اگر چرخی در خیابان های قدیمی و حتی جدید بیرجند بزنید،یک نکته کاملا آشکار می شود و آن این که چیزی به نام مهندسی شهری وجود ندارد!
بسیاری ازمعابر با هم انطباق ندارند،وسط بلواری ازلاین دوم خیابان روبرو سر در می آورد وبسیاری از میادین در مرکز معابر قرار ندارند،گویا اساسا از دیر باز ناف این شهر را با بی قاعدگی هندسی!بریده اند !
داستان خیابان های کم عرض ، کج ومعوج وپیچ در پیچ! این شهرمعمایی است. خیابانهای مطهری(اسدی) و17 شهریور را می توان شاهکارهایی در این زمینه دانستو
ظریفی می گفت اگر از بالا به همین خیابان17 شهریور نگاه کنی بی شباهت به رود « آمازون» نیست!پیچ در پیچ و البته تنگ!
در چیستی این اختراع بعضی از قدیمی ها دلایلی را مطرح می کنند که بیشتر به جوک شبیه است تا واقعیت!می گویند آن روزهاوقتی ماشین تخریب شهرداری به قصد تخریب ساختمان های مسیر به حرکت می افتاده است وقتی به خانه خان یا فردی ذی نفوذ می رسید،بجای تخریب راه خود را کج می کرده است!
نتیجه آنکه یک خیابان در چندین نقطه کمرشکن شده و پدیده ای مانند خیابان 17 شهریور وخیابان اسدی ایجادشده است!
اگرچه بسیاری امیدواربودند که پس از نابودی خان ها،این مشکل فرهنگی هم در این شهر حل شود اما کوتاه شدن مسیر خیابان مفتح وپدیده هایی چون خیابان های نارنج ، پونه ، شعبانیه و...دیگر شاهد آن است که گویا باز هم در بر همان پاشنه می چرخد.
نکته تاسف بار دیگری که به خوبی مشهود است این است که با عوض شدن شهرداران ومدیران شهری شاهد نوسان آینده نگری ونگاه مهندسی واصولی در ایجاد معابر هستیم.
مدیران شهری ما خوب است بدانند در کشورهای آسیای میانه،معابر شهری به قدری بزرگ است که امکان فرودهواپیما نیز در آن وجود دارد و تمامی نکات در بحث های مدیریت بحران و آینده نگری و استاندارد های مختلف در آن ها لحاظ شده است.
باید در نظر داشت این موضوع متاسفیم که امروزه بیماری خیابان خواری نیز گویا به آسیب های پیشین شهرسازی در بیرجند افزوده شده است.
کم شدن وکم گرفتن عرض معابربا توجه به برخی سوابق در افواه عمومی بیش از هرچیز با تامین منافع افراد یا سازمان ها مترادف شده است در تازه ترین داستان اعتراض برخی از شهروندان به انچه کم شدن عرض معبرفرزان اعلام شده رخ نموده است.که اگر برپایه فرضیات قدیمی استوار باشد باید برحال این شهر وشهروندان آن گریست.
حق آن است که مسئولان شهری به سوالات ودغدغه های مردم روشن پاسخ دهند یکی از این سوالات این است که آیا با گذاشتن یک امضای مهندسی مربوط به 14 سال قبل زمانی که محدوده شمال شهر این قدر گسترده نبود می توان همه مصائب چند روز وچند سال آینده این معبر را رفع ورجوع کرد آیا براستی پشت صحنه کفه ترازو به نفع سازمان یا شرکت یا افراد خاص بالا وپایین نشده است ؟
آیاهمه شاهکارهای دیگری که این روزها به عنوان معبراعصاب مردم را خورد وسیمای شهررا نازیبا کرده یا منشا حوادث کشنده بوده است امضای جناب مهندسی را ،پای خود نداشته است.
بدیهی است این بیماری باید هرچه سریعتر درمان شده وگرنه مشکلات حاصل از آن هم گریبان مردم وهم شهرداری را خواهدگرفت.
معبر عمومی مال مردم است و هیچ سازمانی حق فروش یا واگذاری یا تغییری در آن که مخالف حق مردم باشد ندارد.
بنا براخبار رسیده روز پنج شنبه قرار است که معاون شهر سازی وزیر راه ومدیر عامل شرکت عمران بهسازی شهری ایران در بیرجند درجلسه ستاداستانی باز آفرینی شهری حضور یابند بسیار امیدواریم که در این جلسه مدیران استانی به معضلاتی از این دست وبه ویژه موضوع تعریض بلوار فرزان مبتنی بر آینده نگری توجه کنند.
