به گزارش جی پلاس، جنس آنها از رس، تکههای چوب به هم متصل، سنگ، پاپیروس و کاغذ بوده است. هنگامی که رایانهها در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ به وسیلهای رایج تبدیل شدند، پروندههای کاغذی که اغلب ورودی اطلاعات آنها به صورت دستی بود، دیجیتالی شدند.
این دفاتر اولیه دیجیتالی، فهرستبندی و حسابداری دنیای کاغذی را تقلید میکردند و میتوان گفت که این روند دیجیتال سازی بیشتر به آمایش اسناد کاغذی به جای ساخت آنها اعمال شده است. موسسات مبتنی بر سیستم ثبتی کاغذی همچنان ستونهای اصلی جامعه ما را تشکیل میدهند: پول، مهرها، امضاءهای کتبی، صورتحسابها، گواهینامهها و استفاده از دفاترکل از جمله آنها هستند.
قدرت محاسباتی و دستیابی به موفقیت در رمزنگاری به همراه کشف و استفاده از برخی الگوریتمهای جدید و جالب به ایجاد دفاترکل توزیع شده کمک شایانی کرده است.
در سادهترین شکل، یک دفترکل توزیع شده یک پایگاه داده است که توسط هر شرکت کننده (یا گره) در یک شبکه بزرگ به شکل مستقل به روز رسانی میشود. این نوع توزیع منحصر به فرد است یعنی: سوابق و موارد ثبت شده به گرههای مختلف توسط یک اعتبار مرکزی به یکدیگر متصل نیستند، بلکه به طور مستقل توسط هرگره ساخته و نگهداری میشوند. به این معنی که هرگره در شبکه، همه تراکنشها را پردازش میکند و سپس به نتایج خود میرسند سپس بر روی آن نتایج رایگیری صورت میپذیرد تا در آخر اطمینان حاصل شود که اکثریت با نتایج موافقاند.
زمانی که به این توافق عام برسند، دفاترکل توزیع شده بهروز رسانی شده و تمامی گرهها یک کپی مشابه خود از دفترکل را نگهداری میکنند. این معماری به یک سیستم ثبت اجازه میدهد تا مهارتهای جدیدی را فراتر از یک پایگاهِ دادهی ساده به نمایش درآورد.
دفاترکل توزیع شده یک شکل پویا از رسانه هستند و ویژگیها و تواناییهایی دارند که فراتر از دفاتر مبتنی بر کاغذ است. به طور خلاصه ما را قادر میسازد تا انواع جدیدی از روابط را در دنیای دیجیتال رسمی و ایمن سازی کنیم.
نکته مهم در مورد این نوع جدید از روابط این است که هزینههای ایجاد اعتماد ( که قبلا به دفاتر اسناد رسمی، وکلا، بانکها، دولتها و…باید پرداخت میشد) توسط معماری و کیفیت دفاترکل توزیع شده، حذف شده است.
اختراع دفاترکل توزیع شده نشان دهنده یک انقلاب در نحوه جمعآوری و ارتباط بین اطلاعات است که به هردو دستهی دادههای ثابت(رجیستری) و دادههای پویا و دینامیک (تراکنشها) اعمال شده است.
دفاترکل توزیع شده به کاربران امکان میدهد که فراتر از نگهداری سادهی پایگاه داده عمل کنند و انرژی خود را صرف نحوه استفاده، اداره کردن و استخراج ارزش از پایگاههای داده کنند. (کمتر در مورد نگهداری پایگاه داده انرژی صرف شود و بیشتر در مورد مدیریت یک سیستم رکورد).
دیدگاه تان را بنویسید