ادامه مطلب به این شرح است: متولد بیرجند است، کار در زمینه فیلم سازی را از زمان دانشجویی و به صورت پاره وقت آغاز کرد و همزمان با تحصیل در رشته کتابداری دانشگاه شیراز ساخت مستند دانشجویی را نیز پیگیری می کرد.
تا این که سال 77 وارد صدا و سیمای تهران شد و در شبکه دو به عنوان بازبین و ارزیاب آثار مستند فعالیت خود را شروع کرد.
مستند ساز فعال استان همزمان با بازبینی و ارزیابی، کار تهیه مستند را کنار نگذاشت چرا که احساس می کرد با این نوع فیلم می تواند خیلی خوب به جامعه خود خدمت کند اما از آنجا که گرایش او از کودکی به فیلم های مستند بیشتر بود، این رشته را دنبال کرد.
«عبداللهی» که در ادامه فعالیت های خود سال 86 کار با صدا و سیمای خراسان جنوبی را آغاز کرده، معتقد است هر فیلم مستند می تواند مانند یک کتاب مرجع و شاید بالاتر از آن باشد چرا که در آینده مورد استفاده های مختلف قرار می گیرد و دارای ارزش زیادی خواهد بود.
او که علاوه بر تحقیق و پژوهش، کارگردانی و دستیار کارگردانی را نیز تجربه کرده است، می گوید: افرادی که وارد سینما می شوند فضای داستانی و گاه سینمای مستند را برای فیلم ها انتخاب می کنند.
وی که حالا در زمینه مستند سازی در استان حرف برای گفتن دارد، می افزاید: در تمام کشورها، استان ها و حتی شهرهای دیگر برای فیلم مستند جایگاه بسیار ارزشمندی قائلند اما در خراسان جنوبی این نوع فیلم ها جایگاه قابل قبولی ندارد و شاید یک مقاله و کتاب ارزش بیشتری نسبت به یک فیلم مستند داشته باشد.
به گفته «عبداللهی» بسیاری از فیلم های مستند تولید شده در ایران امروزه به عنوان کتاب مرجع در دانشگاه های بزرگ دنیا تدریس می شود چرا که ویژگی هایی مانند صدا، تصویر، حس زنده و رئال بودن در این فیلم سازی وجود دارد که در هیچ چیز دیگر نمی توان آن را یافت.
وی ادامه می دهد: تمام استان ها،محرومیت ها، کمبودها، مسائل و معضلات اجتماعی را در قالب فیلم مستند تهیه و به نقاط مختلف ارسال می کنند تا به این واسطه حرکت مثبتی انجام دهند و بودجه ای دریافت کنند اما این اتفاق در خراسان جنوبی نمی افتد.
وی هنر را دارای شاخه های مختلفی می داند که باید به همه آن ها توجه شود در حالی که در استان جز یکی، دو رشته به بقیه شاخه ها توجه چندانی نمی شود.
وی سینمای مستند را دارای پهنه گسترده ای می داند که تلویزیون معبری برای پخش این تولیدات است در حالی که مستند می تواند در پژوهش های دانشگاهی، جلسات، همایش ها و... مورد استفاده قرار گیرد و حتی در سالن های سینما نیز اکران شود.
**استفاده از مستندسازان
این مستندساز فعال استان از مسئولان و مدیران می خواهد که از هنر مستندسازان استان استفاده کنند چرا که تمام سازمان ها، اداره ها و... بودجه ای برای کارهای فرهنگی در اختیار دارند و می توانند آن را در امور فرهنگی مانند مستند هزینه کنند.
به اعتقاد وی، در صورتی که این اتفاق بیفتد سابقه و گزارش عملکرد بسیار خوبی از فعالیت های اداره ها و نهادها می توان تهیه کردکه تا سال ها بعد باقی بماند و حتی ارزش آن نیز روز به روز بیشتر شود هرچند این ساده ترین راه استفاده از مستند است که خیلی کم به آن پرداخته می شود.
او اظهار تاسف می کند از این که در شهری مانند بیرجند که بسیاری از اولین ها را در خود داشته و دارد، با سابقه تاریخی و فرهنگی، وجود علما و دانشمندان و افراد فرهیخته فراوان هنوز یک فیلم مستند خوب با موضوع معرفی بیرجند از هیچ شبکه سراسری پخش نشده در صورتی که اصفهان بیش از 100 فیلم مستند در مورد شهر خودش ساخته و پخش کرده است.
