سید محمد؛ پزشک حاشیه نشینان شهر یا مجروحان جنگ؟!

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: مطالعه از جمله سرگرمی هایی بود که سید محمد[1] بسیار به آن علاقه داشت، کتاب های شهید مطهری، مباحث تفسیری و اعتقادی را بسیار مطالعه می کرد و آنقدر کتاب داشت که مادر متعجب می شد که او با این زمان اندک چگونه می تواند اینهمه کتاب را بخواند.

از هوش بالایی برخوردار بود و نمرات کارنامه اش شاهد این قصه بود که حتی سال آخر را هم با معدل بالای 19 گذراند.

فقط کافی بود یک بار مطلبی را بخواند همان برایش کافی بود تا به حافظه بسپرد.

تخصص بدون معرفت را قبول نداشت و همیشه می گفت باید طوری درس خواند که به درد مردم و آخرت خود بخورد. در قسمتی از وصیت نامه اش آورده بود: جامعه اسلامی نیاز به متخصص متعهد دارد. هر کدام، از این‌ها به تنهایی ارزش ندارد، لذا در کسب این دو فضیلت کوشش کنید.

دلش می خواست پزشکی بخواند و به حاشیه شهر برود و به مردم آن اطراف کمک کند. همین هم شد، رتبه ششم کنکور شده بود، اما مدام در رفت و آمد به جبهه بود و وقتی مادر به او می گفت تو که مدام جبهه ای چگونه می خواهی به آنها برسی، می گفت: مادر جان من می روم تا اگر بچه ها زخمی شدند بتوانم کمک کنم و با شیرین زبانی هایش دل مادر را به دست می آورد و می رفت.[2]