تفریح در زیباترین دشت مرتفع ایران/ دریاسر؛ بهشتی در اردیبهشت + تصاویر

به گزارش سرویس سبک زندگی جی پلاس؛ اردیبهشت بیشتر از هر چیز فصل سفر است. سرتاسر ایران بغیر از نقاطی که خیلی زود گرما را به خودش می بیند، به زیباترین حالت خودش می رسد و امسال هم که بارش های بهاری همه جا را تر و تازه کرده.

در اردیبهشت همه جا زیباست. از اورامانات کهن و مریوان و پاوه در کرستان گرفته تا شهر حافظ و سعدی و تنگه های لرستان. از شمال و دشت های پر از بانونه تا کویرهای که آخرین هفته های گردشگری شان را می گذارنند.

این بار ما می خواهیم راه شمال ایران را در پیش بگیریم و به دشتی برویم که گردش در آن مختص اردیبهشت است. در ماه های دیگر سال، به خصوص در ماه های گرم تر سال هم مکان خوبی برای لذت بردن از طبیعت به حساب می آید اما فصل گردگشری آن از اواخر فروردین و اوایل اردیبهشت آغاز می شود و نیمه های ماه دوم بهار، بهترین زمان برای سفر به آنجاست.

صحبت از دریاسر است. دشتی زیبا و این روزها پر از گل های زرد بابونه که یکی از مرتفع ترین دشت های ایران به حساب می آید. دشتی سر سبز و پر آب که چشمه های زیادی از سطح آن می جوشد و در ماه های ابتدایی سال، بخش زیادی از این دشت را پر از آب می کند. رودخانه باریک اما خروشانی هم از آب شدن برف های قله عظیم "سیالان" تشکیل می شود که طول این دشت عظیم و زیبا را طی می کند و به پایین دست می رود.

• دریاسر کجاست؟

دریاسر در مرز استان قزوین و مازندران قرار دارد. دشتی است محصور بین دو کوه از دو استان مختلف؛ از یک طرف (جنوب غربی) به کوه های الموت استان قزوین و از طرف دیگر (شمال) به قله عظیم سیالان استان مازندران منتهی می شود.

• چطور برویم؟

راه عادی دسترسی به دریاسر، رفتن به شهرستان تنکابن است. از تنکابن حدود ده الی پانزده کیلومتر که به سمت رامسر برویم، خروجی جاده دوهزار و سه هزار را می بینیم. دو جاده ای که در میانه های راه از هم جدا می شود و هر کدام راه خودش را در پی می گیرد. با ادامه دادن جاده دو هزار، پس از چندین گردنه، در سمت چپ جاده خروجی را می بینیم که به "دوراهی امامزاده قاسم" معروف است. جاده فرعی که اگر آن را ادامه و به انتها برویم، به روستای زیبای "عسل محله" می رسیم.

خانه های زیبا و روستایی این منطقه و پدیدار شدن مناظر زیبا، نشان می دهد که به بخش هیجان انگیز این سفر نزدیک می شویم. این مسیر را که ادامه دهیم، در نهایت به انتهای آن و زمینی می رسیم که به عنوان پارکینگ تعبیه شده و زمان پیاده شدن از خودرو سواری است.

• صعود به ارتفاع 2000 متری

همان طور که گفتیم، دریاسر یکی از مرتفع ترین دشت های ایران است. ارتفاعی که این دشت در آن قرار دارد حدود 2000 متر بالاتر از سطح دریاست. با این حال جای نگرانی نیست و قرار هم نیست تمام این 2000 متر را شما با کوله پشتی و اسباب تفریحتان بالا بروید. بخش مهمی از این ارتفاع را در پیچ های جاده دو هزار بالا آمده اید و حالا نهایتا دو الی دو ساعت و نیم، کوهنوردی سبک و جنگل نوردی دارید.

در میان درختان، بوته ها و گل های بابونه ای که در کناره های مسیر روییده، راه را ادامه می دهید و ارتفاع می گیرید. از شیب آخر که بالا بروید، سیالان عظیم را پیش رویتان می بینید که دیگر تا لحظه آخری که در دریاسر باشید، چشم ازتان برنمی دارد و جادویش رهایتان نمی کند.

شاید بد نباشد بدانید که این غول عظیم الجثه، به قولی 4175 و به قولی دیگر 4250 متر ارتفاع دارد و یکی از مرتفع ترین قله های مازندران است.

یکی از راه های صعود به قله سیالان هم همین دشت دریاسر است که البته طولانی ترین مسیر به حساب می آید. این مسیر از روستای عسل محله در ارتفاع حدود ۱۳۰۰ متری آغاز می‌شود و با عبور از دشت دریا سر مسیر اصلی صعود آغاز می شود. مسیری که در ادامه از جانپناه یادبود و گوسفند سرای ونی به گردنه بین قله‌های سیالان و کندیگان می‌رسد و با ادامه مسیر به سمت غرب به قله منتهی می‌شود.

ساده ترین مسیر صعود به این قله از دامنه جنوبی است. مسیر جنوبی از روستای هنیز در ارتفاع ۲۲۰۰ متری آغاز می‌شود و با پیمایش به سوی شمال و گذر از چشمه، تونل برفی به جانپناه سیالان می‌رسد و پس از آن با صعود به گردنه می‌تواند به قله سیالان رسید.

• چرا دریاسر؟

به گزارش جی پلاس؛ محققان و زمین‌شناسان ایرانی به این نتیجه رسیده‌اند که در گذشته، دریاسر در میانش دریاچه بزرگی داشته، آن هم در ارتفاع دو هزار متری از سطح دریا! شاید به همین خاطر هم هست که به آن دریاسر می گویند.

 هنوز هم بخش های وسیعی از این دشت، پر از چشمه هایی است که از دل زمین می‌جوشد. در بخش‌های زیادی از دشت پا تا مچ داخل آب می‌شود و اگر کفش مناسب ندارید، با احتیاط به نقاط میانی دشت بروید.

• آیا می شود در دریاسر چادر زد؟

شدنش می شود و اتفاقا تجربه بسیار خوبی هم خواهد بود اما برای کمپینگ در اردیبهشت، بهتر است کیسه خواب و چادر خوبی برای این کار داشته باشید. شاید در شب های تابستان بشود با یک چادر معمولی و پتو شب را به صبح رساند اما این شب ها می تواند گاهی خیلی سرد باشد.

با این حال اگر شب را در دریاسر به صبح رساندید، قطعا صحنه های بسیار خوبی را می بینید. اگر هوا مه آلود و ابری بود، از چرخش زیبا و بالا و پایین رفتن مه لذت می برید و اگر هم ابری در کار نبود، چشم به آسمان بدوزید و از آسمان زیبای دریاسر که آلودگی نوری کمی دارد لذت ببرید.