ادامه سر مقاله نوشته امین جم به این شرح است: چند روز پیش عباسعلی آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در چابهار عنوان کرده بود طرح انتقال آب از دریای عمان به کویر ، باعث خالی شدن سواحل از جمعیت می شود و توجیه اقتصادی هم ندارد!
ایشان همچنین فرموده بودند، از نظر محیط زیست نیز معلوم نیست چه وضعی را به وجود می آورد.
بخش جذاب حرف های جناب وزیر،آنجاست که می فرمایند :«نمی توانیم سواحل خود را از جمعیت خالی کنیم و به دنبال انتقال آب از دریا به نقاط کویری کشور باشیم.زیرا کویر زندگی خود را دارد و باید آباد شود».
این حرفها در فضای پس از انتخابات و از زبان وزیر راه و شهرسازی از چند نظر قابل تامل و نقد است! در تمام سالهای اخیر موضوع انتقال آب از دریای عمان به استانهای شرقی تنها گزینه عملیاتی کارشناسان و جزء وعده های مسئولان دولتی بوده است.
حالا وزیر یک دستگاه غیرمرتبط از موضوعی سخن می گوید که علی القاعده در تخصص وی نیست. نکته بعدی آنکه ادعای خالی شدن سواحل کشور از سکنه به واسطه اجرای طرح انتقال آب،بر اساس کدام مبنای علمی است؟
آنوقت این سوال پیش می آید که آیا می توان پذیرفت با انتقال آب از دریای عمان به استان های شرقی، حجم آب دریای عمان کم شود؟در این قسمت صرفا پیشنهاد می دهم وزیر محترم سری هم به نقشه دریای عمان زده و التفات داشته باشد دریای عمان و خلیج فارس به آبهای آزاد راه دارند و در واقع جزئی از اقیانوس هند و متصل به همه ی اقیانوس های جهان می باشند!
سخن دیگر آنکه چگونه است در همین زمان که انتقال آب به کویر،و نه کویر بلکه حاشیه نشینان کویر،برای ایجاد تعادل در ذخایر آبی از دست رفته در 18 سال خشکسالی،با انتقاد وزیر محترم مواجه می شود، «1.1میلیارد دلار فاینانس» برای استان کویری یزد،در نظر گرفته شده است؟آیا اینجا هم باید چوب سیاست را ما بخوریم و نانش را دیگران؟
حال باید پرسید آیا اهمیت مرزهای شرقی کمتر از مرزهای آبی است؟استان ما 400کیلومتر مرز مشترک با افغانستان دارد که با احتساب خراسان رضوی،بیش از 1000کیلومتر پهنه ی خاکی آسیب پذیر داشته که تماما توسط ساکنان نجیب و مظلوم روستاها و عشایر مرزی و پایگاه های نیروی انتظامی حفظ و مراقبت می شود.
این جمعیت در سال های اخیر به شدت با معضل بیکاری و فقر به دلیل خشکسالی مواجه بوده و در حال تخلیه مرز هستند که مشکل امنیتی شرق کشور به عنوان حافظ امنیت استانهای مرکزی و حتی تهران را صد چندان می کند.
آیا اساسا قبل از اینکه این بحث ها مطرح شود،ما کارشناس زیست محیطی یا مالی نداشتیم؟و از همه مهمتر اینکه این ها کشفیات جدید است یا بهانه های جدید؟بسیار امیدواریم این اظهارات چیزی در حد نظر شخصی یک وزیر باشد و نه نمایه ای از بدقولی دولت.
چرا که این طرح ، داستان امروزه روز نیست.زمانی انتقال از سد دوستی مطرح بود، یکبار گفتند تاجیکستان؛ بار دیگر هم شد انتقال آب از خوزستان! بعد خبرهایی از خزر آمد و حالا هم که بحث انتقال آب از عمان مطرح است.
موضوعی که بارها تیتر روزنامه ها شد و ما هم هربار ذوق زده شدیم که دولت ما را می بیند.شاید همه بی محلی این سالها به ما بخاطر این باشد که بی آبی ما را نمی شود با چشم غیر مسلح دید!
