چرا محمدرضا کیسه گلوله های آرپی جی را به دوش می کشید؟
برای محمدرضا فرمانده بودن معنی نداشت، لازم که بود هر کاری از دستش برمی آمد انجام می داد و این بهترین درسی بود که می توانست به نیروهایش بدهد.
جی پلاس ـ منصوره جاسبی: بحبوحه عملیات والفجر هشت بود و آتشی که در منطقه عملیاتی کارخانه نمک بر روی سر بچه ها فرود می آمد، محمدرضا عسکری کیسه ای به دوشش گرفته بود و به سمت بچه ها می رفت، جلو رفتم و با دیدن گلوله های آرپی جی پرسیدم: کجا می روید؟ آخر شما رئیس ستاد لشکر هستید نیازی نیست که این کارها را انجام دهید.
محمدرضا با خوشرویی همیشگی اش لبخندی به من تحویل داد و گفت: من این کار را می کنم تا دیگران هم همین کار را انجام دهند.
برگرفته از خاطره ای نقل شده از عسکر قلی پور از اعضای تیپ یکم لشکر 25 کربلا.
دیدگاه تان را بنویسید