صبح که شد خواب مادر تعبیر شده بود و فالانژها حاج احمد را به اسارت گرفته بودند.
جی پلاس ـ منصوره جاسبی: شب هنگام است و مادر[1] در خواب که دوازده پرستو بر روی سیم برق نزدیک خانه می نشینند. انگار به آنها یاد داده باشند به نوبت و دوتا دوتا وارد سالن می شوند و چرخی به دور عکس احمد[2] می زنند و باز بر روی سیم برق می نشینند.
اما یکی از آنها سری هم به اتاق مادر می زند و پشت پشتی کنار اتاق گیر می کند و نمی تواند بیرون بیاید. مادر فریده[3] را صدا می زند تا او را نجات دهد و آزادش کند.
پرستو فریده را مظلومانه نگاه می کند و بعد پرواز و آنگاه همه 12 پرستو با هم می روند.
صبح که می شود رادیو خبر اسارت احمد و دوستانش را به دست نیروهای فالانژ اعلام می کند و خواب مادر تعبیر می شود.[4] [5]
- بی بی معصومه حسینی زاده، مادر حاج احمد متوسلیان.
- حاج احمد متوسلیان (فرمانده لشکر 27 حضرت رسول (ص))که در چهاردهم تیرماه سال 61 به همراه سید محسن موسوی (کاردار سفارت ایران در بیروت)، کاظم اخوان (عکاس خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران) و تقی رستگار مقدم (کارمند سفارت ایران)در مسیر سفارت ایران در بیروت به اسارت نیروهای فالانژ در می آیند و در این همه سال، خبرهای ضد و نقیضی از اسارت یا زنده ماندن آنها در زندان های رژیم صهونیستی به گوش می رسد.
- فریده متوسلیان (خواهر احمد متوسلیان).
- برگرفته از خواب مادر.
- حاج احمد در پانزدهم فروردین سال 32 در تهران متولد شد و امروز 64 سال از آن روز می گذرد.
کپی شد
