بعضی از این مواد به قدری قوی هستند که اختلالات جدی در حواس مصرف کننده ایجاد می‌کنند به حدی که فرد، رنگ‌ها را می‌شنود و صداها را بو می‌کند. این بخشی از اثرات برخی مواد توهم زایی است که جوانان کشور را تهدید می‌کند.
به گزارش سرویس جامعه جی پلاس، حشیش از 4 هزار سال پیش در چین و آسیا شناخته شده بود و به عنوان یک دارو و ماده مستی بخش شناخته می‌شد؛ در قرن نوزدهم به عنوان ضد درد، ضد تشنج و خواب آور به میزان زیادی مورد استفاده قرار گرفت؛ هندی‌ها بیش از 2 هزار سال قبل به خاصیت سکرآور آن پی بردند لذا این گیاه در ابتدا در تپه ماهورهای هند کشت داده شد و از صمغ آن برای بعضی از مراسم و اعیاد مذهبی برای ایجاد هیجان استفاده می‌کردند. حتی هندیان حشیش را برای قربانیان خدایان به کار می‌برند.
البته در گذشته برخی اعتقاد داشتند حشیش آثار آنتی بیوتیکی هم داشته ولی ابن‌سینا می‌نویسد «بنگ» سمی است که عقل را مشوش می‌کند، فراموشی می‌آورد و خناق و دیوانگی در بردارد.
تبلیغات دروغ باعث شده برخی از مردم و به خصوص جوانان تصور کنند، مصرف حشیش نه اعتیادآور است و نه مضر در حالی که تحقیقات انجام شده در سراسر دنیا این تصور را رد می‌کند و در ادامه به برخی از آثار سوء مصرف حشیش و محصولات برگرفته از این ماده خواهیم پرداخت.
«حشیش»؛ اعتیاد آور توهم زا
توهم زا به گروهی از داروها اتلاق می‌شود که مهمترین اثر آنها تغییرات شناختی ایجاد تغییرات اساس در حالات روانی-رفتاری شخص و به ویژه توه‌های شنیداری و دیداری و اختلال حواس است که در حال حاضر بیش از 100 نوع ماده توهم زا شناخته شده که در دو گروه طبیعی و غیرطبیعی دسته بندی می‌شوند.
حشیش یکی از همین مواد توهم زای طبیعی است که به صورت ماده‌ای صمغی شکل بوده و سرشار از تتراهیدروکانابینول (THC) است که ماده موثر گیاه شاهدانه مونث است که نام اختصاری آن شاهدانه هندی است. در کشورهای آمریکایی، گیاه حشیش یا شاهدانه به کانابیس ساتیبا معروف بوده که از گیاهان بومی سرخپوستان است.
این ماده به رنگ سبز تیره گاهی قهوه‌ای مایل به سبز شبیه حنا است که از گل، برگ و ساقه گیاه شاهدانه مونث و ار ترشحات چسبنده آنها به صورت صمغ به دست می‌آید که پس از خشک کردن حشیش، در اشکال مختلف تخته‌ای، تخم‌مرغی و گلوله‌ای به بازار عرضه می‌شود.
بر اساس گزارش‌های جهانی، بیشترین مناطقی که در آنها حشیش کشت و تولید می‌شود خاورمیانه، شمال آفریقا، پاکستان و افغانستان است و در مقابل آفریقای شمالی، آمریکا شمالی و اروپا مهمترین بازار مصرف این مواد هستند.
نشانه‌ها و عوارض مصرف «حشیش»
عمده‌ترین روش مصرف حشیش، به شکل تدخین است که به سرعت با این شیوه جذب بدن شده و حتی تا 4 هفته می‌تواند در سلول‌های چربی بدن باقی بماند؛ با توجه به تمرکز بالای سلول‌های چربی در مغز، بیشترین آثار حشیش بر مرکز کنترل و مرکز هماهنگی حرکات ظریف بدن در مغز است.
