روزنامه زعفران، تک و یکتایی از آن روی یافت که خاص بود و ویژه این نقطه از سرزمین ایران که با نام «زعفران» این طلای سرخ جهان عجین شد. هجا هجا در کنار هم قرار گرفت شد کلمه، کلمه ها پشت هم به صف ایستادند و شدند جمله، جمله ها دست به دست هم دادند و سطور را ردیف کردند.
سطوری از قابلیت ها، توانمندی ها، کاستی ها، تنگناها، مطالبه ها و همه آن چه خواسته مردم خراسان جنوبی بود تا با تیترها، نقدها، سپاسگزاری ها و... از فیلم و زینک ها بیرون آید و هر روز در پیشخوان روزنامه فروشی های خراسان جنوبی قرار گیرد.
حالا که «زعفران» اتمام دوسالگی و ورود به سه سالگیش را جشن می گیرد گفتن از اهداف و این که چرا دوشادوش دیگر رسانه های مکتوب خراسان جنوبی قرار گرفت شاید چندان درست نباشد چرا که در این عمر کوتاه 720 روزی که از پا به عرصه مطبوعات گذاشتن آن می گذرد همه واقف و آگاه شدند که این رسانه مکتوب به دنبال چیست.
اما تذکر این نکته همیشه لازم است که گفته شود «زعفران» به هیچ جناح و حزبی وابسته نیست و فقط به دنبال دستیابی به توسعه و آن چه شان و جایگاه خراسان جنوبی به عنوان استانی توانمند و با گنجینه های وفور انسانی، معدنی، فرهنگی و... است می باشد. البته باید گفت جایگاه حال حاضر استان به هیچ وجه در شان آن با نام خراسان جنوبی نیست و همان طور که یکتاییش در برخی از توانمندی ها مانند دست بافته های آن چون فرش مود و قهستان، زعفران، زرشک ، عناب و... شهره و آوازه جهانی دارد باید در توسعه و آبادانی نیز به شهره ای حداقلی در سطح کشور و جهان دست یابد. هرچند نباید تلاش های این سال های دولتمردان برای پیمودن پله های توسعه و ترقی خراسان جنوبی را نادیده گرفت اما این موضوع باید همیشه آویزه گوششان باشد که هنوز راه طولانی و پر پیچ و خم های بسیار در پیش روست، پس باید کمربندهای همت را محکم تر از قبل بست و با سرعت بیشتر برای دستیابی به ترقی و توسعه این خطه از سرزمین ایران زمین گام برداشت.
روزنامه زعفران در حالی جشن اکمال دوسالگیش را می گیرد که مدیر مسئول آن این روزها در بستر بیماری انتشار آن را دنبال می کند با همان دقت و حوصله قبل، تا زعفران همچنان تک و یکتا بماند و مسئولان بدانند که هیچ گاه از رسالتی که گام در آن نهاده راه کج نمی کند و استوارتر و محکم تر و با پشتوانه و کوله باری از تجربه همچنان به پیمودن قله های ترقی می اندیشد.
این موضوع را هم باید یادآور شد که در این دوسالی که از عمر آن گذشته مرارت ها، زخم زبان ها و شاید در این بین اندک تعریف و تمجید به واسطه رسالتی که برعهده دارد شنیده باشد اما این سخن ها سبب نشده است تا ذره ای پای آن بلغزد و بخواهد برای خوشامد و مدح فرد و ارگانی قلم بفرساید و قلمش دچار لغزش شود.
به علاوه نباید این واقعیت ها را هم منکر شد که هزینه های هنگفت تولید روزنامه، کمبود نیروی انسانی حرفه ای و با تبحر کافی، همکاری نکردن برخی از دستگاه های اجرایی، نداشتن امنیت شغلی خبرنگاران با سختی و مشقاتی که دارد چالش هایی است که عرصه را کمی بر سربازان جبهه اطلاع رسانی تنگ کرده است.
اما در پایان این نکته را نباید از یاد برد که تلاش «زعفران» بر اجماع همه گروه های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و... در راه همگرایی و هم افزایی برای توسعه استان است چرا که شعار اول و آخر زعفران توسعه استان است و بس.
