چگونه کودک بد اخلاق را به خوش اخلاق تبدیل کنیم؟

از رفتارهای فرزندم مستاصل شدم و نمی‌دانم چه باید بکنم؟ اصلاً چرا چنین رفتارهای انجام می‌دهد؟ آیا همه کودکان اینگونه هستند یا فقط فرزند من رفتارهای ناخوشایندی دارد؟ اگر این سوالات برای شما هم مطرح است باید بدانید که مراحل رشدی کودک در رفتار او تعیین کننده است.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش جی پلاس، کودکان در مراحل رشد، فرایندهای شناختی، عاطفی و رفتاری سنین خود را دارند که با بزرگتر شدنشان مسائل و دیدگاهها را بهتر درک می کنند و توانایی آنها گسترش می‌یابد. بعنوان مثال در سنین 5/1 – 2 سالگی کلمه "نه" را زیاد می شنوید که نشاندهنده شکوفایی اراده آنهاست. که به دنبال خواسته های خود هستند. عدم شناخت والدین از فرایند رشد سنین مختلف موجب برداشتهای غلط از رفتار کودک می شود.

علت بدرفتاری کودکان

مسائل و مشکلات کودکان دامنه وسیعی را در بر می‌گیرد. بسته به موقعیت و بافت خانوادگی و نوع تعاملاتی که با او دارید متفاوت است. در بسیاری مواردمشکلات و بدرفتاری کودکان از مسائل شایع آنهاست. البته بعضی اوقات بدلیل اختلالات رفتاری است که باید بررسی دقیقی در مورد آنها انجام شود.

بی توجهی به کودک:

بدلیل توجه نکردن به کارهای مثبت و بازگو کردن رفتارهای منفی آنها برای دیگران، کودک به مرور می آموزد با رفتارهای منفی بهتر می تواند جلب توجه کند. بهتراست توجه مثبت به فرزند خود داشته باشید تا او با کارهای منفی نخواهد آنرا به دست آورد.توجه و تحسین کارهای مثبت کودک، او را از انجام کارهای منفی دور می کند. تغییرات کوچک او را مورد تحسین قرار دهید. تا متوجه شود که شما به کارهای مثبت او علاقه دارید.

ترس در کودک:

ترس، هراس و اضطراب کودک که به شکل بدرفتاری ظاهر می شود، به صحبتهای آنها گوش دهید و از نگرانی آنها بکاهید و روشهای برطرف کردن ترس و هراس را به آنها بیاموزید و یا از متخصص کمک بگیرید.

بی تجربگی والدین:

والدین آگاه سعی می کنند نیازهای رشدی هر مرحله را تشخیص دهند و درباره آنها به کودک آموزشهای لازم را بدهند. بعنوان مثال با ورود کودک به مدرسه ممکن است در ارتباط برقرار کردن با دیگران مشکلاتی داشته باشد. با صبر و حوصله و برطرف کردن موانع ، او را در این مسئله یاری کنید.

خشم و پرخاشگری :

باید به کودک اجازه داد تا احساساتش را بیان کند. در عین حال با او تمرین کنید تا نحوه صحیح بروز احساسات خود را یاد بگیرند یعنی مهارت کنترل خشم را در خود و کودک تقویت کنید.

انتظارات متناسب:

بدلیل عدم بلوغ جسمانی شما شاهد دستپاچگی و ناشیگری کودک هستید، سطح انتظارتان را با توجه به شرایط جسمانی کودک تعدیل کنید و موقعیت او را در نظر بگیرد تا با انتظارات بیجا باعث بد رفتاری او نشوید. بازیها و فعالیتهایی که در جهت بهبود آنهاست، انجام دهید. بعنوان مثال بازی دارت ،دقت و توجه کودک و هماهنگی حرکتی چشم و دست را افزایش میدهد.

کودک به دلیل نابلدی ،احساس و رفتار خود را به شکل نادرستی بیان میکند. زمینه بیان احساسات او را فراهم کنید. از طریق آموزش حل مسئله و دادن مسئولیت مناسب سنش، شایستگی او را تقویت و افزایش دهید.

اولین گام در بد رفتاری کودکان:

در هنگام بروز مشکلات و بدرفتار در کودکان شاید بعنوان والدین دچار نگرانی و سردرگمی می‌شوید و نمی دانید چه باید بکنید. در این شرایط به خودتان بگویید: " داشتن نگرانی طبیعی است اما باید آگاهانه درباره مسئله پیش روی خود فکر کنم". علت بدرفتاری کودک چیست؟ و به چه دلیل چنین رفتاری را نشان می دهد؟ من چه کمک و راهکاری را باید بکار ببرم تا به او و خودم کمک کنم؟ یعنی در برخورد با مشکلات سعی کنید ریشه یابی کرده و از شتاب زدگی و برخوردهای نسنجیده بپرهیزید.

باهم حرف بزنید:

در هنگام بروز مشکل در یک فضای دوستانه با کودک خود گفتگو کرده و در مورد بروز مشکل و چگونگی برخورد درست با آن، صحبت کنید. چنین روشی کمک میکند تا کودک به رفتارهای خود بیشتر توجه کند و بداند مسئول رفتارهای خود است و با یادگیری مهارت بموقع و لازم می‌تواند مشکلات خود را کاهش دهند.

نادیده گرفتن:

با نادیده گرفتن در مورد مسائل بی اهمیت و جزئی انرژی خود را صرف کارهای مهمتر کودک کنید و از بروز لجبازیهای بی مورد جلوگیری کنید.

خویشتنداری را آموزش دهید:

از کودک بخواهید در سکوت به اعمال و کارهای خود فکر کند البته نباید جنبه تنبیهی داشته باشد. از او بپرسید چه کاری می توانست انجام دهد که این اتفاق نیفتد؟ و برای جلوگیری از بروز مشکلات چه کاری باید انجام دهد؟ و از چه روشی استفاده کند که به خود و دیگری صدمه نزند؟

جبران خسارت:

زمانیکه کودک خسارتی را بوجود می آورد با جبران آن یاد می گیرد اشتباهات خود را بپذیرید و در مقابل آنها مسئول باشد. بعنوان مثال اگر لیوان را شکست، خود آنرا جمع و کف زمین را تمیز کند.

محدودیت:

اگر از امتیاز خود سوء استفاده کرده باشد. امتیازی را از کم یا محدود کنید.  هدف از چنین روشهایی، کاهش رفتارهای نادرست کودک است نه  تنبیه آنها. هدف آشنا کردن کودک به عواقب و پیامدهای رفتارهای خود است تا از بروز مجدد آنها جلوگیری شود.

 

دیدگاه تان را بنویسید