7559* 6054* دریافت- امیرشاهین نایبی فر * انتشار- مریم پنجابی
انتهای پیام بسیاری ازمعابر با هم انطباق ندارند،وسط بلواری ازلاین دوم خیابان روبرو سر در می آورد وبسیاری از میادین در مرکز معابر قرار ندارند،گویا اساسا از دیر باز ناف این شهر را با بی قاعدگی هندسی!بریده اند !
داستان خیابان های کم عرض ، کج ومعوج وپیچ در پیچ! این شهرمعمایی است. خیابانهای مطهری(اسدی) و17 شهریور را می توان شاهکارهایی در این زمینه دانستو
ظریفی می گفت اگر از بالا به همین خیابان17 شهریور نگاه کنی بی شباهت به رود « آمازون» نیست!پیچ در پیچ و البته تنگ!
در چیستی این اختراع بعضی از قدیمی ها دلایلی را مطرح می کنند که بیشتر به جوک شبیه است تا واقعیت!می گویند آن روزهاوقتی ماشین تخریب شهرداری به قصد تخریب ساختمان های مسیر به حرکت می افتاده است وقتی به خانه خان یا فردی ذی نفوذ می رسید،بجای تخریب راه خود را کج می کرده است!
نتیجه آنکه یک خیابان در چندین نقطه کمرشکن شده و پدیده ای مانند خیابان 17 شهریور وخیابان اسدی ایجادشده است!
اگرچه بسیاری امیدواربودند که پس از نابودی خان ها،این مشکل فرهنگی هم در این شهر حل شود اما کوتاه شدن مسیر خیابان مفتح وپدیده هایی چون خیابان های نارنج ، پونه ، شعبانیه و...دیگر شاهد آن است که گویا باز هم در بر همان پاشنه می چرخد.
نکته تاسف بار دیگری که به خوبی مشهود است این است که با عوض شدن شهرداران ومدیران شهری شاهد نوسان آینده نگری ونگاه مهندسی واصولی در ایجاد معابر هستیم.
مدیران شهری ما خوب است بدانند در کشورهای آسیای میانه،معابر شهری به قدری بزرگ است که امکان فرودهواپیما نیز در آن وجود دارد و تمامی نکات در بحث های مدیریت بحران و آینده نگری و استاندارد های مختلف در آن ها لحاظ شده است.
باید در نظر داشت این موضوع متاسفیم که امروزه بیماری خیابان خواری نیز گویا به آسیب های پیشین شهرسازی در بیرجند افزوده شده است.
کم شدن وکم گرفتن عرض معابربا توجه به برخی سوابق در افواه عمومی بیش از هرچیز با تامین منافع افراد یا سازمان ها مترادف شده است در تازه ترین داستان اعتراض برخی از شهروندان به انچه کم شدن عرض معبرفرزان اعلام شده رخ نموده است.که اگر برپایه فرضیات قدیمی استوار باشد باید برحال این شهر وشهروندان آن گریست.
حق آن است که مسئولان شهری به سوالات ودغدغه های مردم روشن پاسخ دهند یکی از این سوالات این است که آیا با گذاشتن یک امضای مهندسی مربوط به 14 سال قبل زمانی که محدوده شمال شهر این قدر گسترده نبود می توان همه مصائب چند روز وچند سال آینده این معبر را رفع ورجوع کرد آیا براستی پشت صحنه کفه ترازو به نفع سازمان یا شرکت یا افراد خاص بالا وپایین نشده است ؟
آیاهمه شاهکارهای دیگری که این روزها به عنوان معبراعصاب مردم را خورد وسیمای شهررا نازیبا کرده یا منشا حوادث کشنده بوده است امضای جناب مهندسی را ،پای خود نداشته است.
بدیهی است این بیماری باید هرچه سریعتر درمان شده وگرنه مشکلات حاصل از آن هم گریبان مردم وهم شهرداری را خواهدگرفت.
معبر عمومی مال مردم است و هیچ سازمانی حق فروش یا واگذاری یا تغییری در آن که مخالف حق مردم باشد ندارد.
بنا براخبار رسیده روز پنج شنبه قرار است که معاون شهر سازی وزیر راه ومدیر عامل شرکت عمران بهسازی شهری ایران در بیرجند درجلسه ستاداستانی باز آفرینی شهری حضور یابند بسیار امیدواریم که در این جلسه مدیران استانی به معضلاتی از این دست وبه ویژه موضوع تعریض بلوار فرزان مبتنی بر آینده نگری توجه کنند.
7559* 6054* دریافت- امیرشاهین نایبی فر * انتشار- مریم پنجابی
کپی شد
