گرد و خاک نشستن شاهین بخت بر کرسی مدیریت استان که فروکش کرد؛ وقتش شد تا کمی گلایه بنویسم از برخی بی اخلاقی ها در خراسان جنوبی. استانی که همیشه به فرهنگ و اخلاق زبانزد بوده و بی اخلاقی ها در آن چون تیره نقطه ای بر سفیدی، بیشتر خودنمایی می کند، و از جمله در راس آن، «دو رویی ها» و «نفاق» است. این روزها که حضور هفتمین استاندار خراسان جنوبی در استان، مسجل و نام مهندس معتمدیان به عنوان سکاندار اجرایی استان، تقریبا قطعی شده بود، حتما دیدید و شنیدید و خواندید برخی مطالب و گلایه ها از مدیریت سابق استان را که گاهی با نام و گاهی به اشاره و استعاره و تلمیح، در سایت ها و روزنامه ها و کانال ها و صفحه ها مطرح می شد و با زبان تند یا احیانا قلم های تیز، نیشتر بر گرده وضعیت خاص این روزهای خراسان جنوبی می زد. نه من و نه هیچ کس دیگر نه تنها مخالف بیان چنین مسایل انتقاد آمیزی نیستیم، که صد البته واگویه کردنشان را ضروری و چه بسا بسیار پر سود و فایده می دانیم. اما وقتی این روزها می دیدم در زمان حضور استاندار سابق بسیاری از این صحبت ها مطرح نمی شد و یا فقط نقل محافل و مجالس خصوصی و محرمانه بود، وقتی می دیدم این انتقادها به دلیل ترس یا رودربایستی یا هر چیز دیگری هیچگاه یا به ندرت در زمان حضور ایشان مطرح نشد. وقتی می دیدم کسانی این جمله ها را پهلوانانه می گویند و می نویسند که در جلسات متعدد، طومارها در شان و منزلت ایشان خواندند و تعریف ها و تمجیدها کردند، وقی می دیدم این جمله های انتقادآمیز از زبان کسانی مطرح می شود که تا همین چند روز قبل کنار استاندار عکس سلفی می گرفتند و سایه به سایه، خود را در تصمیم ها و برنامه هایش شریک می دانستند. وقتی می دیدم این نقدهای عجیب و غریب از زبان کسانی مطرح می شود که درب اتاق استاندار سابق را از پاشنه ی حرف و نگاه درآورده بودند تا در دل ها جا کنند و در قلب ها بمانند، با خودم می گفتم واقعا چرا اینگونه باشیم؟ چرا اینگونه هستند؟ چرا این قدر مزوّر و منفت خواه و فرصت طلب و دو رو و چند رنگیم؟ چرا آنقدر مرد نباشیم، آنقدر صاف و پاک و صادق و بی آلایش نباشیم که هر چه هست را در وقتش و به موقعش بگوییم و بنویسیم و همانجا دخلش را بیاوریم، نه اینکه مصلحت طلبانه و منفعت محورانه بگذاریمش برای روزهای رفع خطر و شرایط سفید و آرام و بی آسیب؟! ترجیح می دهم به جای ارایه ده ها مصداق از این رویکرد تاسف انگیز در این روزهای استان، از این رذیلت اخلاقی نامیمون و ترویجش گلایه و اظهار نگرانی کنم و آن را نفاقی سیاسی – اجتماعی بخوانم که نه در خور شان و منزلت اخلاقی و انسانی ماست و نه به نفع آینده استان ما. برای توسعه خراسان جنوبی، قبل از تدوین سند توسعه و طرح آمایش و تعریف بودجه و اعتبار و ارایه برنامه و به کارگرفتن نیروی انسانی متخصص و کارآمد، نیازمند کشتن ترس درونمان، صداقت بیشتر، شفافیت فراوان تر و پاک کردن دل ها و وجودمان از نفاق ذاتی هستیم. در این استان، بلای جان توسعه، که چون موریانه سال هاست پایه های اعتمادمان را به همدیگر خورده است؛ «بی اخلاقی» است. و یگانه نسخه شفابخش نجات استان از بستر بیماری ناتوانی مدیریتی و ناهمگونی های توسعه ای، و یگانه ابزار مهم و پرقدرت استاندار محترم جدید و رمز موفقیت تیم مدیریتی ایشان برای اداره استان، رعایت اخلاق، مدارا با همدیگر و شجاعت در بیان حقیقت ها، انتقادها و نظرات، در زمان خودش و نه در عهد بی فایدگی هاست.
3215*3028
انتهای پیام 3215*3028
کپی شد
