویژه ناشنوایان در اماکن و معابر عمومی، حضور رابطان شنوایی در دانشگاهها، جذب و استخدام ناشنوایان در مشاغلی که نبود حس شنوایی مشکلی در انجام وظیفه ایجاد نمی کند و البته وجود فرهنگ مواجهه و صحیح با یک معلول ناشنوا یا کم شنوا تنها بخشهایی از ضرورتهایی است که باید در جامعه رعایت شود تا این افراد بتوانند از حقوق خود در جامعه بهره مند شوند.
* ترحم نمی خواهیم
علی 37 ساله دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی عمران بر اثر حادثه ای در دوران کودکی شنوایی خود را از دست داد و از دنیای پرهیاهوی ما به دنیای پراز سکوت سفر کرد. او بی صدایی را دردی بزرگ می داند که بعد از سالها قدرت شنیدن صداها، نبودشان صد برابر دردآورتر و رنج آور می شود.
وی به خبرنگار ایرنا گفت: 10 ساله بودم که بر اثر یک تصادف شنوایی را از دست دادم و اکنون نیز امکان بیان برخی کلمات را به واسطه ناشنوایی بعد از حادثه، برای برقراری ارتباط با مردم دارم و به نوعی منظور خود را به بقیه می رسانم اما ناشنوا بودنم خیلی مرا دچار مشکل کرده است.
وی برخورد ترحم آمیز و بی توجهی را دو رفتار آزاردهنده در مردم نسبت به خودش و دیگر معلولان می داند و می گوید: ترحم و توجه بیش ازحد و بی تفاوتی کامل به نیازها و خواسته های ما از مواردی است که فراوان در جامعه مشاهده می شود و کمتر کسی هست که متعادل و میانه با ما به عنوان یک انسان دارای توانمندیهای بسیار برخورد کند.
این ناشنوا افزود: در دانشگاه به سختی قبول شدم و با ادامه تحصیل به رغم هزاران هزار مشکل و تنهایی و سکوت در کلاسهای مملو از دانشجو درس خواندم. الان نیزدر سال دوم کارشناسی ارشد تحصیل می کنم و هنوز همان مشکلات را دارم و در میان هزاران دانشجو به تنهایی راه خودم را ادامه می دهم هر چند هم کلاسیهایم تلاش دارند کمک کنند اما بسیاری از سختیها هنوز پابرجاست.
وی اظهار داشت: گرچه ناشنوایی نوعی معلولیت است اما یک فرد ناشنوا دیگر تواناییها، قوه بدنی و هوش انسانهای معمولی را دارد و نباید این توانمندیها تحت تاثیر قرار گیرد اما متاسفانه هم اکنون اینچنین است.
* تشخیص در زمان طلایی
مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی به خبرنگار ایرنا گفت: ناشنوایی یکی از معلولیتهای شایع در کنار معلولیتهای جسمی، ذهنی و نابینایی است بطوری که از هر هزار تولد زنده سه نفر به صورت مادرزادی ناشنوا متولد می شوند.
حمید رضا پوریوسف افزود: البته مشکلات شنوایی، کم شنوایی، بیماریها و حوادث بیش از شمار ناشنوایان مادرزادی موجب ناشنوایی می شود بنابراین رعایت اصل پیشگیری می تواند در کاهش معلولان در این بخش موثر و مفید باشد.
وی ادامه داد: دوران طلایی و تشخیص مشکلات شنوایی و پیشگیری از این معلولیت در کودکان سن کمتر از سه ماهگی است که والدین باید به اهمیت این امر توجه کنند زیرا تشخیص در زمان طلایی بسیار مهم و هرچند تنها بخشی از درمان است پس از آن مداخلات درمانی به موقع نیز نقش تعیین کننده و حساسی را در اصلاح حس شنوایی کودک دارد.
مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی گفت: زمان طلایی و نهایی برای انجام مداخلات درمانی مشکلات شنوایی و تاثیرگذاری مثبت مداخلات درمانی سن کمتر از شش ماهگی است زیرا گذشتن از این سن برای کودک دچار نقص به معنای کم شنوایی و ناشنوایی مطلق می باشد.
وی افزود: به همین دلیل انجام عمل کاشت حلزون با اولویت انجام می گیرد و در این زمینه تمام تلاش خود را برای تامین هزینه افراد نیازمند انجام می دهیم.
* ناشنوایی یکی از چهار معلولیت شایع
مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی همچنین گفت: معلولیتهای جسمی حرکتی، ذهنی، نابینایی و ناشنوایی شایعترین معلولیتها در این استان هستند. 40 درصد این قشر را معلولان جسمی حرکتی، 30 درصد دیگر را معلولان ذهنی و 14 درصد را ناشنوایان، 10 درصد را نابینایان و شش درصد را دیگر معلولیتها تشکیل می دهند.