مشکل کم آبی خراسان جنوبی مثل خشکی زاینده رود و تالاب ها نیست که پیش چشم گردشگران خارجی باشد یا بواسطه آن دعوا برپا شود.استان ما از قنات آب می خورد.قنات هایی که انگار تا گچ و خاک بالا نیاورند،کسی به وخامت حالشان پی نخواهد برد.
زمانی ما را روزها منتظر انجام روند مطالعات پروژه می کردند و حالا از گوشه کنار ادعا می شود که چه: اصل طرح غیرکارشناسی است!؟
در جواب همه این خلف وعده ها و دل خوش کنک هایی که داده اند، می گویند سرمایه گذار نیست.اما در همه جای کشور اینگونه است؟مثلا در یزد هم همینطور است که نماینده اش فاینانس 1.1میلیارد دلاری برای پروژه آبرسانی می گیرد یا کرمان که وضعیتش از نظر آبی به مراتب از ما بهتر است و سرمایه گذار داخلی برای این کار پیدا کرده.
آیا این استانها جدای از دولت مرکزی و خودمختار عمل می کنند یا صاحب نفوذان پر قدرتی دارند که نازشان این همه خریدار دارد؟مسئولان امر اگر نمی دانند بدانند،مسئله اصلی استان ما آب است.
آب نرسد توقع امنیت هم از این منطقه نباید داشت.پس شایسته است مسئولان و نمایندگان استان و کشور این موضوع را به خوبی درک کنند و صدای عطش مردم را به گوش پایتخت نشینان راحت طلب برسانند.
لطفا یکبار هم که شده در استان سیاست زده مان که هر کلمه ای بگویی انگ چپ یا راست بودن می خوری و از هر طرف تهمت ها سرازیر می شود، همه چیز را کنار بگذارید و دست به دست هم فکری به حال انتقال آب کنید.
ما هم مثل شما منتظر می مانیم تا ببینیم نمایندگانمان در مجلس ،که هر سال جایزه های ادب را درو می کنند،باآب می توانند روزه سکوت خود را بشکنند یا نه؟
2047* دریافت و انتشار- عباسقلی اشکورجیری*
انتهای پیام ایشان همچنین فرموده بودند، از نظر محیط زیست نیز معلوم نیست چه وضعی را به وجود می آورد.
بخش جذاب حرف های جناب وزیر،آنجاست که می فرمایند :«نمی توانیم سواحل خود را از جمعیت خالی کنیم و به دنبال انتقال آب از دریا به نقاط کویری کشور باشیم.زیرا کویر زندگی خود را دارد و باید آباد شود».
این حرفها در فضای پس از انتخابات و از زبان وزیر راه و شهرسازی از چند نظر قابل تامل و نقد است! در تمام سالهای اخیر موضوع انتقال آب از دریای عمان به استانهای شرقی تنها گزینه عملیاتی کارشناسان و جزء وعده های مسئولان دولتی بوده است.
حالا وزیر یک دستگاه غیرمرتبط از موضوعی سخن می گوید که علی القاعده در تخصص وی نیست. نکته بعدی آنکه ادعای خالی شدن سواحل کشور از سکنه به واسطه اجرای طرح انتقال آب،بر اساس کدام مبنای علمی است؟
آنوقت این سوال پیش می آید که آیا می توان پذیرفت با انتقال آب از دریای عمان به استان های شرقی، حجم آب دریای عمان کم شود؟در این قسمت صرفا پیشنهاد می دهم وزیر محترم سری هم به نقشه دریای عمان زده و التفات داشته باشد دریای عمان و خلیج فارس به آبهای آزاد راه دارند و در واقع جزئی از اقیانوس هند و متصل به همه ی اقیانوس های جهان می باشند!
