کی روش چیزهایی که به فوتبال ایران داده که برای پیروزی در فوتبال لازم است. لازم است که قبل از هر چیز گل نخوریم و سیستم دفاعی خوبی داشته باشیم که داشتیم. لازم است که تا ثانیه های پایانی تلاش کنیم که در هر سه بازی کردیم و در دوتای آن ها گل زدیم.
گروه ورزشی جی پلاس؛ مرحله حذفی جام جهانی از امروز آغاز می شود. با این حال در ایران هنوز بحث بر روی تیم ملی داغ است و تحلیل ها در مورد عملکرد شاگردان کی روش در سه بازی مرحله مقدماتی. سه بازی که در نهایت بهترین عملکرد تاریخ را برای فوتبال ایران در تمامی ادوار جام جهانی به ثبت رساند.
آمار و ارقامی که این روزها یکی یکی از مرحله مقدماتی منتشر می شود، همگی گویای موفقیت کارلوس کی روش و بازیکنانش در مهمترین هدفشان یعنی "گل نخوردن" است.
طبق آماری که سایت ها و مراجع معتبر فوتبالی از مرحله گروهی جام جهانی 2018 منتشر کرده اند، تیم ایران بهترین خط دفاعی را در میان 32 تیم جام جهانی داشته. خط دفاعی که در گروه مرگ و پس از بازی با اسپانیا، پرتغال و مراکش، تنها دو گل دریافت کرده و موقعیت های بسیاری را هم از رقبا گرفته است.
از طرف دیگر در معرفی بهترین های جام در هر پست، این مدافعان ایران بودند که با اختلاف زیادی نسبت به مهره های هجومی تیم، با عملکرد مناسب تر، در میان بهترین های جام قرار گرفتند. بیرانوند دومین دروازه بان جام در پایان مرحله گروهی شد، رضاییان و حتی حاج صفی که در پست غیر تخصصی اش بازی می کرد، سومین مدافعان کناری جام شدند و پورعلی گنجی که تنها مدافع ثابت ایران در سه بازی بود، در رده چهارم بهترین مدافعان وسط قرار گرفت.
همه این آمار ها در ابتدا نشان از تکامل سیستم دفاعی ایران و تداوم اجرای این سیستم در هر سه مسابقه ایران دارد. تیم ایران اگرچه در روند سه مسابقه ای اش هر بار هجومی تر به میدان رفت اما در همه آن ها و در تهاجمی ترین شرایط ممکن، برنامه و هدف اصلی همان گل نخوردن بود.
کی روش در سال های حضورش در ایران مدت ها تلاش کرده تا بهترین خط دفاعی ابتدا در آسیا و حالا در جهان را بسازد و با اتکا به آن به بازیکنانش یاد دهد که "تا آخرین لحظه تلاش کنند". تلاشی که به قول آن جمله معروف الکس دل پیرو، گویا دیگر فردایی برایش وجود ندارد.
تیم کی روش در این جام تنها دو بار دروازه اش باز شد. یکی مقابل اسپانیا و آن هم روی یک اتفاق تمام عیار و دیگری هم روی شوت مهار نشدنی بازیکن پرتغال! دو قهرمان ادوار گذشته اروپا. این یعنی که تیم ایران با پیشینه ای که همگی در خاطرمان هست، عملکرد فوق العاده ای در سیستم دفاعی اش داشته؛ البته که عقل سلیم هم با وجود چنین رقبایی، همین سیستم را بهترین می دانست!
از طرف دیگر، تیم کی روش یاد گرفته که تا لحظه آخر بجنگد. بازی با عراق را که سه بار بازی را ده نفره مساوی کردیم به یادتان بیاورید تا همین هفته های اخیر که در جام جهانی، دقیقه های پایانی بازی، آبستن اتفاق های مهم و گل بود.
گل ایران به مراکش در دقیقه 94 به ثمر نشست. در دقایق پایانی بازی با اسپانیا چیزی نمانده بود با قهرمان جهان و اروپا مساوی کنیم و مقابل پرتغال هم که تمام دنیا دیدند پس از دقیقه نود گل مساوی را زدیم و تنها چند سانتی متر تا گل دوم و صدرنشینی در گروه مرگ فاصله داشتیم.
کی روش اگر چه نقدهایی هم به کارش وارد است اما چیزهایی را به فوتبال ایران داده که شاید گاهی برای موفقیت کافی نباشد اما قطعا لازم است. در فوتبال برای بردن لازم است اول گل نخورید و در کنار آن تا ثانیه های آخر تلاش کنید. این ها لازمه های پیروزی در میدان های بزرگ است اما مشخص است که کافی نیست. سال های بیشتری نیاز داریم برای خودباوری که این رقابت ها گام بزرگی بود برای رسیدن به آن. باور اینکه می توانیم تیم های بزرگ را هم با همین سیستم و تفکر ببریم و در تورنمنت بزرگی مثل جام جهانی هم به مراحل بالاتر برویم.
