بلاکچین چه کاری می‌تواند انجام دهد؟

به گزارش جی پلاس، بنابراین برای یک گام جلو بودن از تغییرات، بانک‌ها اقدام به راه اندازی آزمایشگاه‌های تحقیق و توسعه، ایجاد مراکز آزمایش و سازماندهی مشارکت با توسعه دهندگان بلاکچین به منظور درک کامل پتانسیل‌های انقلابی این فن‌آوری، کرده‌اند.

موسسات مالی اولین کسانی بودند که وارد این عرصه شدند اما دانشگاه‌ها، دولت‌ها و شرکت‌های مشاوره نیز این فن‌آوری را مورد مطالعه قرارداده‌اند.

البته همه‌ این کارها علاوه بر آنچه است که توسعه دهندگان و کارآفرینان انجام می‌دهند، یعنی یافتن راه‌های جدید استفاده از بیت‌کوین یا بلاکچین اتریوم، یا ساخت بلاکچین‌های کاملا جدید.

این روند برای بیش از سه سال در حال اجرا بوده است و هم‌اکنون نتایج در حال ظاهر شدن هستند. در حالی که بسیاری از جنبه‌های این تکنولوژی هنوز ناشناخته است، ولی کار‌هایی که می‌دانیم یک بلاکچین می‌تواند انجام دهد عبارتند از:

همانطور که در مقاله ” چگونه تکنولوژی بلاکچین کار می‌کند” بحث شده است، مؤلفه هویت فن‌آوری بلاکچین از طریق استفاده از کلیدهای رمزنگاری انجام می‌شود. ترکیب کلید عمومی و کلید خصوصی یک مرجع هویت دیجیتالی قوی براساس مالکیت ایجاد می‌کند.

یک کلید عمومی این است که شما چگونه در جمع شناسایی می‌شوید( مانند ادرس ایمیل شما ) و یک کلید خصوصی، پاسخ صریح شما نسبت به یک تراکنش دیجیتال است. عملیات رمزنگاری یک نیروی مهم در پشت انقلاب بلاکچین است.

در مورد یک رجیستری، داده‌ها را می‌توان در بلاکچین‌ها با ترکیب سه روش‌ زیر انجام داد:

• داده‌های رمزنگاری نشده – می‌تواند توسط هر شریک بلاکچین، در بلاکچین خوانده شود و کاملا شفاف و قابل فهم است.
• داده‌های رمزنگاری شده – می‌تواند توسط شریک‌ها به وسیله‌ی یک کلید رمزگشایی خوانده شود. این کلید دسترسی به داده‌های موجود در بلاکچین را فراهم می‌کند و می‌تواند ثابت کند کدام کاربر داده‌ها را اضافه کرده و چه زمانی اضافه شده‌اند.
• داده‌های هش (hash) شده – می‌تواند در کنار تابعی که آن را ایجادکرده است اراعه شود تا نشان دهد داده‌ها به وسیله آن دستکاری نشده‌اند.

هش‌های بلاکچین عموماً در ترکیب با داده‌های اصلی ذخیره شده در خارج از چِین انجام می‌پذیرند. برای مثال، اثر انگشت‌های دیجیتال اغلب به بلاکچین هش می‌شوند درحالی که بخش اصلی اطلاعات می‌تواند به صورت آفلاین ذخیره شود.

چنین سیستم ثبت مشترکی می‌تواند روشی که سازمان‌های مختلف با یکدیگر همکاری می‌کنند را تغییر دهد.

درحال حاضر، با داده‌های ذخیره شده در سرورهای خصوصی، هزینه‌های بسیار زیادی برای تراکنش‌های بین شرکت‌ها وجود دارد که شامل پردازش‌ها، روندها و بررسی متقابل سوابق می‌باشد.

اثبات غیر قابل تغییر بودن
یک ویژگی پایگاه داده‌ها در بلاکچین این است که یک تاریخچه از خودش را دارد. به همین دلیل اغلب به آنها غیرقابل تغییر می‌گویند. به عبارت دیگر برای انجام یک تغییر در ورودی پایگاه داده به تلاش بسیاری زیادی نیاز است، زیرا این کار نیاز دارد تا تمام داده‌هایی که پس از آن در هرگره رخ داده است را تغییر دهید. به این ترتیب بیشتر یک سیستم ثبت است تا پایگاه داده.

خدمت به عنوان یک پلتفرم
ارزهای دیجیتال اولین پلتفرمی بودند که با استفاده از فن‌آوری بلاکچین توسعه یافتند. درحال حاضر مردم از ایده یک پلتفرم برای مبادله ارزهای دیجیتال به ایده‌ی پلتفرمی برای قرارداد‌های هوشمند  رسیده‌اند.

اصطلاح “قراردادهای هوشمند” تا حدودی به عبارت “catch-all” تبدیل شده است، اما این ایده واقعاً می‌تواند به چندید دسته تقسیم شود:

قرارداد‌های هوشمند “دستگاه‌های فروش” که توسط نیک زابو “nick Szabo” در دهه ۱۹۹۰ ساخته شد. جایی که دستگاه بعد از دریافت یک ورودی خارجی (ارز دیجیتال) شروع به عمل می‌کند یا سیگنال‌هایی را به وجود می‌آورد که باعث ایجاد فعالیت در بلاکچین می‌شوند.

همچنین قراردادهای حقوقی هوشمند یا قراردادهای ریکاردی(Ricardian) نیز وجود دارند. بیشتر این کاربردها براساس این ایده هستند که یک قرارداد جلسه‌ای با حضور چندین ذهن است و هرآنچه که طرفین بر آن توافق کنند نتیجه قرارداد خواهد بود. بنابراین قرارداد می‌تواند ترکیبی از توافق کلامی، یک توافق نامه کتبی و درحال حاضر همچنین برخی از جنبه‌های مفید بلاکچین مانند تمبر، نشان‌ها، حسابرسی، هماهنگی مدارک یا منطق کسب و کار باشد.

در نهایت قراردادهای هوشمند اتریوم وجود دارند، برنامه‌هایی هستند که دارایی‌های بلاکچین که بر تعاملات در بلاکچین اتریوم اجرا می‌شود را کنترل می‌کنند.

بلاکچین‌ها نه از یک تکنولوژی جدید بلکه از یک ترکیب منحصر به فرد از سه تکنولوژی موجود ساخته شده‌‌اند.