وی افزود: با اقدامات پیشگیرانه و انجام معاینات پزشکی در 'زمان طلایی' درصد قابل توجهی از معلولیت ناشنوایی قابل پیشگیری است اما باید دانست که معلولیت به هیچوجه محدودیت به بار نمی آورد.
* یکسانسازی فرصتها مغفول مانده
معاون امور توانبخشی اداره کل بهزیستی خراسان رضوی نیز گفت: معلولیت به هیچوجه مانعی بر حق حیات ، زیست در جامعه و مشارکت در فعالیتهای اجتماعی و اقتصادی و غیره نیست. همه معلولان حق دارند از فرصتهای برابر در جامعه با سایرین برخوردار باشند.
مسعود فیروزی افزود: گرچه معلولیت یک ناتوانی جسمی است که به تبع آن برخی مشکلات و سختیها را برای فرد موجب می شود اما به هیچوجه این ناتوانی جسمی، محدودیت برای معلول نیست. اکثر قریب به اتفاق مشکلات معلولان تابع مشکلات جامعه برای همه است از جمله بیکاری، مسکن، مشکلات معیشتی و ازدواج که جزو مشکلات همه مردم جامعه محسوب می شوند اما با اندکی سختی بیشتر زیرا دسترسی برای معلولان به حل مشکلات اینچنین کمتر است.
وی ادامه داد: مشکلات خاص معلولان نیز مسائلی است که به شدت آنان را درگیر کرده و از آن جمله می توان به هزینه های وجود فرزند معلول، هزینه های کمک توانبخشی، هزینه های دریافت آموزشهای ویژه و هزینه های درمانی اشاره کرد.
معاون اداره کل بهزیستی خراسان رضوی گفت: ناشنوایان امکان استفاده از ساده ترین رسانه یعنی صدا و سیما را ندارند. امکان استفاده از رادیو برای این گروه صفر است و در سیما نیز پخش برنامه های تلویزیونی و اخبار بدون زیرنویس و یا وجود رابط شنوایی انجام می شود در حالی که ناشنوایان نیز همانند سایرین حق اطلاع از اخبار و بهره مندی از برنامه های پرمخاطب سیما را دارند.
وی افزود: نصب علائم هشداردهنده و اعلام خطر در مکانهای عمومی و اماکن خاص برای ناشنوایان در حد صفر است و صرفا به اعلام هشدارها و اطلاع رسانیهای صوتی بسنده می شود.
فیروزی ادامه داد: برای احترام به حقوق معلولان باید نیازهای آنان شناسایی شود و همانند سایر مردم عادی نسبت به تامین و ایجاد امکانات برای آنان اقدام کرد.
* 40 هزار معلول شنوایی
وی همچنین گفت: افراد دارای معلولیت ناشنوایی بیش از 14 درصد معلولان زیرپوشش بهزیستی را در خراسان رضوی تشکیل می دهند. هم اکنون 15 هزار ناشنوا در این استان زیر پوشش بهزیستی هستند و از خدمات توانبخشی بهره می برند. 9 هزار نفر از ناشنوایان زیر پوشش مرد و بقیه زن هستند.
فیروزی افزود: از هر هزار تولد زنده سه ناشنوای مادرزادی متولد می شوند اما درصد ناشنوایی پس از تولد بر اثر حوادث، تصادفات، بیماریهای خاص، عوارض داروها، آلودگیهای صوتی، پیرگوشی و امثال آن بسیار بیشتر از ناشنوایان مادرزادی است.
وی ادامه داد: برآورد می شود حدود 40 هزار نفر در خراسان رضوی دچار معلولیت ناشنوایی و یا کم شنوایی باشند. حدود پنج درصد جمعیت هر جامعه دچار معلولیت هستند که بر این اساس حدود 300 هزار نفر در خراسان رضوی معلولند.
118 هزار معلول در اداره کل بهزیستی استان شش میلیون و 400 هزار نفری خراسان رضوی دارای پرونده هستند.
7496/1858
انتهای پیام آنها نیز همانند تک تک ما حق حضور در عرصه های اجتماعی، استفاده از اماکن عمومی، حضور در مراکز تفریحی، اشتغال، تحصیل، ازدواج با فرد مورد علاقه و تشکیل زندگی مشترک، فرزند، عبور از خیابانها، گردش در بازارها، استفاده از رسانه های تصویری و غیره هستند حال آنکه بهره مندی از هر یک این موارد برای آنان بسی سخت و اغلب ناشدنی است.
آنان نه نیاز به ترحم دارند و نه دلسوزی، آنها نیاز به همیاری و کمک هم ندارند اگر جامعه محترمشان بدارد و حقوقشان را برایشان تامین کند و اگر جامعه ناتوان از ارائه خدمت به آنان نباشد و با در نظر گرفتن شرایط خاصشان محیط را برای حضورشان فراهم کند.