سخن دیگر آنکه چگونه است در همین زمان که انتقال آب به کویر،و نه کویر بلکه حاشیه نشینان کویر،برای ایجاد تعادل در ذخایر آبی از دست رفته در 18 سال خشکسالی،با انتقاد وزیر محترم مواجه می شود، «1.1میلیارد دلار فاینانس» برای استان کویری یزد،در نظر گرفته شده است؟آیا اینجا هم باید چوب سیاست را ما بخوریم و نانش را دیگران؟
حال باید پرسید آیا اهمیت مرزهای شرقی کمتر از مرزهای آبی است؟استان ما 400کیلومتر مرز مشترک با افغانستان دارد که با احتساب خراسان رضوی،بیش از 1000کیلومتر پهنه ی خاکی آسیب پذیر داشته که تماما توسط ساکنان نجیب و مظلوم روستاها و عشایر مرزی و پایگاه های نیروی انتظامی حفظ و مراقبت می شود.
این جمعیت در سال های اخیر به شدت با معضل بیکاری و فقر به دلیل خشکسالی مواجه بوده و در حال تخلیه مرز هستند که مشکل امنیتی شرق کشور به عنوان حافظ امنیت استانهای مرکزی و حتی تهران را صد چندان می کند.
آیا اساسا قبل از اینکه این بحث ها مطرح شود،ما کارشناس زیست محیطی یا مالی نداشتیم؟و از همه مهمتر اینکه این ها کشفیات جدید است یا بهانه های جدید؟بسیار امیدواریم این اظهارات چیزی در حد نظر شخصی یک وزیر باشد و نه نمایه ای از بدقولی دولت.
چرا که این طرح ، داستان امروزه روز نیست.زمانی انتقال از سد دوستی مطرح بود، یکبار گفتند تاجیکستان؛ بار دیگر هم شد انتقال آب از خوزستان! بعد خبرهایی از خزر آمد و حالا هم که بحث انتقال آب از عمان مطرح است.
موضوعی که بارها تیتر روزنامه ها شد و ما هم هربار ذوق زده شدیم که دولت ما را می بیند.شاید همه بی محلی این سالها به ما بخاطر این باشد که بی آبی ما را نمی شود با چشم غیر مسلح دید!
مشکل کم آبی خراسان جنوبی مثل خشکی زاینده رود و تالاب ها نیست که پیش چشم گردشگران خارجی باشد یا بواسطه آن دعوا برپا شود.استان ما از قنات آب می خورد.قنات هایی که انگار تا گچ و خاک بالا نیاورند،کسی به وخامت حالشان پی نخواهد برد.
زمانی ما را روزها منتظر انجام روند مطالعات پروژه می کردند و حالا از گوشه کنار ادعا می شود که چه: اصل طرح غیرکارشناسی است!؟
در جواب همه این خلف وعده ها و دل خوش کنک هایی که داده اند، می گویند سرمایه گذار نیست.اما در همه جای کشور اینگونه است؟مثلا در یزد هم همینطور است که نماینده اش فاینانس 1.1میلیارد دلاری برای پروژه آبرسانی می گیرد یا کرمان که وضعیتش از نظر آبی به مراتب از ما بهتر است و سرمایه گذار داخلی برای این کار پیدا کرده.
آیا این استانها جدای از دولت مرکزی و خودمختار عمل می کنند یا صاحب نفوذان پر قدرتی دارند که نازشان این همه خریدار دارد؟مسئولان امر اگر نمی دانند بدانند،مسئله اصلی استان ما آب است.
آب نرسد توقع امنیت هم از این منطقه نباید داشت.پس شایسته است مسئولان و نمایندگان استان و کشور این موضوع را به خوبی درک کنند و صدای عطش مردم را به گوش پایتخت نشینان راحت طلب برسانند.
لطفا یکبار هم که شده در استان سیاست زده مان که هر کلمه ای بگویی انگ چپ یا راست بودن می خوری و از هر طرف تهمت ها سرازیر می شود، همه چیز را کنار بگذارید و دست به دست هم فکری به حال انتقال آب کنید.
ما هم مثل شما منتظر می مانیم تا ببینیم نمایندگانمان در مجلس ،که هر سال جایزه های ادب را درو می کنند،باآب می توانند روزه سکوت خود را بشکنند یا نه؟
2047* دریافت و انتشار- عباسقلی اشکورجیری*
کپی شد