معمولاً به دنبال مصرف حشیش عوارض خاصی بر فرد مصرف کننده مشاهده می‌شود که اولین عارضه آن، قرمز شدن چشم‌ها و پس از آن اشتهای کاذب غیرقابل کنترل و نشئگی است. علاوه بر این موارد، خواب‌آلودگی، اختلال در سیستم بینایی و شنوایی، اختلال در تعادل در حین راه رفتن، افزایش ضربان قلب، خشکی دهان، گشادگی مردمک چشم‌ها، مختلف شدن موقت قوه حافظه و تمرکز، اضطراب، هیجان، تحرک زیاد، افزایش تحریک پذیری، ترس و وحشت، تغییر در احساس و درک شخص از فضا و زمان، توهم به شکل پارانوئیدی و حرف زدن زیاد و خنده‌های بی دلیل از جمله عوارض کوتاه مدت مصرف این ماده است.
علاوه بر این عوارض کوتاه‌مدت، مصرف حشیش می‌تواند عوارض بلندمدتی را هم برای مصرف کنندگان این ماده به دنبال داشته باشد؛ پژوهش‌های انجام گرفته نشان می‌دهد آسیب به حافظه و تمرکز فکری، عدم توانایی در انجام کارهایی که نیاز به تمرکز دارند و مهمتر از همه تخریب قشر مغز به خصوص در قسمت جلو که هماهنگی‌های ذهنی، عاطفی و رفتاری در این بخش اتفاق می‌افتد از جمله عوارض بلندمدت مصرف حشیش است.
از روغن حشیش و قارچ‌های سحرآمیز تا ال‌اس‌دی و گل
روغن حشیش/ روغن حشیش عصاره تصفیه شده و روغنی شکل گیاه شاهدانه است که رنگ آن بسته به روش‌های تصفیه، از زرد روشن تا قهوه‌ای تیره متغیر است. THC موجود در روغن حشیش به مراتب بیشتر و تا 15 برابر حشیش بوده و هر یک قطره از روغن حشیش می‌تواند اثرات توهم زایی برای 15 نفر را به همراه داشته باشد. بر اساس گزارش‌های موجود، متاسفانه در سال‌های اخیر و پس از حضور نیروهای آمریکایی و غربی در کشور افغانستان، این کشور در حال تبدیل شدن به بزرگترین تولید کننده حشیش در دنیا است.
ال‌اس‌دی/ ال‌اس‌دی یا دی اتیل آمید لیسرجیک اسید، قوی‌ترین ماده توهم زای شناخته شده در دنیا است که توسط دکتر آلبرت هافمن در باسل سوئیس شناخته شد. اثرات توهم زایی این ماده تا سال 1943 ناشناخته باقی مانده بود تا اینکه دکتر هافمن به طور اتفاقی مقدار بسیار کمی از این ماده را مصرف کرد. این ماده یا از حاصل تاثیر قارچ‌های ارگو بر گندم سیاه و یا جو دوسر یا از اسید لیسارجیک که ماده‌ای شیمیایی در دانه‌های نیلوفر است گرفته می‌شود و اثر توهم زایی آن 100 برابر بیشتر از قارچ‌های سحرآمیز و 400 برابر بیشتر از مسکالین بوده و دوز مصرفی آن برای انسان، تنها 25 میکرو گرم یا یک میلیونیوم گرم است که عمدتاً به شکل کاغذهای کوچک که بر روی زبان قرار می‌گیرد استفاده می‌شود.
قدرت توهم‌زایی ال‌اس‌دی به اندازه‌ای است که علاوه بر اثرات سوء فیزیکی، مصرف کننده دچار اختلال شدید در احساسات می‌شود؛ یعنی رنگ‌ها را می‌شنود و یا صداها را بو می‌کند که این اختلالات به شدت هراس انگیز بوده و اثرات شدیدی را به همراه دارد.
گل/ همانطور که در سال‌های اخیر دانشگندان توانسته‌اند با بهره‌گیری از علم ژنتیک، موادغذایی و گیاهان تراریخته ایجاد کنند، با دستکاری در بذر شاهدانه موفق به تولید گونه تازه‌ای از این گیاه شدند که در زمانی کوتاه و در گلخانه‌های کوچک قابلتی رشد داشته و توهم‌زایی آن صد برابر قوی‌تر از حشیش است.
متاسفانه مافیای مواد مخدر با تبلیغات اغواکننده در سال‌های اخیر توانسته با تغییر الگوی مصرف در قشر جوانان به خصوص دانش‌آموزان و دانشجویان، بازار مصرف بزرگی برای خود ایجاد کند غافل از آنکه این ماده توهم زای جدید به مراتب خطرناکتر از حشیش و سایر موادتوهم زای دیگر است.
