کدام کشور‌ها امپراطوری شکلات را به نام خود زده اند؟

به گزارش جی پلاس، اولین چیزی که در ذهن شما با شنیدن کلمه شکلات نقش می‌بندد چیست؟

شکلات‌های آبنباتی، شکلات‌های کاکائویی یا شکلات‌های شیری؟

شاید مهمترین چیزی که به ذهن شما خطور کند شیرینی دلنشین و یا حتی بعضا تلخی ناب آن‌ها باشد.شکلات نیز همانند دیگر خوردنی‌ها طرفداران خاص خودش را دارد و البته از حق نگذریم که خودش هم انواع و اقسام مختلفی دارد بنوعی که خود را میزبان و آماده پذیرایی از هر نوع سلیقه و سنی کرده است بطوریکه بتواند به راحتی کودکان، نوجوانان، بزرگسالان و حتی میانسالان را راضی نگه دارد.

اما سوالی که شاید به ذهن برخی افراد خطور کند این است که " کدام کشور‌ها امپراطوری شکلات را به نام خود زده اند؟ "، ما نیز سعی کرده ایم در این مطلب به معرفی این کشور‌ها بپردازیم، پس با باشگاه خبرنگاران جوان همراه باشید.

کدام کشور‌ها امپراطوری شکلات را به نام خود زده اند؟

تاریخچه شکلات در اروپا به قرن ۱۶ ام میلادی برمی گردد که جهانگردان اسپانیایی دانه‌های کاکائو را از مکزیک به ارمغان آوردند در مکزیک کاکائو به جای پول در داد و ستد‌ها رد و بدل می‌شد و کشورگشایان اسپانیایی که به طلا دست نیافته بودند این دانه پر ارزش را به ارمغان آوردند در آن زمان لئوپولد دوم پادشاه بلژ‌ها که گویا کاکائو را بسیار دوست می‌داشت کنگو را اشغال کرد و سیل کاکائو به سمت بلژیک روان و صنعت شکلات در این کشور پا گرفت.

صنعت شکلات به شدت در حال رشد است؛ به طوری که کسب و کار جهانی ۵۰ میلیارد دلاری در سال روی فروش و مصرف شکلات متمرکز شده است. این موضوع در بیشتر مناطق دنیا صدق می‌کند. اروپا ۴۵ درصد از درآمد شکلات در دنیا را دارد که معادل با ۲۰ میلیارد دلار است. شرکت‌های بین المللی و اصلی شکلات در اروپا و آمریکا گرد هم جمع شده اند و «بیگ چاکلت» (Big Chocolate) را تشیکل داده اند.

شرکت‌های آمریکایی مانند «مارس» (Mars) و «هرشی» (Hershey) ۱۳ میلیارد دلار در سال نماز فروش شکلات درآمد دارند، با این حال نکته جالب اینجاست که با وجود توسعه دسترسی به صنعت شکلات در سطح جهانی، مزرعه داران و کارگران کاکائو در ساحل عاج از مصارف این دانه‌ها اطلاع ندارند. قیمت بالای شکلات در ساحل عاج نشان می‌دهد بیشتر افراد در این منطقه به آن دسترسی ندارند و نمی‌دانند این ماده چه طعمی دارد.

فرآیند جدید در تولید شکلات در اوایل انقلاب صنعتی ظاهر شد. در سال ۱۷۱۵ شیمی دانی هلندی به نام کنراد ون هوتن (Coenraad van Houten) نمک قلیایی را به شکلات اضافه کرد که تلخی آن را کم کند. چند سال بعد در سال ۱۸۲۸، او توانست نیمی از چربی طبیعی (کره کاکائو) را از مایع شکلات بگیرد و در نتیجه تولید شکلات ارزان‌تر و کیفیت آن هم بهتر شد.

این نوآوری به عرصه مدرن شکلات وارد شد و «کاکائوی هلندی» نام گرفت. شکلاتی که طی این فرآیند تحت فشار دستگاه قرار گرفته بود می‌توانست به شکل جامد در آید. پس در سال ۱۸۴۷ جوزف فرای (Joseph Fry) موفق شد با افزودن کره کاکائو، شکلات را شکل پذیر کند؛ این گونه بود که افراد توانستند شکلات را در شکل‌های مختلف تولید کنند و بفروشند. گاهی نیز تا اواسط قرن هفدهم از شیر به عنوان ماده‌ای افزودنی به نوشیدنی‌های شکلاتی استفاده می‌شد، اما در سال ۱۸۷۵ دنیل پتر (Daniel Peter) با افزودن شیر خشک تولید کارخانه «هنری نستله» (Henri Nestle) توانست شکلات شیری اختراع کند. در سال ۱۸۷۹ نیز بافت و طعم شکلات روز به روز دستخوش تغییراتی شد.

