اگر عمل ما، حرف ما، قول ما اسلام را از بین ببرد این مصیبت است/ سیدالشهدا را کشتند اسلام ترقی اش بیشتر شد

به گزارش خبرنگار جامعه جی پلاس، امام خمینی در سخنرانی خود در تاریخ هفتم تیرماه سال 58 در جمع طلاب مدرسه فیضیه و مبلغان دینی به نکات مهمی اشاره کردند. بخش هایی از این سخنرانی در زیر آمده است:

حضرت سید الشهدا- سلام اللَّه علیه- دیدند که معاویه و پسرش، خداوند لعنتشان کند، اینها دارند مکتب را از بین مى ‏برند؛ دارند اسلام را وارونه جلوه مى ‏دهند. اسلامى که آمده است براى اینکه انسان درست کند، نیامده است قدرت براى خودش درست کند، آمده انسان درست کند، اینها، این پدر و پسر،- مثل این پدر و پسر- اسلام را وارونه داشتند نشان مى‏ دادند. شرب خمر مى ‏کردند، امام جماعت هم بودند! مجالسشان مجالس لهو و لعب بود، همه چیز تویش بود، دنبالش هم جماعت بود، امام جماعت هم مى ‏شدند. امام جماعت قمارباز! امام جمعه هم بودند و منبر هم مى ‏رفتند و اهل منبر هم بودند. منبر هم مى‏ رفتند! به اسم خلافت رسول اللَّه بر ضد رسول اللَّه قیام کرده بودند. فریادشان «لا اله الا اللَّه» بود، و بر ضد الوهیت قیام کرده بودند. اعمالشان، رفتارشان رفتار شیطانى، لکن فریادشان فریاد خلیفه رسول اللَّه! این است که مکتب را متزلزل مى ‏کند؛ و یکوقت در دنیا منعکس مى ‏شود که اسلام هم همین است. من خوف این را دارم امروز.

و خدایا، به فریاد اسلام برس! امروز [مبادا] که مکتب ما منحرف جلوه داده بشود: یا از اعمال من و شما؛ یا از اعمال کمیته‏ ها؛ یا از اعمال دادگاهها؛ یا از اعمال ادارات و وزارتخانه‏ ها، و امثال ذلک. رژیم سابق براى ما خطر نداشت. رژیم سابق ادعا نمى ‏کرد که من [اسلامى هستم‏] ادعایش را مى ‏کرد، لکن کسى از آن قبول نمى ‏کرد. رژیم سابق خطرى نداشت. اگر معممى در رژیم سابق یک کار خلاف مى‏ کرد، مى‏ گفتند این ساواکى است؛ این دربارى است؛ این ساواکى است. امروز که ساواکى در کار نیست و همه دفن شده ‏اند، اگر از شما آقایان یک چیزى صادر بشود، مى‏ گویند جمهورى اسلامى این است. مکتب ما متزلزل مى ‏شود. مسئولیتتان زیاد است آقایان! خیال نکنید که بروید یک حرفى بزنید، و چیزى نشده. خیر، هر یک از شما مسئولیت دارید، و مسئولیت بزرگ. خیلى بزرگ. امروز مکتب ما بسته به اعمال ماست. مکتب ما بسته به اعمال روحانیین است. اگر روحانیین سابق خداى نخواسته یک حرف خلاف، یک کار خلاف مى‏ کردند، مردم خودِ او را یک طعن و لعنى مى ‏کردند، و لو یک دسته ‏شان هم مى ‏گفتند روحانیون این جورند. آخرش این بود که مى ‏گفتند روحانیون این جور [هستند]؛ اما رژیم رژیم اسلامى نبود. نمى‏ گفتند رژیم اسلامى. نمى ‏گفتند مکتب اسلام این طورى است. امروز قلمهاى دشمنهاى ما در خارج، و گاهى در داخل، برداشته شده است، قلمفرسایى مى‏ شود که مکتب ما را بد جلوه بدهند.

آن مکتبى که آمده است، اسلامى که آمده است، و تهذیب مى‏ خواهد بکند همه قشرها را؛ همه فسادها را از بین ببرد. با اعمال من و شما و با اعمال دادگاهها و با اعمال پاسدارها و با اعمال کمیته ‏ها و اینهایى که همه الآن دم از اسلام مى ‏زنند، همه دم از اسلام [مى ‏زنند] حالا این دیگر به اصطلاح شما «مُد» شده که همه بگویند اسلام و جمهورى اسلام همه دم مى ‏زنند از اسلام حالا، اینهایى که الآن دم از اسلام مى‏ زنند، و اینهایى که دارودسته اسلام هستند، مثل شما که اولى‏ هستید از همه، اگر خداى نخواسته در اینها یک خلاف واقع بشود، یک کارى واقع بشود که صحیح نباشد، مکتب ما متزلزل مى ‏شود؛ اسلام لکه دار مى ‏شود. این اهمیت دارد؛ و الّا من و تو را بکشند چه اهمیتى دارد. اسلام هستش. سید الشهدا را کشتند اسلام ترقى ‏اش بیشتر شد. ماها را اگر با مظلومیت بکشند، ترویج از اسلام است. خوب شما دیدید بعض افراد را کشتند و ترویج شد. اما اگر کار ما اسلام را از بین ببرد، کار ما اسلام را بکشد- عمل ما، حرف ما، قول ما- این است که مصیبت است. این مصیبت مصیبت اعظم است. و باید شما آقایان که تشریف مى ‏برید مواظبت کنید. امروز اسلام رهین کارهاى من و شماست. مثل دیروز نیست.

صحیفه امام؛ ج 8، ص 336-338