وی ادامه می دهد: هنوز نتوانسته ایم یک فیلم خوب بسازیم چرا که اگر قرار است اثری در مورد بیرجند با این همه نخبه و دانشمند ساخته شود باید یک کار ارزشمند باشد تا وقتی از شبکه ای پخش شد جایی برای ایراد گرفتن نداشته باشد.
وی که بیرجند را در برخی جنبه ها از بسیاری از شهرهای دیگر حتی تهران جلوتر می داند، اضافه می کند: کار فاخر نیاز به بودجه خاص، زمان زیاد و تجهیزات کامل دارد چون نماد یک استان است بنابراین به تنهایی این اتفاق نمی افتد و باید همه سازمان ها، اداره ها و نهادها همکاری کنند تا یک مستند فاخر در مورد خراسان جنوبی تولید و ساخته شود.
به نظر وی، فیلم مستند قابلیت ارائه نقاط مثبت، خوبی ها، پتانسیل و ظرفیت ها، ضعف ها و عقب افتادگی ها را دارد اما این قابلیت در خراسان جنوبی نادیده گرفته شده و به آن خوب پرداخته نشده هر چند تلویزیون استان در این زمینه موفق بوده است اما همکاری دیگر نهادها را نیز می طلبد.
**کوچ مستند سازان
این را هم می گوید که بسیاری از مستندسازان استان به دلیل توجه نکردن نهادها و سازمان ها به این موضوع مجبور شدند به شهرها و استان های دیگر بروند که برای خراسان جنوبی خوب نیست.
او با بیان این که کار مستند یکبار مصرف نیست و می تواند سال های سال پخش شود، ادامه می دهد: در زمینه معرفی مشاهیر استان و برخی موضوعات اجتماعی مانند اعتیاد، طلاق و... کمتر کار شده هرچند پرداختن به برخی موضوعات در خراسان جنوبی محدودیت دارد چرا که استان کوچکی است و بیشتر افراد همدیگر را می شناسند بنابراین کار کردن در این زمینه سخت است اما جای کار وجود دارد.
مستندساز فعال استان که تولیدات زیادی در زمینه های مختلف تاریخی،اجتماعی ، آداب و رسوم، فرهنگ و... در رزومه کاری خود به ثبت رسانده است، اضافه می کند: هر جا احساس کردم حرفی برای گفتن و چیزی برای دیده شدن وجود دارد سعی کردم در آن حیطه کار کنم.
وی که حضور در جشنواره های زیادی را در کارنامه کاری خود دارد، مستند «سنگ و نان» با موضوع کار در معدن قلعه زری و سختی های آن، «یادگارها» شامل دو مجموعه 40 قسمتی که بخشی از آن با عنوان «دستان» در مورد دو شغل نمدمالی و زنگوله سازی سرایان است ، «نفر» درزمینه شتر و شترداری و یک مجموعه 5 قسمتی با نام «سرحد» درباره مرزنشینی و زندگی در شهرستان های مرزی را از آثار شاخص خود عنوان می کند.
مستند «عاشورا در خوسف» با موضوع آداب و رسوم مراسم این روز در خوسف شامل بیل زنی، نخل گردانی و تهیه غذای بزباش، «نقش عشق» در زمینه مشاهیر، مفاخر و هنرمندان استان، «روستا و عطر آبادی»، «الفبای زندگی» در مورد سوادآموزی و... از دیگر آثار مستند او است.
به گفته وی، سال جاری مستندی در ارتباط با دو نوجوان در منطقه شوسف که مشغول شترداری هستند با نام «ساربو» تولید و از شبکه مستند پخش می شود.
وی همچنین از تولید مستندی در مورد شهید « زارعی» به سفارش حوزه هنری تهران که در مرحله تهیه طرح و برآورد است، خبر داد.
از دیگر کارهای پیشنهادی، ساخت فیلم مستند در مورد دکتر «ناهید بنی اقبال» از پژوهشگران و چهره های شاخص کشوری، دکتر «رفیعی» و مستندی با موضوع آداب و رسوم مربوط به ماه مبارک رمضان است.