از همه مهم تر این که به اعتقاد «زعفران»، نماینده ولی فقیه و استاندار دو بال بزرگ توسعه استان هستند بنابراین وحدت این دو به طور حتم به توسعه بیش از پیش استان منجر خواهد شد.
3215*3028
سطوری از قابلیت ها، توانمندی ها، کاستی ها، تنگناها، مطالبه ها و همه آن چه خواسته مردم خراسان جنوبی بود تا با تیترها، نقدها، سپاسگزاری ها و... از فیلم و زینک ها بیرون آید و هر روز در پیشخوان روزنامه فروشی های خراسان جنوبی قرار گیرد.
حالا که «زعفران» اتمام دوسالگی و ورود به سه سالگیش را جشن می گیرد گفتن از اهداف و این که چرا دوشادوش دیگر رسانه های مکتوب خراسان جنوبی قرار گرفت شاید چندان درست نباشد چرا که در این عمر کوتاه 720 روزی که از پا به عرصه مطبوعات گذاشتن آن می گذرد همه واقف و آگاه شدند که این رسانه مکتوب به دنبال چیست.
اما تذکر این نکته همیشه لازم است که گفته شود «زعفران» به هیچ جناح و حزبی وابسته نیست و فقط به دنبال دستیابی به توسعه و آن چه شان و جایگاه خراسان جنوبی به عنوان استانی توانمند و با گنجینه های وفور انسانی، معدنی، فرهنگی و... است می باشد. البته باید گفت جایگاه حال حاضر استان به هیچ وجه در شان آن با نام خراسان جنوبی نیست و همان طور که یکتاییش در برخی از توانمندی ها مانند دست بافته های آن چون فرش مود و قهستان، زعفران، زرشک ، عناب و... شهره و آوازه جهانی دارد باید در توسعه و آبادانی نیز به شهره ای حداقلی در سطح کشور و جهان دست یابد. هرچند نباید تلاش های این سال های دولتمردان برای پیمودن پله های توسعه و ترقی خراسان جنوبی را نادیده گرفت اما این موضوع باید همیشه آویزه گوششان باشد که هنوز راه طولانی و پر پیچ و خم های بسیار در پیش روست، پس باید کمربندهای همت را محکم تر از قبل بست و با سرعت بیشتر برای دستیابی به ترقی و توسعه این خطه از سرزمین ایران زمین گام برداشت.
روزنامه زعفران در حالی جشن اکمال دوسالگیش را می گیرد که مدیر مسئول آن این روزها در بستر بیماری انتشار آن را دنبال می کند با همان دقت و حوصله قبل، تا زعفران همچنان تک و یکتا بماند و مسئولان بدانند که هیچ گاه از رسالتی که گام در آن نهاده راه کج نمی کند و استوارتر و محکم تر و با پشتوانه و کوله باری از تجربه همچنان به پیمودن قله های ترقی می اندیشد.
این موضوع را هم باید یادآور شد که در این دوسالی که از عمر آن گذشته مرارت ها، زخم زبان ها و شاید در این بین اندک تعریف و تمجید به واسطه رسالتی که برعهده دارد شنیده باشد اما این سخن ها سبب نشده است تا ذره ای پای آن بلغزد و بخواهد برای خوشامد و مدح فرد و ارگانی قلم بفرساید و قلمش دچار لغزش شود.
به علاوه نباید این واقعیت ها را هم منکر شد که هزینه های هنگفت تولید روزنامه، کمبود نیروی انسانی حرفه ای و با تبحر کافی، همکاری نکردن برخی از دستگاه های اجرایی، نداشتن امنیت شغلی خبرنگاران با سختی و مشقاتی که دارد چالش هایی است که عرصه را کمی بر سربازان جبهه اطلاع رسانی تنگ کرده است.
اما در پایان این نکته را نباید از یاد برد که تلاش «زعفران» بر اجماع همه گروه های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و... در راه همگرایی و هم افزایی برای توسعه استان است چرا که شعار اول و آخر زعفران توسعه استان است و بس.
از همه مهم تر این که به اعتقاد «زعفران»، نماینده ولی فقیه و استاندار دو بال بزرگ توسعه استان هستند بنابراین وحدت این دو به طور حتم به توسعه بیش از پیش استان منجر خواهد شد.
3215*3028
کپی شد