به گزارش ایرنا، روستا کلمه ای دهن پرکن و به نوعی یادآور دوران کودکی بسیاری از مردم ایران در طبیعتی دست نخورده و بکر است اما خشکسالی های اخیر قابی دیگر از این تصویر را به نمایش گذاشته است.
برای درک بهتر این تراژدی، بیرجند مرکز خراسان جنوبی را به سمت روستای « شوشود » ترک کردم، جاده ای کوهستانی و با پیچ و خم هایی که فقط جای سرسبزی را در این محفل خالی می گذاشت.
پس از گذر 35 کیلومتر خانه های گنبدی قدیمی اما بسیار منظم و سرزنده ای به چشم می خورد که گویا در کمتر جایی از ایران می توان این صحنه را با این زیبایی مشاهده کرد.
روستایی پرجمعیت و با مردمانی میهمان نواز، اما چهره چروکیده و خسته آنها بیانگر روزگاری خوش نبود به ظاهر تمام این مردم از یک درد مشترک رنج می برند.
تعداد زیادی از مردم این روستا در میدان مرکزی آن جمع بودند، حسین یوسفی مردی میانسال که گویا سخنگوی مردم است به خودروی ما نزدیک می شود و پس از احوال پرسی با مطلع شدن از حضور یک خبرنگار، دلی پر درد را بر روی سفره می ریزد.
وی که از خشکسالی های چندین ساله و از خشکیدن قنات ها و چشمه ها گلایه دارد، گفت: شغل بیشتر مردم این منطقه کشاورزی و دامداری است، خشکسالی ها کشاورزی را که از بین برده و دام ها هم علوفه ای برای خوردن نمی یابند.
یوسفی ادامه داد: مردم این منطقه بسیار قانع هستند و تنها راه ارتزاق آنها یارانه ای است که پایان هر ماه دریافت می کنند اما این یارانه کفاف زندگی چند نفره آنها را نمی کند.
محمد خداپرست پیرمردی دیگر است که به گفت و گوی ما اضافه می شود، او از رزمندگان هشت سال دفاع مقدس بود و از بیکاری سه فرزند لیسانس خود گلایه مند بود.
وی خواستار توجه بیشتر مسئولان به مناطق محرومی همچون روستای شوشود شد و افزود: شوشود یکی از نزدیک ترین روستاها به مرکز استان اما یکی از محروم ترین روستاها است.
خداپرست اظهار داشت: زندگی در روستای شوشود بسیار سخت است اما تعصب مردم این منطقه به روستا باعث شده که همچنان چراغ زندگی در آن روشن بماند.
وی ادامه داد: تا جان داریم روستا را زنده نگه خواهیم داشت اما به طور حتم زندگی بدون حمایت مسئولان و خیران در این منطقه امکان پذیر نخواهد بود.
بوی سپند به مشام می آید پیرزنی نزدیک می شود و صدای آهنگین سپندهای نا آرامش گوش را می نوازد. وی که با خوش آمد گویی به استقبال ما آمده بود، گفت: قرارگرفتن منزل مسکونی من در طرح هادی باعث شد که تسهیلات دریافت کنم و منزلی درکنار خانه قبلی برای زندگی 6 فرزندم بسازم.
سرور حیدری با بیان اینکه خشکسالی ها درآمد زایی را از بین برده است، افزود: هیچگونه درآمدی ندارم و خود و فرزندانم با یارانه زندگی می کنیم، به مسئولان بگویید« سرور پول ندارد».
سرمان کم کم شلوغ می شود و از هر طرف صدایی به گوش می رسد که بیشترشان از نوع گلایه بود، بسیاری از خشکسالی و درماندگی و عده ای از مشکلات درمانی گلایه مند بودند اما در عین حال ماندن در روستا را افتخار می دانستند.
محمدی، سرپرست خوابگاه دبیرستان دوره اول متوسطه این روستا بی درنگ از مشکلات آموزشی دانش آموزان می گوید.
به گفته وی سال ها است که دانش آموزان روستاهای همجوار برای ادامه تحصیل به این روستا می آیند اما اعتبار آموزش و پرورش کفاف غذای آنها را هم نمی کند.
وی اظهار داشت: هیچگونه امکانات رفاهی برای دانش آموزان این روستا وجود ندارد، دانش آموزان حتی از پارک و وسایل ورزشی هم محروم هستند.
محمدی تاکید کرد: پویا ماندن روستا نیازمند حضور جوانان و نوجوانان است که باید برای تحقق این مهم امکانات اولیه ای همچون سالن ورزشی را فراهم کرد.
وی در ادامه توانمند سازی خانواده های روستایی را با توجه به پایان کشاورزی و دامداری مهم دانست و اظهار داشت: دولت و سازمان های مردم نهاد باید روستاها را دریابند و قبل از اینکه روستا از جمعیت تخلیه شود اقدامی کنند.
این سفر که به همت خیریه امام علی(ع) شهر ری و با حضور حجت اشرف زاده خواننده مطرح کشوری و جمعی از مسئولان خراسان جنوبی برگزار شد برای بازگو کردن مشکلات مردم با بخشدار مرکزی بیرجند به گفت و گو نشستم.
حسین مالکی بیرجندی گفت: مشکلات روستاییان این بخش با توجه به خشکسالی های چندین ساله با جدیت دنبال می شود.
وی ادامه داد: آبرسانی و تهیه آب سالم آشامیدنی یکی از مهمترین اقدام هایی بود که با تلاش های گسترده و جهادی در هفته دولت امسال به بهره برداری رسید.
بخشدار مرکزی بیرجند یادآور شد: اشتغال مشکل دیگر روستاییان است که با هماهنگی های انجام شده با کمیته امداد، بهزیستی و سازمان های مردم نهاد اقدام های مثبتی برای توانمند سازی روستاییان این خطه انجام می شود.
وی گفت: با هماهنگی های انجام شده با میراث فرهنگی آمادگی برای برگزاری کلاس های صنایع دستی در این روستاها وجود دارد و به محض رسیدن تعداد به حد نصاب به صورت رایگان متقاضیان از این خدمات بهره مند خواهند شد.
به گفته وی طرح هادی از سال 85 در 2 فاز مجزا در این روستا آغاز شد؛ خیابان کشی، جدول گذاری و سنگ فرش از اقداماتی بوده که تاکنون انجام شده و آسفالت در اولویت بعدی این طرح قرار دارد.
مالکی در پاسخ به چرایی نبود پارک و محیط ورزشی در این روستا، افزود: اعتبارات دهیاری ها محدود است و اعتبار های جذب شده بیشتر صرف پروژه های اولویت دار می شود اما بنا به درخواست مردم حتما در آینده ای نزدیک بخشی از لوازم ورزشی عمومی به دهیاری شوشود تحویل داده می شود تا در محل مناسب نصب شود.
بخشدار مرکزی بیرجند در ادامه روستا را محل ایجاد نشاط، امنیت و سرزندگی دانست و یادآور شد: تمام تلاش بر این است که با توانمند سازی روستاییان، قلب تپنده روستا را زنده نگه داریم.
روستای شوشود در 35 کیلومتری بیرجند و دارای 190 خانوار و 500 نفر جمعیت است.
3215* 6054
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.