فرهنگ تساوی میان همه افراد در جامعه، مناسب سازی محیط برای حضور معلولان، نصب علایم هشداردهنده نوشتاری در همه مکانهایی که علائم صوتی هشداردهنده وجود دارد، حضور رابطان مسلط به زبان اشاره در مکانهای عمومی برای راهنمایی ناشنوایان، پخش زیرنویس در برنامه های پرمخاطب صدا و سیما به عنوان رسانه ملی، نصب تابلوهای راهنمایی ویژه ناشنوایان، نصب تلفنهای ویژه ناشنوایان در اماکن و معابر عمومی، حضور رابطان شنوایی در دانشگاهها، جذب و استخدام ناشنوایان در مشاغلی که نبود حس شنوایی مشکلی در انجام وظیفه ایجاد نمی کند و البته وجود فرهنگ مواجهه و صحیح با یک معلول ناشنوا یا کم شنوا تنها بخشهایی از ضرورتهایی است که باید در جامعه رعایت شود تا این افراد بتوانند از حقوق خود در جامعه بهره مند شوند.
* ترحم نمی خواهیم
علی 37 ساله دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی عمران بر اثر حادثه ای در دوران کودکی شنوایی خود را از دست داد و از دنیای پرهیاهوی ما به دنیای پراز سکوت سفر کرد. او بی صدایی را دردی بزرگ می داند که بعد از سالها قدرت شنیدن صداها، نبودشان صد برابر دردآورتر و رنج آور می شود.
وی به خبرنگار ایرنا گفت: 10 ساله بودم که بر اثر یک تصادف شنوایی را از دست دادم و اکنون نیز امکان بیان برخی کلمات را به واسطه ناشنوایی بعد از حادثه، برای برقراری ارتباط با مردم دارم و به نوعی منظور خود را به بقیه می رسانم اما ناشنوا بودنم خیلی مرا دچار مشکل کرده است.
وی برخورد ترحم آمیز و بی توجهی را دو رفتار آزاردهنده در مردم نسبت به خودش و دیگر معلولان می داند و می گوید: ترحم و توجه بیش ازحد و بی تفاوتی کامل به نیازها و خواسته های ما از مواردی است که فراوان در جامعه مشاهده می شود و کمتر کسی هست که متعادل و میانه با ما به عنوان یک انسان دارای توانمندیهای بسیار برخورد کند.
این ناشنوا افزود: در دانشگاه به سختی قبول شدم و با ادامه تحصیل به رغم هزاران هزار مشکل و تنهایی و سکوت در کلاسهای مملو از دانشجو درس خواندم. الان نیزدر سال دوم کارشناسی ارشد تحصیل می کنم و هنوز همان مشکلات را دارم و در میان هزاران دانشجو به تنهایی راه خودم را ادامه می دهم هر چند هم کلاسیهایم تلاش دارند کمک کنند اما بسیاری از سختیها هنوز پابرجاست.
وی اظهار داشت: گرچه ناشنوایی نوعی معلولیت است اما یک فرد ناشنوا دیگر تواناییها، قوه بدنی و هوش انسانهای معمولی را دارد و نباید این توانمندیها تحت تاثیر قرار گیرد اما متاسفانه هم اکنون اینچنین است.
* تشخیص در زمان طلایی
مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی به خبرنگار ایرنا گفت: ناشنوایی یکی از معلولیتهای شایع در کنار معلولیتهای جسمی، ذهنی و نابینایی است بطوری که از هر هزار تولد زنده سه نفر به صورت مادرزادی ناشنوا متولد می شوند.
حمید رضا پوریوسف افزود: البته مشکلات شنوایی، کم شنوایی، بیماریها و حوادث بیش از شمار ناشنوایان مادرزادی موجب ناشنوایی می شود بنابراین رعایت اصل پیشگیری می تواند در کاهش معلولان در این بخش موثر و مفید باشد.
وی ادامه داد: دوران طلایی و تشخیص مشکلات شنوایی و پیشگیری از این معلولیت در کودکان سن کمتر از سه ماهگی است که والدین باید به اهمیت این امر توجه کنند زیرا تشخیص در زمان طلایی بسیار مهم و هرچند تنها بخشی از درمان است پس از آن مداخلات درمانی به موقع نیز نقش تعیین کننده و حساسی را در اصلاح حس شنوایی کودک دارد.
مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی گفت: زمان طلایی و نهایی برای انجام مداخلات درمانی مشکلات شنوایی و تاثیرگذاری مثبت مداخلات درمانی سن کمتر از شش ماهگی است زیرا گذشتن از این سن برای کودک دچار نقص به معنای کم شنوایی و ناشنوایی مطلق می باشد.
