به گزارش خبرنگار جامعه جی پلاس؛ دوبله پارک کردن، رانندگی میلی‌متری، سبقت‌های غیر مجاز، لایی کشیدن از بین انبوه ماشین‌ها و بالاخره عبور از چراغ قرمز در کسری از ثانیه؛ همه و همه براساس یک قانون نانوشته جزء شاخصه‌های رانندگی در تهران به حساب می‌آید؛ مهارت های کاذبی که ظاهرا حکایت از توانایی حرفه ای در رانندگی دارد!
از طرفی اگر بخواهید آنها را نادیده بگیرید، گویا در یک میدان جنگی ایستا هستید و هر لحظه امکان دارد ضربه ای از ناحیه نامعلومی به شما وارد شود!
شاید دیگر برای بهبود اوضاع و بررسی پیچیدگی های جامعه شناختی و فرهنگی این معضل و آسیب های روانی ناشی از آن، نیازمند چاره جویی از سوی جامعه شناسان و روانشناسان هستیم تا لااقل از میزان آسیب ها و خسارات وارده به روح و روان خود کم کنیم.
بررسی ها نشان می دهد رانندگی در تهران به نوعی خشونت، رقابت و انجام رفتارهای غیرعادی تبدیل شده است و این موضوع به تصادف های مرگبار دامن می زند.
آمارها نشان می‌دهد حدود 90 درصد تصادفات، ارتباط مستقیمی با خصوصیات اخلاقی و رفتاری راننده ها دارد. به عبارت دیگر، افکار و اخلاقی که راننده ها در زندگی دارند، روی رانندگی آنها تاثیر می گذارد و همین ویژگی هایی رفتاری عامل بسیار مهم و تعیین کننده ای برای وقوع تصادف است.
برخی آمارها همچنین بیانگر این است که جدا از آسیب های جانی و مالی تصادفات، دست کم 1000 نفر در سال به خاطر درگیری ناشی از خشونت در رانندگی، آسیب می بینند.
موضوع اصلی این است که رانندگان در برخی مواقع، به جای اینکه در زمینه راندن و هدایت درست خودرویی تلاش کنند که پشت فرمان آن نشسته اند، به دنبال کارهای دیگری مانند- حرکات مارپیچ ،-سبقت گرفتن از سمت راست، بوق زدن بی دلیل، فحاشی به دیگر رانندگان، تلاش برای ترساندن دیگر رانندگان، ترمزهای بی دلیل یا مسابقه دادن با خودروی جلویی هستند که بخشی از این کارها خشونت محسوب می‌شود.
** چرا بد رانندگی می کنیم؟!
نگاهی به وضعیت آشفته رانندگی ایرانی ها نشان می‌دهد، تنها تعداد کمی در جامعه به شکل معقول رانندگی کرده و بخش زیادی از رانندگان به شکلی تهاجمی این کار را انجام می دهند! موضوعی که نشان می دهد در کشورمان باوری به قانون مداری نداریم!
سرهنگ عین الله جهانی - معاون اجتماعی پلیس راهور درباره علل اصلی بروز بسیاری از تخلفات رانندگی به خبرنگار جی پلاس، می گوید: نبود نظارت و کنترل، عامل اصلی بروز بسیاری از تخلفات رانندگی است .
به اعتقاد او وقتی نظارت و کنترل دقیقی روی رفتار رانندگان صورت نگیرد، بروز تخلفات رانندگی چندان عجیب نیست.
او می گوید: در حال حاضر به دلیل استفاده از ابزارهای هوشمند در کنترل و نظارت رفتارهای ترافیکی شهروندان تهران، وضعیت این شهر از منظر رانندگی در مقایسه با دیگر شهرهای کشور مطلوب تر است.
سرهنگ جهانی در ادامه رانندگی صحیح را نوعی مشارکت در یک امر جمعی دانسته و توضیح می دهد: این جریان عبور و مرور است که راننده را به مقصد می رساند نه به اصطلاح «زرنگی» او! رانندگی صحیح که نوعی مشارکت در یک امر جمعی است، به تعبیری «هدایت خودرو خود در جای صحیح در بین خودروهای دیگر» معنا می شود.
معاون اجتماعی پلیس راهور همچنین تاکید می کند: وقتی در جامعه ای این نگرش به رانندگی حاکم باشد، یعنی هر کسی قبل از آنکه به رسیدن به مقصد، فکر کند به دنبال مشارکت در حرکت جمعی خودروها باشد، در آن صورت سرعت حرکت خودروها چند برابر می شود.
سرهنگ جهانی می گوید: با حاکم شدن طرز فکر جمعی، احتمال تصادف خودروها به شدت کاهش می یابد و در صورت تصادف، با توجه به مسیر خالی در دو طرف، خودروهای پلیس و آمبولانس به سرعت به محل می رسند. در صورت پنچر شدن یا خرابی یک ماشین، به دلیل وجود فضای کافی، راه بندان پدید نمی آید و از همه مهمتر رانندگان با اعصاب راحت رانندگی می کنند.
دیگر لازم نیست آنان در هر لحظه، چهار طرف را مراقبت کنند تا مبادا سپر یا آینه خودروی کناری به خودروشان برخورد کند یا از عقب کسی به آنها بزند.
معاون اجتماعی پلیس راهور با تاکید بر اهمیت آموزش های شهروندی، به جی پلاس گفت: اگر احترام به حقوق یکدیگر را بیاموزیم و به حق و حقوق خود و دیگران آگاه باشیم، از انجام تخلفات رانندگی چشم پوشی می کنیم .
او به ارایه آموزش های راهنمایی و رانندگی در مدارس اشاره می کند و می‌گوید: در حال حاضر قرار بر این است تا آموزش فرهنگ صحیح ترافیک به نسل جدید از مدارس آغاز شود و سر فصل هایی برای امر در کتب درسی دانش آموزان گنجانده شود.
او با اشاره به موفقیت اجرای طرح همیاران پلیس برای پایه اول تا پنج ابتدایی، تصریح کرد: با همکاری آموزش و پرورش طرح جدیدی به عنوان "پلیس یار" در مقطع ششم تا نهم تحصیلی کلید خورده و قرار است این آموزش ها نیز در مدارس ارایه شود.
به گزارش جی پلاس؛ بدون شک رانندگی، فعالیتی دشوار و پیچیده است که به توانایی جسمی و روانی زیادی نیاز دارد. در کشور ما در خصوص برخورداری راننده از توانایی های جسمی سختگیری می شود اما همین دقت نظر در مورد توانایی های روانی افراد اعمال نمی شود و مشکلات زیادی برای جامعه به وجود می‌آورد.
