حکایت دمپایی پا کردن سید حسن و خنده شهید پاریاب

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: عملیات بدر[1] بود و خط پدافندی مهران و حاج احمد[2] که چند ماهی بود فرماندهی گردان حبیب بن مظاهر[3] را بر عهده گرفته بود و من[4] به عنوان مسئول دسته خدمتگزاری می کردم.

صبح هنگام بود که سر و کله حاجی سوار بر موتور با تیپی که مخصوص خودش بود، پیدا شد و تا به من رسید، گفت: سید حسن بیا برویم که کارت دارم و سوال من را که می خواستم ببینم اگر دور می رویم پوتین به پا کنم بی جواب گذاشت و به راه افتادیم. با دمپایی راه رفتن بر روی خاک ها کار سختی بود اما من بی خبر از همه جا فکر می کردم حتما قرار است همین اطراف دوری بزنیم و برگردیم اما رفتیم و رفتیم تا به تپه ای رسیدیم که حالا من باید با آن دمپایی از آن تپه بالا می رفتم.

به هر سختی ای بود از تپه بالا رفتیم و حاج احمد رو به من کرد و گفت: سید جان باید پشت سر من از تپه غلت بخوری و پایین بیایی که دیدم زد زیر خنده و گفت: این دیگر چیست که پا کرده ای؟! و من هم پاسخ دادم که خب از شما پرسیدم کجا می رویم و چیزی نگفتید.

به هر حال حدود پنجاه متری رفتیم و حالا در سی متری سنگر عراقی ها قرار گرفته بودیم. حاجی که خود از خبره های کارهای عملیاتی بود، گفت: سید مسیری را که آمدیم به خوبی به ذهنت بسپار که شب باید با یک آرپی جی زن به اینجا بیایی و همه این سنگرها را بزنی.[5]