وی افزود: به همین دلیل انجام عمل کاشت حلزون با اولویت انجام می گیرد و در این زمینه تمام تلاش خود را برای تامین هزینه افراد نیازمند انجام می دهیم.
* ناشنوایی یکی از چهار معلولیت شایع
مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی همچنین گفت: معلولیتهای جسمی حرکتی، ذهنی، نابینایی و ناشنوایی شایعترین معلولیتها در این استان هستند. 40 درصد این قشر را معلولان جسمی حرکتی، 30 درصد دیگر را معلولان ذهنی و 14 درصد را ناشنوایان، 10 درصد را نابینایان و شش درصد را دیگر معلولیتها تشکیل می دهند.
وی افزود: با اقدامات پیشگیرانه و انجام معاینات پزشکی در 'زمان طلایی' درصد قابل توجهی از معلولیت ناشنوایی قابل پیشگیری است اما باید دانست که معلولیت به هیچوجه محدودیت به بار نمی آورد.
* یکسانسازی فرصتها مغفول مانده
معاون امور توانبخشی اداره کل بهزیستی خراسان رضوی نیز گفت: معلولیت به هیچوجه مانعی بر حق حیات ، زیست در جامعه و مشارکت در فعالیتهای اجتماعی و اقتصادی و غیره نیست. همه معلولان حق دارند از فرصتهای برابر در جامعه با سایرین برخوردار باشند.
مسعود فیروزی افزود: گرچه معلولیت یک ناتوانی جسمی است که به تبع آن برخی مشکلات و سختیها را برای فرد موجب می شود اما به هیچوجه این ناتوانی جسمی، محدودیت برای معلول نیست. اکثر قریب به اتفاق مشکلات معلولان تابع مشکلات جامعه برای همه است از جمله بیکاری، مسکن، مشکلات معیشتی و ازدواج که جزو مشکلات همه مردم جامعه محسوب می شوند اما با اندکی سختی بیشتر زیرا دسترسی برای معلولان به حل مشکلات اینچنین کمتر است.
وی ادامه داد: مشکلات خاص معلولان نیز مسائلی است که به شدت آنان را درگیر کرده و از آن جمله می توان به هزینه های وجود فرزند معلول، هزینه های کمک توانبخشی، هزینه های دریافت آموزشهای ویژه و هزینه های درمانی اشاره کرد.
معاون اداره کل بهزیستی خراسان رضوی گفت: ناشنوایان امکان استفاده از ساده ترین رسانه یعنی صدا و سیما را ندارند. امکان استفاده از رادیو برای این گروه صفر است و در سیما نیز پخش برنامه های تلویزیونی و اخبار بدون زیرنویس و یا وجود رابط شنوایی انجام می شود در حالی که ناشنوایان نیز همانند سایرین حق اطلاع از اخبار و بهره مندی از برنامه های پرمخاطب سیما را دارند.
وی افزود: نصب علائم هشداردهنده و اعلام خطر در مکانهای عمومی و اماکن خاص برای ناشنوایان در حد صفر است و صرفا به اعلام هشدارها و اطلاع رسانیهای صوتی بسنده می شود.
فیروزی ادامه داد: برای احترام به حقوق معلولان باید نیازهای آنان شناسایی شود و همانند سایر مردم عادی نسبت به تامین و ایجاد امکانات برای آنان اقدام کرد.
* 40 هزار معلول شنوایی
وی همچنین گفت: افراد دارای معلولیت ناشنوایی بیش از 14 درصد معلولان زیرپوشش بهزیستی را در خراسان رضوی تشکیل می دهند. هم اکنون 15 هزار ناشنوا در این استان زیر پوشش بهزیستی هستند و از خدمات توانبخشی بهره می برند. 9 هزار نفر از ناشنوایان زیر پوشش مرد و بقیه زن هستند.
فیروزی افزود: از هر هزار تولد زنده سه ناشنوای مادرزادی متولد می شوند اما درصد ناشنوایی پس از تولد بر اثر حوادث، تصادفات، بیماریهای خاص، عوارض داروها، آلودگیهای صوتی، پیرگوشی و امثال آن بسیار بیشتر از ناشنوایان مادرزادی است.
وی ادامه داد: برآورد می شود حدود 40 هزار نفر در خراسان رضوی دچار معلولیت ناشنوایی و یا کم شنوایی باشند. حدود پنج درصد جمعیت هر جامعه دچار معلولیت هستند که بر این اساس حدود 300 هزار نفر در خراسان رضوی معلولند.
118 هزار معلول در اداره کل بهزیستی استان شش میلیون و 400 هزار نفری خراسان رضوی دارای پرونده هستند.
7496/1858
کپی شد