صنعت تولید شکلات در برخی از کشور‌ها بسیار قوی است؛ برای مثال آمریکا بزرگ‌ترین و بهترین تولیدکننده شکلات در دنیاست. در بسیاری از شکلات‌های تولید آمریکا مقدار زیادی بادام و بادام زمینی مصرف می‌شود. از جمله برند‌های معروف شکلات در این کشور «میلکی وِی» (Milky Way)، «اسنیکرز» (Snickers)، «هرشی»، «توییکس» (Twix) و «دیگایبا» (Dagoba) هستند. صنعت شکلات در آمریکا ۱۳ میلیارد دلار در سال فروش دارد. یکی دیگر از ابرقدرت‌ها در تولید شکلات کشور بلژیک است. مردم بلژیک ترجیح می‌دهند شکلات را به صورت دست ساز تولید کنند و در تولید آن از بهترین مواد اولیه استفاده می‌کنند.

کاکائو به عنوان یک نوشیدنی برای اولین بار در مکزیک رواج یافت. در شکلات‌های مکزیکی از ادویه‌های مختلف مانند دارچین و گرد فلفل، استفاده می‌شود که طعم و عطر متفاوتی به این ماده غذایی بدهند؛ از جمله برند‌های مشهور شکلات مکزیکی می‌توان از «ایبارّا» (Ibarra)، «ریکولینو» (Ricolino) و «کارلوس وی» (Carlos V) نام برد.

کشور آلمان نیز کارخانجات تولید شکلات بزرگی دئارد که به کیفیت بالای محصولات خود معرف هستند. این کشور دومین مصرف کننده بزرگ شکلات در سراسر دنیاست. «آلپیا» (Alpia)، «میلیکا» (Milka)، «ریتر اسپورت» (Ritter Sport)، «زاغوتی» (Sarroti) و «کیندِ شوکولاد» (Kinder Schokolate) برند‌های مهم شکلات آلمان هستند. شکلات‌های تلخ فرانسه نیز از شهرت بالایی برخوردار است و نوع تلخ شکلات در میان مردم این کشور بسیار طرفدار دارد.

یکی دیگر از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان شکلات انگلستان است که به تولید شکلات‌های اورگانیک خود معروف است. این کشور اولین جایی است که شکلات اورگانیک تولید کرده است. مردم زیادی در سراسر دنیا طرفدار شکلات‌های تکه‌ای انگلستان هستند. مردم انگلستان شکلات‌های شیری کاراملی را به دیگر انواع آن ترجیح می‌دهند. شکلات سفید نیز بیشتر برای کودکان استفاده می‌شود. در سوئیس نیز مصرف شکلات بسیار زیاد است به طوری که مردم سوئیس به شکلات‌های فصلی خود افتخار می‌کنند؛ آن‌ها در فصل پاییز شاه بلوط شکلاتی و قارچ‌های شکلاتی و در فصل بهار گل‌های شکلاتی دارند.

کشور سوئیس در سال ۲۰۱۵ حدود ۳۳۶.۷۰ دلار به ازای هر فرد برای صنعت شکلات سازی هزینه کرد. ایرلند و انگلستان نیز جایگاه دوم و سوم را به خود اختصاص داده اند و در سال ۲۰۱۵، به ترتیب ۱۴۶.۹۰ دلار و ۱۴۵ دلار به ازای هر نفر برای صنعت شکلات سازی هزینه کرده اند.

در بلژیک بیش از ۱۷۰ هزار تن شکلات در سال در بیش از ۲۰۰۰ فروشگاه فروخته می‌شود و هر بلژیکی در سال بیش از ۱۱ کیلوگرم شکلات در سال مصرف می‌کند.

پرالاینز pralines معروفترین ترکیب شکلات در بلژیک است که محصولی لطیف از ترکیب به میزان کره کاکائو شیر و خامه حاصل از مغز خشکبار است.

شش میلیون گردشگری که در سال از بروکسل دیدن می‌کنند محال است این شهر را بدون خرید یک یا چند بسته شکلات پرالاینز ترک کنند و تور‌های گردشگری حتما یک روز از گشت‌های خود را به بازدید از کارخانه‌های و خانه‌های شکلات بروکسل اختصاص می‌دهند که به شهادت گردشگران بهترین بخش از گشت درون شهریشان است. آن‌ها می‌خواهند ببینند این پرالاینز چگونه تولید و بسته بندی می‌شود.

علاوه برآن موزه‌های شکلات هم بخشی از جاذبه‌های این شهر زیبای اروپاییست که در آن دوستداران شکلات می‌توانند اطلاعات و همچنین اشتهای خود به شکلات را تکمیل کنند.

البته سوئیس آلمان و ایرلند رقبای جدی مردم بلژیک در خوردن شکلات هستند جدول زیر بیانگر میزان مصرف شکلات در کشور‌های جهان است. سرانه مصرف شکلات در ایران بین یک تا یک و نیم کیلو در سال است.

این نمودار نیز نشان دهنده مصرف در بین قاره‌های جهان است. نکته جالب مصرف کم شکلات در آمریکای جنوبی است که اکثر کاکائوی دنیا از آن جا می‌آید.