وصیتنامه|شهید نمازیان: ادعای سربازی امام زمان(عج) ارادتی خاص نسبت به او می خواهد

شهید نمازیان خطاب به دوستانش: حرکات و سکنات ما طوری باشد که آقا ما را به سربازی خویش قبول فرماید و ما افتخار این را داشته باشیم که در لشکر امام زمان(عج) باشیم.

لینک کوتاه کپی شد
جی پلاس: حبیب الله در سال های دفاع مقدس مسئولیت های مختلفی را به دوش کشیده و تجربه کرده بود مانند مسئولیت یگان خدمات پادگان، فرماندهی گردان آموزش سربازی، ریاست رکن سوم گردان تک و فرماندهی حفاظت اطلاعات اما با این همه شهادت در آن دوران نصیبش نشد، انگار باید سال هایی از جنگ می گذشت و او تجربیاتش را به دوستان و همکارانش منتقل می کرد و سپس به جمع شهدا می پیوست.
او در اول خرداد ماه سال 78 به هنگام مانور در سانحه هوایی، شهادت را هم تجربه کرد و آخرین برگ زندگی اش ورق خورد. از او وصیتنامه ای به یادگار مانده است. متن آن را با هم می خوانیم:

«بسم الله الرحمن الرحیم

وصیت به دوستان و همکاران

با سلام به آقا امام زمان (عج) و درود به روان پاک و پر فتوح حضرت امام خمینی(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران که در بهترین و حساسترین دوران زندگی ما به فریاد ما رسید و راه درست و صراط مستقیم را به ما نشان داد، تا ما چقدر از این نعمت بی انتها بهره ببریم و سلام به شما دوستان و همکاران گرامی و کم توقعم، شمایی که کلیه ماموریتها و وظایف خود را با کمترین توقع برای رضای خدا و راه او انجام می دهید هرگز ارزش کار خود را با چیزهای اندک پایین نیاورید.اجر، مزد و پاداش خود را از او بخواهید که ثروتش بی انتها و کرامتش بی حد و وصف می باشد. با یکدیگر متحد باشید که در سایه اتحاد، به همه اهداف مقدس خود که همانا برقراری نظام اسلامی در کل جهان می باشد خواهید رسید. دوستانم، مایی که ادعای سربازی امام زمان(عج) را داریم باید ارادتی خاص و مخلصانه نسبت به آقا و سرور خویش داشته باشیم. حرکات و سکنات ما طوری باشد که آقا ما را به سربازی خویش قبول فرماید و ما افتخار این را داشته باشیم که در لشکر امام زمان(عج) باشیم.

امشب بعد از خواندن نماز مغرب و عشاء تفألی به قرآن مجید زدم و استخاره ای کردم و آیات 237 تا 245 سوره مبارکه بقره آمد .(237- حافظوا علی الصلوات . . . و یبصط و الیه ترجعون -245) برخود واجب دانستم تجدید وصیت کنم و وصیتنامه ام را از نو بنویسم. قصد سفارش و توصیه را ندارم اما نکاتی است که باید حتماً تذکر بدهم و با این زبان الکن و قلم قاصر بگویم و بنویسم تا ان شاءالله درآینده بعد از من آغازی باشد برای کلیه کسانی که هستند و از نعمات الهی استفاده می نمایند.

دوستان عزیزم! شهادتِ جدیری، آلیان برین و رضا یاسینی برای ما سرمشقی باشد و آغازی باشد برای تحولات درونی و ظاهری ما. آنها رفتند و این خط پایانی ندارد و تک تک ما اگر لیاقتش را داشته باشیم و به این حد رسیده باشیم که خداوند ما را بپذیرد خواهیم رفت.

پس از اکنون، از همین حالا گریه و زاری را کنار بگذارید بیاید منطقی فکر کنید، به دانش خود بیفزایید، به معنویات خود بیفزایید، ادعاها را کنار بگذارید. اگر دانش و علم شما زیاد باشد، اگر معنویت شما زیاد باشد این مسائل به نفع اسلام و مملکت اسلامی است و شما هم سرافراز در برابر وجدان خود و سرافراز در برابر مولا و ملجأ و مأوای خود. 

توصیه من بیشتر با جوانهاست و من خودم از همه محتاج تر بودم به این مسائل. اما این توصیه را به دوستان نزدیک و جوانهای این نظام دارم که همیشه محکم قدم بردارید و از راه انقلاب، امام و شهدا منحرف نشوید. ان شاءالله نسبت به پدر و مادر خود احترام قائل باشید و هیچ گاه آنها را از محبتهای معنوی خود بی بهره نگذارید.

و توصیه ای به فرماندهان محترم:

به پرسنل بها بدهید و شخصیت آنها را محترم شمارید که با این عمل، پرسنل کم توقع ما حتی حاضرند تا سر حد جان ماموریتهای محوله را انجام دهند. در پایان از خداوند متعال خواستارم طول عمر با عزت و عظمت به مقام معظم رهبری عنایت فرماید و همه دوستان و آشنایان و کسانی که بر گردن من حق دارند را در جوار رحمت و عنایت خود به سعادت و سلامت بدارد. یک وصیتنامه خصوصی هم دارم که نوشتم و آن بیشتر مسائل شخصی زندگیم را بیان نمودم که به همراه همین وصیت نامه می باشد و آقای عنایتی دوست و برادر ارجمندم در جریان چگونه عمل کردن به آن می باشد خداوند به ایشان توفیق کامل عنایت فرماید. والسلام علیکم ورحمت الله و برکاته

حبیب الله نمازیان 25/9/70»

 

«من در زندگی سعی کرده ام نماز و روزه هایم را تا آنجایی که امکان داشته است انجام دهم اما از عیالم می خواهم که به مرور زمان برای من یک ماه روزه و سه ماه نماز به جا آورد و می تواند از مال خودم هم بدهد و برایم اجاره کند.

من الله توفیق

بازبینی در مورخه 25/1/73»

 

 

متن وصیتنامه از سایت نوید شاهد گرفته شده است.

دیدگاه تان را بنویسید