3215*2047*خبرنگار- محمدرسول ابراهیمی اسفدن* انتشار دهنده- عباسقلی اشکو رجیری
انتهای پیام تا این که سال 77 وارد صدا و سیمای تهران شد و در شبکه دو به عنوان بازبین و ارزیاب آثار مستند فعالیت خود را شروع کرد.
مستند ساز فعال استان همزمان با بازبینی و ارزیابی، کار تهیه مستند را کنار نگذاشت چرا که احساس می کرد با این نوع فیلم می تواند خیلی خوب به جامعه خود خدمت کند اما از آنجا که گرایش او از کودکی به فیلم های مستند بیشتر بود، این رشته را دنبال کرد.
«عبداللهی» که در ادامه فعالیت های خود سال 86 کار با صدا و سیمای خراسان جنوبی را آغاز کرده، معتقد است هر فیلم مستند می تواند مانند یک کتاب مرجع و شاید بالاتر از آن باشد چرا که در آینده مورد استفاده های مختلف قرار می گیرد و دارای ارزش زیادی خواهد بود.
او که علاوه بر تحقیق و پژوهش، کارگردانی و دستیار کارگردانی را نیز تجربه کرده است، می گوید: افرادی که وارد سینما می شوند فضای داستانی و گاه سینمای مستند را برای فیلم ها انتخاب می کنند.
وی که حالا در زمینه مستند سازی در استان حرف برای گفتن دارد، می افزاید: در تمام کشورها، استان ها و حتی شهرهای دیگر برای فیلم مستند جایگاه بسیار ارزشمندی قائلند اما در خراسان جنوبی این نوع فیلم ها جایگاه قابل قبولی ندارد و شاید یک مقاله و کتاب ارزش بیشتری نسبت به یک فیلم مستند داشته باشد.
به گفته «عبداللهی» بسیاری از فیلم های مستند تولید شده در ایران امروزه به عنوان کتاب مرجع در دانشگاه های بزرگ دنیا تدریس می شود چرا که ویژگی هایی مانند صدا، تصویر، حس زنده و رئال بودن در این فیلم سازی وجود دارد که در هیچ چیز دیگر نمی توان آن را یافت.
وی ادامه می دهد: تمام استان ها،محرومیت ها، کمبودها، مسائل و معضلات اجتماعی را در قالب فیلم مستند تهیه و به نقاط مختلف ارسال می کنند تا به این واسطه حرکت مثبتی انجام دهند و بودجه ای دریافت کنند اما این اتفاق در خراسان جنوبی نمی افتد.
وی هنر را دارای شاخه های مختلفی می داند که باید به همه آن ها توجه شود در حالی که در استان جز یکی، دو رشته به بقیه شاخه ها توجه چندانی نمی شود.
وی سینمای مستند را دارای پهنه گسترده ای می داند که تلویزیون معبری برای پخش این تولیدات است در حالی که مستند می تواند در پژوهش های دانشگاهی، جلسات، همایش ها و... مورد استفاده قرار گیرد و حتی در سالن های سینما نیز اکران شود.
**استفاده از مستندسازان
این مستندساز فعال استان از مسئولان و مدیران می خواهد که از هنر مستندسازان استان استفاده کنند چرا که تمام سازمان ها، اداره ها و... بودجه ای برای کارهای فرهنگی در اختیار دارند و می توانند آن را در امور فرهنگی مانند مستند هزینه کنند.
به اعتقاد وی، در صورتی که این اتفاق بیفتد سابقه و گزارش عملکرد بسیار خوبی از فعالیت های اداره ها و نهادها می توان تهیه کردکه تا سال ها بعد باقی بماند و حتی ارزش آن نیز روز به روز بیشتر شود هرچند این ساده ترین راه استفاده از مستند است که خیلی کم به آن پرداخته می شود.
او اظهار تاسف می کند از این که در شهری مانند بیرجند که بسیاری از اولین ها را در خود داشته و دارد، با سابقه تاریخی و فرهنگی، وجود علما و دانشمندان و افراد فرهیخته فراوان هنوز یک فیلم مستند خوب با موضوع معرفی بیرجند از هیچ شبکه سراسری پخش نشده در صورتی که اصفهان بیش از 100 فیلم مستند در مورد شهر خودش ساخته و پخش کرده است.
