به کدام آب معدنی ها می توانیم اعتماد کنیم؟

امروزه آب معدنی ها متنوعی با انوان بسته بندی و برند در فروشگاه ها به فروش گذاشته می شود اما اینکه کدام آب معدنی برای مناسب است نکته ای است که در اینجا به آن می پردازیم.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش جی پلاس، نوشته‌های روی برچسب چند بطری آب معدنی را می خوانیم و با عناوین مختلفی روبه‌رو می شویم. اما این واژه‌ها چه معنایی دارد و به کدام‌یک باید اعتماد کرد؟

فقط آب معدنی طبیعی : آب معدنی طبیعی از چشمه‌های زیرزمینی به دست می‌آید که معمولا به دلیل نظارت‌های مستمر تحت تاثیر سموم شیمیایی و فاضلاب قرار ندارد و از نظر میکروبیولوژی دارای کیفیت مناسب و در مقایسه با انواع آب‌های بطری شده دارای بهترین کیفیت است. اما آب چشمه که در روستاها استفاده می‌شود اغلب نظارت نشده بوده و میزان مواد شیمیایی و معدنی آن تعیین شده نیست و گاهی بیماری‌زا می‌شود.

مقایسه آب آشامیدنی و فرموله شده : معمولا میزان املاح آب‌های فرموله از آب‌معدنی‌ها کمتر است و برای بیماران کلیوی مناسب‌تر خواهد بود. جدول املاح و سختی آب که روی بطری‌ها درج شده می‌تواند راهنمای بیماران باشد. آب‌هایی که واقعا معدنی هستند به دلیل املاحی که دارند برای بیماران کلیوی محدودیت مصرف داشته و نباید جایگزین آب معمولی شوند. اغلب آب‌های معدنی سدیم بالایی داشته و بیماران دچار پرفشاری خون باید در مصرف آن محتاط باشند.

آب معدنی با کلر ضدعفونی نمی‌شود: آب‌های بطری شده اغلب به روش فیلتراسیون، تصفیه ازنی، تابش اشعه ماورای بنفش یا تصفیه اسمزی ضدعفونی می‌شوند و در نتیجه کلرزنی و خطرات ناشی از پرکلرین در این نوشیدنی‌ها وجود ندارد، اما احتمال این‌که آلودگی شیمیایی داشته باشند وجود دارد.

آب معدنی هم نیترات دارد : آلودگی‌های شیمیایی نظیر سرب، جیوه، کادمیم، نیترات و‌... در اثر تصفیه، جوشاندن یا ضدعفونی کردن از بین نرفته و اثرات خطرناک آن همچنان وجود دارد. البته باید بدانید ترکیبات آب معدنی‌های مجوزدار به‌طور مستمر آزمایش و کنترل می‌شود و مصرف برندهای معتبر آب‌معدنی که تائیدیه وزارت بهداشت دارند هیچ مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

تاریخ مصرف آب معدنی: تاریخ انقضای مصرف آب معدنی حدود یک‌سال است که البته توصیه شده این نوع آب‌ها به دلیل شرایط نگهداری نامناسب در مغازه‌ها و مهاجرت یون‌ها از ظروف پلاستیکی به آب بیش از شش ماه نگهداری نشوند.

 

دیدگاه تان را بنویسید