جی پلاس ـ منصوره جاسبی: شاید این جمله را که «ناگهان چه زود دیر می شود» بارها و بارها شنیده یا بر تابلوهای تبلیغاتی دیده اید اما آیا تا به حال از خود پرسیده اید که این جمله از کیست؟!
قیصر امین پور شاعر و ترانه سرایی که هشتم آبان ماه 1386 یعنی درست 10 سال پیش پس از تحمل ماه ها درد و ناراحتی از دیارمان رخت بربست و رفت. حال به بهانه دهمین سالگشت پروازش، مختصری از زندگی وی را برایتان بازگو می کنم.
قیصر امین پور متولد دوم اردیبهشت 1338 دزفول است .وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در گتوند و دزفول به پایان برد و سپس به تهران آمد. دکترای خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران در سال 1376 اخذ کرد. فعالیت هنری قیصر از حوزه اندیشه و هنر اسلامی در سال 1358 آغاز می‌شود .
در سال 1367 سردبیر مجله سروش نوجوان شد و از همین سال به تدریس در دانشگاه الزهرا(س) و دانشگاه تهران مشغول شد.
در سال 1382 به عنوان عضو فرهنگستان ادب و زبان فارسی انتخاب شد.
اولین مجموعه شعرش را با عنوان "تنفس صبح" که بخش عمده آن غزل بود از سوى انتشارات حوزه هنرى در سال 63 منتشر کرد و در همین سال دومین مجموعه شعرش "در کوچه آفتاب" را در قطع پالتویى توسط انتشارات حوزه هنرى وابسته به سازمان تبلیغات اسلامى به بازار فرستاد.
در سال 1365 "منظومه ظهر روز دهم" توسط انتشارات برگ وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى به بازار آمد که شاعر در این منظومه 28 صفحه اى ظهر عاشورا، غوغاى کربلا و تنهایى عشق را به عنوان جوهره سروده بلندش در نظر مى گیرد. سال 69 برگزیده دو دفتر تنفس صبح و در کوچه آفتاب با عنوان «گزیده دو دفتر شعر» از سوى انتشارات سروش منتشر شد.
"آینه هاى ناگهان" تحول کیفى و کمى امین پور را بازتاب مى دهد؛ در این مرحله امین پور به درک روشنترى از شعر و ادبیات مى رسد. اشعار این دفتر نشان از تفکر و اندیشه اى مى دهد که در ساختارى نو عرضه مى شود. آینه هاى ناگهان، امین پور را به عنوان شاعرى تأثیرگذار در طیف هنرمندان پیشرو انقلاب تثبیت مى کند و از آن سو نیز موجودیت شاعرى از نسل جدید به رسمیت شناخته مى شود.
در اواسط دهه هفتاد دومین دفتر از اشعار امین پور با عنوان "آینه هاى ناگهان 2"منتشر مى شود که حاوى اشعارى است که بعدها در کتابهاى درسى به عنوان نمونه هایى از شعرهاى موفق نسل انقلاب مى آید.
در همین دوران است که برخى از اشعار وى همراه با موسیقى تبدیل به ترانه هایى مى شود که زمزمه لبهاى پیر و جوان مى شود. پس از تثبیت و اشتهار، ناشران معتبر بخش خصوصى علاقه خود را به چاپ اشعار امین پور نشان مى دهند و در اولین گام، انتشارات مروارید گزیده اشعار او را در کنار گزیده اشعار شاملو، فروغ، نیما و... به دست چاپ مى سپارد که در سال 78 به بازار مى آید. "گلها همه آفتابگردانند" نیز در سال 81 از سوى انتشارات مروارید منتشر شد که به چاپهاى متعدد رسید و با استقبال خوبى روبه رو شد.
دکتر قیصر امین پور در سال 1382 از سردبیری سروش نوجوان استعفا داد. در سال 1386 کتاب "دستور زبان عشق" که می توان گفت آخرین اثر این شاعر گرانمایه است به بازار آمد که مورد استقبال خوانندگان قرار گرفت.
قیصر امین پور پس از چند سال درد و رنج ناشی از بیماری در 8 آبان 1386 جامه راحت به تن کرد و در میان اشک و اندوه و ناباوری دوستدارانش به آسمان آبی پر کشید.
روحش شاد و غریق رحمت
غزل زیر از کتاب تنفس صبح انتخاب شده که مرحوم قیصر امین پور برای امام آینه ها سروده است:
لبخند تو خلاصه خوبیهاست لختی بخند خنده گل زیباست
پیشانیت تنفس یک صبح است صبحی که انتهای شب یلداست
در چشمت از حضور کبوترها هر لحظه مثل صحن حرم غوغاست
رنگین کمان عشق اهورایی از پشت شیشه دل تو پیداست
فریاد تو تلاطم یک طوفان آرامشت تلاوت یک دریاست
با ما بدون فاصله صحبت کن ای آن که ارتفاع تو دور از ماست
***
و شعر زیبای ناگهان چه زود...
حرف‌های ما هنوز ناتمام ....
تا نگاه می‌کنی:
وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی!
پیش از آن‌که با خبر شوی
لحظه‌ی عزیمت تو ناگزیر می شود
آی .....
ای دریغ و حسرت همیشگی
ناگهان
چقدر زود
دیر می‌شود!
