پیشرفت تکنولوژی و مهاجرت بی رویه روستاییان به شهرها برای ارتزاق، با کسب و کار هر چند کوچک باعث هجوم جمعیتی غیرقابل کنترل در تعدادی از شهرها از جمله بیرجند مرکز خراسان جنوبی شده است.
ساخت آپارتمان علاوه بر پیشرفت مهندسی ساختمان، مخارج زیربنایی زیادی را از دوش دولت ها بر می داشت به این طریق که آب، برق، گاز ، خیابان کشی ها و انواع خدمت دهی شهری از این طریق ساده تر بود.
شاید در کوتاه مدت ساخت آپارتمان های سر به فلک کشیده در جای جای شهرها به لحاظ اقتصادی برای دولت ها با صرفه تر و کم هزینه تر بود اما امروزه با بروز بسیاری از آسیب های اجتماعی که بر گرفته از این فرهنگ تعریف نشده هست باری سنگین تر به جامعه وارد کرده است.
روستاییانی که به علت های مختلف، مهاجرت به شهرها را تنها راه ادامه ارتزاق زندگی می دانستند با ورود به شهرها با غول های آجری رو به رو شدند که با طرز زندگی در آنها هیچ آشنایی ندارند.
خانه هایی که در روستا علاوه بر گستردگی زیاد محلی برای گذراندن روزهای خوش زندگی بود به چهار دیواری های تنگ و تاریکی تبدیل شد که گاهی از آن به عنوان زندان های شخصی هم می توان نام برد.
شاید به نظر آن خانواده روستایی دیگر حریم شخصی هم در این مکان ها معنای خود را از دست داده است زیرا حریم زندگی اش با همسایه همجوار دیواری 20 سانتی متر بیش نیست.
** قانون و فرهنگ، جزء لاینفک هر زندگی آپارتمان نشینی است
معاون پیشگیری از وقوع جرم دادگستری خراسان جنوبی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، در ارتباط با آپارتمان نشینی، می گوید: قانون و فرهنگ، جزء لاینفک زندگی آپارتمان نشینی است و نادیده گرفتن آن در این نوع زندگی به وجود آورنده بخش بزرگی از مشکل های اجتماعی و معضل های روانی است.
حجت الاسلام یدالله وحدانی نیا، افزود: رسیدن به یک فرهنگ واحد در هر مجموعه آپارتمانی در حالیکه هر خانواده ساکن در هر واحد مسکونی فرهنگ آپارتمانی خاص خودش را دارد با همسو و همراه کردن همه فرهنگ ها با یکدیگر در یک فرهنگ در عرصه عمل، کاری بس دشوار به حساب می آید.
به گفته وی فرهنگ آپارتمان نشینی به معنای توجه به آداب، قواعد و الزام های زندگی است که در محیط جمعی یعنی آپارتمان نشینی معنا و مفهوم پیدا می کند و دوری از آن باعث بالا رفتن مشکلات اجتماعی می شود.
وی اضافه کرد: توافق نداشتن ساکنان در نحوه استفاده از مشاع ها، وجود سلیقه های گوناگون، فرهنگ ها و اختلاف محسوس اجتماعی میان ساکنان، نبودن ضوابط و مقررات مدرن برای طراحی، ساخت و بهره برداری از مجتمع ها، و آپارتمان ها و بی توجهی ساکنان به حقوق همسایگان و الزام نداشتن آنها به جبران خسارت های احتمالی تنها بخشی از این مشکلات است.
وحدانی نیا، تصریح کرد: آنچه امروزه از ناحیه ساکنان آپارتمان در قالب تظلم خواهی مورد دادرسی به عنوان حق و حقوق قرار می گیرد تنها یک روی سکه است و روی دیگر را باید در کاسته شدن از ارزش همسایه و همسایه داری در نادیده گرفتن سبک زندگی جست وجو کرد.
به گفته وی برای داشتن همسایه در فرهنگ کهن، احادیث و آموزه های دینی سفارش های بی شماری شده و یکی از مزایای ارتباط و دوستی با همسایه ایجاد امنیت و آرامش برای مسلمانان در یک شهر توسط خود مردم است.
وی ادامه داد: در روایت آمده است که 40 خانه از چهار طرف همسایه به شمار می آیند« وَالجِوارُ أَربَعونَ دارا مِن أَربَعَةِ جَوانِبِها؛» (خصال،ص544) .
یا بزرگان دین و پیشوایان معصوم فرمودند: « اگر ستم نبود می گفتم همسایه از همسایه ارث می برد.
ادامه گفت و گو به این شرح است: با رشد جمعیت شهری و گذر زمان تغییرات بنیادی و اساسی در نحوه و شکل زندگی مردم به وجود آمد که از جمله تغییرها خارج شدن خانه ها از فضایی که وسعت آن امروزه برای نسل جدید کمتر در تخیل می گنجد و تبدیل شدن آنها به خانه هایی در ابعاد کوچک تر است.
