در بخشی از وصیت نامه حسین 17 ساله آمده: «می‌خواهم بگویم که این وصیتنامه نیست و در اصل نصیحت نامه است. نصیحت من به شما امت حزب الله این است که حضرت امام را تنها نگذارید.».
جی پلاس: در گردان حضرت علی اکبر (س) لشکر 10 سیدالشهدا(س) وظیفه آرپی جی زنی را بر عهده گرفته بود و با همرزمانش، رشادت ها می آفریدند. او 17 سال بیشتر نداشت اما مانند بسیاری از هم سن و سال هایش، راه صدساله را یکشبه طی کرده بود.
عملیات والفجر 8، بیست و یکم بهمن ماه سال 64، جزیره ام الرصاص و حسینی که برای شهادت انتخاب شده بود.
از او وصیتنامه ای به یادگار مانده، در بخش هایی از آن آمده است:
«ای خدای من لبیک.ای الله من لبیک.ای عزیز من لبیک. ای خدای من! عذاب الیم تو به پوست و رگ نازک من بسیار سخت و طاقت فرساست، وای بر من، از آتش غضب الهی. وای بر من، از آتشی که گناهانم بر افروخته‌اند و از آن وحشت دارم. پس بارالها، تو ما را از لغزشها و خطاهای دنیا به دور دار که اگر دچار آن شویم در واقع از رسیدن به شهادت که آرزوی هر عاشقی است محروم شده‌ایم.
بار خدایا! بما لیاقت نفس کشیدن، حرف زدن، سکوت و از همه مهمتر عبادت خالصانه را عطا فرما تا تمامی کارها برای رضای تو باشد. خداوندا شهادت را که هر بسیجی، سپاهی و هزاران بنده مخلصت که در انتظار آن هستند و خاضعانه در طلب آن هستند نصیبمان بگردان تا در پیشگاه آقا حضرت سیدالشهدا امام حسین (ع) رو سیاه نباشیم، پروردگارا! تمام اینها با یک نظر رحمتت، ای مولی من انجام می‌شود. در ضمن می‌خواهم بگویم که این وصیتنامه نیست و در اصل نصیحت نامه است. نصیحت من به شما امت حزب الله این است که حضرت امام را تنها نگذارید. از برادران می‌خواهم که راه تمام شهدا را ادامه دهند. و نصیحت دیگر من به خواهران است، که در درجه اول حجاب خود را حفظ کنند و دوم آنکه بچه‌های خود را مثل یک رزمنده بزرگ کنند و در زندگی زینب‌وار زندگی کنند.».
متن وصیتنامه از سایت کیهان آورده شده است.
