به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس؛ الهه احمدی که پس از مصدومیت کیمیا علیزاده به عنوان پرچمدار ایران در بازی های آسیایی جاکارتا انتخاب شد، در آستانه مراسم افتتاحیه و آغاز رسمی این بازی ها، در گفت و گو با جی پلاس درباره شرایطش در این مسابقات و البته پرچمداری اش توضیح می دهد.
- در آستانه بازی های آسیایی چه شرایطی داری؟ از تمرینات راضی هستی؟
اردوهای خیلی خوبی داشتیم و وضعیت هم خیلی خوب است. با این حال فقط مهم این است که در روز مسابقه هم همین شرایط خوب را داشته باشیم و بتوانیم به رکوردهای خوبی برسیم. الان هم در بازی های آسیایی که همه رقبا روند رو به رشدی داشته اند، کار بسیاری دشواری است.
- چه عاملی باعث می شود تا ورزشکار در روز مسابقه هم بتواند بهترین رکوردهای تمرینی اش را بزند؟ بیشتر عوامل روانی دارد یا موارد دیگری در آن دخیل است؟
کاملا روحی است و تنها این ذهن آرام است که کمک می کند تا در روز مسابقه همان رکوردهای تمرینی را به ثبت برسانیم.
- این ذهن آرام چطور برای یک تیرانداز بدست می آید؟
مهمترین عامل حضور مستمر در رقابت های متعدد و پشت سر هم است. این حضور ممتد و بدون وقفه کمک می کند تا بهتر بتوانیم شرایط روحی مان را در روز مسابقه به خوبی مدیریت کنیم. به عبارت بهتر ما این روند مدیریت ذهن را در رقابت های مختلف، تمرین می کنیم. در این روند است که چیزی به عنوان اعتماد به نفس برای ما بیشتر و بیشتر می شود.
- فضای بازی های آسیایی آیا مثل المپیک با دیگر تورنمنت ها فرق می کند؟
نه خیلی. در المپیک شرایط قدری متفاوت است اما در رشته های رکوردی نوع مسابقه خیلی تفاوت نمی کند و مهم این است که در آن روز و آن لحظه بتوانیم رکورد خوبی را به ثبت برسانیم.
- هم در مرتبه اول وهم در مرتبه دوم روند تصمیم گیری برای پرچمدار بازی های آسیایی اسم شما در میان بود که حالا بار دوم انتخاب شدید. فکرش را می کردید و اصلا دوست داشتید پرچمدار شوید؟
دوست داشتن که فکر می کنم هر کسی دوست دارد این افتخار را بر عهده داشته باشد. من در المپیک ریو هم نامزد اصلی پرچمداری بودم و انتخاب هم شده بودم که در نهایت به خاطر زمان مسابقه ام که صبح افتتاحیه بود، این اتفاق نیفتاد. در این دوره هم به دلیل انجام مسابقات ما در شهری دیگر و البته مدال ارزشمند کیمیا بود که او انتخاب شد که متاسفانه مصدوم شد و قرعه به نام من افتاد.
انگار خواست خدا بود. ما خودمان هم به خاطر زمان مسابقه و شرایطش خیلی نگران بودیم اما خب حالا همان طور که گفتم کار خدا بوده و این وظیفه به من محول شده است.
- به روز رژه و لحظه ای که پیش از تمام ورزشکاران پرچم را در دست گرفتید، فکر کرده اید؟
فکر کرده ام اما هنوز نتوانسته ام آنطور که باید و شاید این تصور را بکنم!
- چرا؟ زمانش را پیدا نکرده اید؟
خیر. انقدر مسئله بزرگ و استرس آوری است که فکر کردن به آن هم برایم دشوار است و نتوانسته ام این کار را بکنم. واقعا امیدوارم بتوانم از پسش بر بیایم و از همه مهمتر لیاقتش را داشته باشم. لیاقت این را داشته باشم که در مقابل یک ملت رژه بروم و حرکت کنم.
- تیراندازی بر خلاف تصور رابطه مستقیمی با شرایط فیزیکی و ریزه کاری های آن دارد. ممکن است خستگی مراسم افتتاحیه در روز مسابقه تاثیر گذار باشد؟
تا امروز تجربه اش را نداشتم! من تا امروز نه در المپیک و نه در بازی های آسیایی به دلیل برنامه مسابقات تیراندازی در مراسم افتتاحیه شرکت نکرده ام و برای همین می گویم تجربه اش را ندارم. با این حال با همکاری فدراسیون در تلاشیم تا تمام جوانب را ببینیم و سعی کنیم مشکلی پیش نیاید.
- پس اولین افتتاحیه تان را با پرچمداری تجربه می کنید؟
بله دقیقا همین طور است و به همین دلیل است که هیچ تصوری از این مراسم ندارم که قدری استرسم را بیشتر می کند.
- در رقابت های اخیر که رفتید وضعیت رقبای تان چطور بود؟
در فاصله المپیک ریو و بازی های آسیایی چهار مسابقه جام جهانی برگزار می شد که ما تنها توانستیم در یک دوره اش شرکت کنیم. با این حال در هر چهار دوره 95 درصد فینالیست ها آسیایی بودند. نکته جالب تر اینجاست که این آسیایی ها علاوه بر حضور در فینال، پی در پی رکورد شکنی هم می کردند و این نشان از آمادگی فوق العاده بالایشان دارد.
- و اصلی ترین رقبا؟
قدرت اصلی تیراندازی آسیا و دنیا، چین است و همه تلاش می کنند حداقل طلا را از این کشور بگیرند اما همواره یکی از مدال ها برای آن هاست. از طرف دیگر آسیا قدرت نوظهور دیگری به نام هند دارد که پس از المپیک فوق العاده کار می کنند. قدرت های دیگری هم در آسیا هستند و این نشان می دهد که باید بهترین عملکردمان را برای کسب مدال داشته باشیم و دعا کنیم روز مسابقه برای همه بچه ها روز پیک یا همان اوج شان باشد.
- در 2010 سه مدال برای کاروان ایران گرفتید. فکر می کنید امکان تکرار آن اتفاق در جاکارتا هم باشد؟
در دوره های گذشته بیش از نیمی از مدال های تیراندازی در بخش تیمی به دست می آمد اما در این دوره خبری از رقابت های تیمی نیست و کسب مدال در انفرادی هم بسیار سخت است.
- پیش بینی تان از این دوره چیست؟
پیش بینی که نمی شود کرد. با این حال قول می دهم که تمام تلاشم را بکنم و تا آخرین شلیک نا امید نشوم.
- درباره کیمیا هم صحبت کرده بودید و گفتید که زمان رژه به او فکر خواهید کرد. حستان از کل این ماجرا چیست؟
واقعا برای کیمیا متاسفم و درکش می کنم. آرزو می کنم بهترین ها را داشته باشد و در المپیک بعدی بهترین مدال را بگیرد. قطعا در روز رژه به او فکر می کنم و به یادش خواهم بود.