به گونه ای که هر خانه روی خانه ای دیگر بنا شده، مدلی از زندگی را در خانه هایی به نام آپارتمان به وجود آورده است.
مدلی که زندگی در آن خلاف زندگی در خانه های حیاط دار و بزرگ تابع قواعد و قانون خاص خودش است.
لذا توجه داشتن به سبک زندگی آپارتمان نشینی برای بهتر زیستن و حسن همجواری با همسایگان و آگاهی از حقوق و قوانین زندگی آپارتمان نشینی مهم است.
به گفته وحدانی نیا، مشکلات زندگی آپارتمانی نشات گرفته از این است که خانواده ها همچنان پیرو زندگی سنتی خود در خانه های حیاط دار بودند.
به گونه ای که صحبت کردن با صدای بلند، رفت و آمد در هر زمان از شبانه روز، صدای بلند تلویزیون، رادیو و ضبط صوت تا آن میزان که تمایل دارند و بسیاری از نمونه های دیگر، با این تفکر که چهار دیواری اختیاری است همچنان بر آن شیوه زندگی سنتی پا فشاری می کردند، بدون آن که توجه به حقوق همسایه دیوار به دیوار یا همسایه طبقه پایین یا بالایی خود داشته باشند.
مردم اگر چه از خانه های حیاط دار به آپارتمان های چند طبقه کوچ کردند، اما نمی توانند درخانه های خود آرام بگیرند و آنها یا از مزاحمت همسایگان در عذاب هستند یا موجب مزاحمت همسایگان دیگر می شوند.
به طوری که معتقدند پول محل اسکان را داده اند و هرگونه که بخواهند، می توانند زندگی کنند و شاید هم به این دلیل است که از سکونت در آپارتمان ناراضی به نظر می رسند.
اما در دنیای امروز با افزایش رو به رشد جمعیت، تنها راه کنار آمدن با این موضوع، داشتن فرهنگ و قوانین آپارتمان نشینی است یا اینکه از شهر خارج و در شهرک های اطراف ساکن شوند.
وی در ادامه رعایت حقوق دیگران و در انتظار نبودن رعایت حقوق و قوانین از جانب دیگران را از مهم ترین راه حل های جدایی از این مشکل در آپارتمان نشینی عنوان کرد و افزود: همسایگی خوب تنها این نیست که آزار نرسانی، بلکه خوش همسایگی این است که در برابر آزار و اذیت همسایه صبر داشته باشی.
3215*2047*خبرنگار *محمد رسول ابراهیمی* انتشار دهنده- عباسقلی اشکورجیری
انتهای پیام ساخت آپارتمان علاوه بر پیشرفت مهندسی ساختمان، مخارج زیربنایی زیادی را از دوش دولت ها بر می داشت به این طریق که آب، برق، گاز ، خیابان کشی ها و انواع خدمت دهی شهری از این طریق ساده تر بود.
شاید در کوتاه مدت ساخت آپارتمان های سر به فلک کشیده در جای جای شهرها به لحاظ اقتصادی برای دولت ها با صرفه تر و کم هزینه تر بود اما امروزه با بروز بسیاری از آسیب های اجتماعی که بر گرفته از این فرهنگ تعریف نشده هست باری سنگین تر به جامعه وارد کرده است.
روستاییانی که به علت های مختلف، مهاجرت به شهرها را تنها راه ادامه ارتزاق زندگی می دانستند با ورود به شهرها با غول های آجری رو به رو شدند که با طرز زندگی در آنها هیچ آشنایی ندارند.
خانه هایی که در روستا علاوه بر گستردگی زیاد محلی برای گذراندن روزهای خوش زندگی بود به چهار دیواری های تنگ و تاریکی تبدیل شد که گاهی از آن به عنوان زندان های شخصی هم می توان نام برد.
شاید به نظر آن خانواده روستایی دیگر حریم شخصی هم در این مکان ها معنای خود را از دست داده است زیرا حریم زندگی اش با همسایه همجوار دیواری 20 سانتی متر بیش نیست.
** قانون و فرهنگ، جزء لاینفک هر زندگی آپارتمان نشینی است
معاون پیشگیری از وقوع جرم دادگستری خراسان جنوبی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، در ارتباط با آپارتمان نشینی، می گوید: قانون و فرهنگ، جزء لاینفک زندگی آپارتمان نشینی است و نادیده گرفتن آن در این نوع زندگی به وجود آورنده بخش بزرگی از مشکل های اجتماعی و معضل های روانی است.
حجت الاسلام یدالله وحدانی نیا، افزود: رسیدن به یک فرهنگ واحد در هر مجموعه آپارتمانی در حالیکه هر خانواده ساکن در هر واحد مسکونی فرهنگ آپارتمانی خاص خودش را دارد با همسو و همراه کردن همه فرهنگ ها با یکدیگر در یک فرهنگ در عرصه عمل، کاری بس دشوار به حساب می آید.