وی ادامه می دهد: هنوز نتوانسته ایم یک فیلم خوب بسازیم چرا که اگر قرار است اثری در مورد بیرجند با این همه نخبه و دانشمند ساخته شود باید یک کار ارزشمند باشد تا وقتی از شبکه ای پخش شد جایی برای ایراد گرفتن نداشته باشد.
وی که بیرجند را در برخی جنبه ها از بسیاری از شهرهای دیگر حتی تهران جلوتر می داند، اضافه می کند: کار فاخر نیاز به بودجه خاص، زمان زیاد و تجهیزات کامل دارد چون نماد یک استان است بنابراین به تنهایی این اتفاق نمی افتد و باید همه سازمان ها، اداره ها و نهادها همکاری کنند تا یک مستند فاخر در مورد خراسان جنوبی تولید و ساخته شود.
به نظر وی، فیلم مستند قابلیت ارائه نقاط مثبت، خوبی ها، پتانسیل و ظرفیت ها، ضعف ها و عقب افتادگی ها را دارد اما این قابلیت در خراسان جنوبی نادیده گرفته شده و به آن خوب پرداخته نشده هر چند تلویزیون استان در این زمینه موفق بوده است اما همکاری دیگر نهادها را نیز می طلبد.
**کوچ مستند سازان
این را هم می گوید که بسیاری از مستندسازان استان به دلیل توجه نکردن نهادها و سازمان ها به این موضوع مجبور شدند به شهرها و استان های دیگر بروند که برای خراسان جنوبی خوب نیست.
او با بیان این که کار مستند یکبار مصرف نیست و می تواند سال های سال پخش شود، ادامه می دهد: در زمینه معرفی مشاهیر استان و برخی موضوعات اجتماعی مانند اعتیاد، طلاق و... کمتر کار شده هرچند پرداختن به برخی موضوعات در خراسان جنوبی محدودیت دارد چرا که استان کوچکی است و بیشتر افراد همدیگر را می شناسند بنابراین کار کردن در این زمینه سخت است اما جای کار وجود دارد.
مستندساز فعال استان که تولیدات زیادی در زمینه های مختلف تاریخی،اجتماعی ، آداب و رسوم، فرهنگ و... در رزومه کاری خود به ثبت رسانده است، اضافه می کند: هر جا احساس کردم حرفی برای گفتن و چیزی برای دیده شدن وجود دارد سعی کردم در آن حیطه کار کنم.
وی که حضور در جشنواره های زیادی را در کارنامه کاری خود دارد، مستند «سنگ و نان» با موضوع کار در معدن قلعه زری و سختی های آن، «یادگارها» شامل دو مجموعه 40 قسمتی که بخشی از آن با عنوان «دستان» در مورد دو شغل نمدمالی و زنگوله سازی سرایان است ، «نفر» درزمینه شتر و شترداری و یک مجموعه 5 قسمتی با نام «سرحد» درباره مرزنشینی و زندگی در شهرستان های مرزی را از آثار شاخص خود عنوان می کند.
مستند «عاشورا در خوسف» با موضوع آداب و رسوم مراسم این روز در خوسف شامل بیل زنی، نخل گردانی و تهیه غذای بزباش، «نقش عشق» در زمینه مشاهیر، مفاخر و هنرمندان استان، «روستا و عطر آبادی»، «الفبای زندگی» در مورد سوادآموزی و... از دیگر آثار مستند او است.
به گفته وی، سال جاری مستندی در ارتباط با دو نوجوان در منطقه شوسف که مشغول شترداری هستند با نام «ساربو» تولید و از شبکه مستند پخش می شود.
وی همچنین از تولید مستندی در مورد شهید « زارعی» به سفارش حوزه هنری تهران که در مرحله تهیه طرح و برآورد است، خبر داد.
از دیگر کارهای پیشنهادی، ساخت فیلم مستند در مورد دکتر «ناهید بنی اقبال» از پژوهشگران و چهره های شاخص کشوری، دکتر «رفیعی» و مستندی با موضوع آداب و رسوم مربوط به ماه مبارک رمضان است.
3215*2047*خبرنگار- محمدرسول ابراهیمی اسفدن* انتشار دهنده- عباسقلی اشکو رجیری
کپی شد