به گفته وی فرهنگ آپارتمان نشینی به معنای توجه به آداب، قواعد و الزام های زندگی است که در محیط جمعی یعنی آپارتمان نشینی معنا و مفهوم پیدا می کند و دوری از آن باعث بالا رفتن مشکلات اجتماعی می شود.
وی اضافه کرد: توافق نداشتن ساکنان در نحوه استفاده از مشاع ها، وجود سلیقه های گوناگون، فرهنگ ها و اختلاف محسوس اجتماعی میان ساکنان، نبودن ضوابط و مقررات مدرن برای طراحی، ساخت و بهره برداری از مجتمع ها، و آپارتمان ها و بی توجهی ساکنان به حقوق همسایگان و الزام نداشتن آنها به جبران خسارت های احتمالی تنها بخشی از این مشکلات است.
وحدانی نیا، تصریح کرد: آنچه امروزه از ناحیه ساکنان آپارتمان در قالب تظلم خواهی مورد دادرسی به عنوان حق و حقوق قرار می گیرد تنها یک روی سکه است و روی دیگر را باید در کاسته شدن از ارزش همسایه و همسایه داری در نادیده گرفتن سبک زندگی جست وجو کرد.
به گفته وی برای داشتن همسایه در فرهنگ کهن، احادیث و آموزه های دینی سفارش های بی شماری شده و یکی از مزایای ارتباط و دوستی با همسایه ایجاد امنیت و آرامش برای مسلمانان در یک شهر توسط خود مردم است.
وی ادامه داد: در روایت آمده است که 40 خانه از چهار طرف همسایه به شمار می آیند« وَالجِوارُ أَربَعونَ دارا مِن أَربَعَةِ جَوانِبِها؛» (خصال،ص544) .
یا بزرگان دین و پیشوایان معصوم فرمودند: « اگر ستم نبود می گفتم همسایه از همسایه ارث می برد.
ادامه گفت و گو به این شرح است: با رشد جمعیت شهری و گذر زمان تغییرات بنیادی و اساسی در نحوه و شکل زندگی مردم به وجود آمد که از جمله تغییرها خارج شدن خانه ها از فضایی که وسعت آن امروزه برای نسل جدید کمتر در تخیل می گنجد و تبدیل شدن آنها به خانه هایی در ابعاد کوچک تر است.
به گونه ای که هر خانه روی خانه ای دیگر بنا شده، مدلی از زندگی را در خانه هایی به نام آپارتمان به وجود آورده است.
مدلی که زندگی در آن خلاف زندگی در خانه های حیاط دار و بزرگ تابع قواعد و قانون خاص خودش است.
لذا توجه داشتن به سبک زندگی آپارتمان نشینی برای بهتر زیستن و حسن همجواری با همسایگان و آگاهی از حقوق و قوانین زندگی آپارتمان نشینی مهم است.
به گفته وحدانی نیا، مشکلات زندگی آپارتمانی نشات گرفته از این است که خانواده ها همچنان پیرو زندگی سنتی خود در خانه های حیاط دار بودند.
به گونه ای که صحبت کردن با صدای بلند، رفت و آمد در هر زمان از شبانه روز، صدای بلند تلویزیون، رادیو و ضبط صوت تا آن میزان که تمایل دارند و بسیاری از نمونه های دیگر، با این تفکر که چهار دیواری اختیاری است همچنان بر آن شیوه زندگی سنتی پا فشاری می کردند، بدون آن که توجه به حقوق همسایه دیوار به دیوار یا همسایه طبقه پایین یا بالایی خود داشته باشند.
مردم اگر چه از خانه های حیاط دار به آپارتمان های چند طبقه کوچ کردند، اما نمی توانند درخانه های خود آرام بگیرند و آنها یا از مزاحمت همسایگان در عذاب هستند یا موجب مزاحمت همسایگان دیگر می شوند.
به طوری که معتقدند پول محل اسکان را داده اند و هرگونه که بخواهند، می توانند زندگی کنند و شاید هم به این دلیل است که از سکونت در آپارتمان ناراضی به نظر می رسند.
اما در دنیای امروز با افزایش رو به رشد جمعیت، تنها راه کنار آمدن با این موضوع، داشتن فرهنگ و قوانین آپارتمان نشینی است یا اینکه از شهر خارج و در شهرک های اطراف ساکن شوند.
وی در ادامه رعایت حقوق دیگران و در انتظار نبودن رعایت حقوق و قوانین از جانب دیگران را از مهم ترین راه حل های جدایی از این مشکل در آپارتمان نشینی عنوان کرد و افزود: همسایگی خوب تنها این نیست که آزار نرسانی، بلکه خوش همسایگی این است که در برابر آزار و اذیت همسایه صبر داشته باشی.
3215*2047*خبرنگار *محمد رسول ابراهیمی* انتشار دهنده- عباسقلی اشکورجیری
کپی شد
