سیزدهم آبان ماه سال 43 بود که امام خمینی (س) به دلیل فعالیت های ضد رژیم پهلوی به ترکیه تبعید و از آنجا نیز به عراق و سپس برای چند ماه آخر نیز مسافر نوفل لوشاتو شد و در 12 بهمن ماه سال 57 به ایران بازگشت و چند روزی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی قصد بازگشت به قم را کرد که این فراق بیش از پنج هزار روز طول کشید.
جی پلاس ـ منصوره جاسبی: همه خود را به مبادی ورودی شهر رسانده اند و آمده اند تا بازگشتی غرورآمیز را جشن بگیرند، آن روز که رفت حکومت پهلوی بر این مملکت استوار بود و امروز که بازگشته، انقلابی را به همت ملت و یاری خداوند به پیروزی رسانده است و اکنون بیش از پنج هزار روز گذشته، امام و فرزندش سید احمد آقا و تنی چند از محافظان از جلو و آمبولانسی به همراه پزشک و تجهیزات از عقب به راه افتاده اند.
روستاییان در مسیر تهران ـ قم همه جا را آب و جارو کرده اند و در پوست خود نمی گنجند، به آنها مژده داده اند که یوسفشان پس از سال ها دوری به کنعان بازمی گردد. بوی عود و اسپند است که فضا را عطرآگین کرده است.
جاده جلو می رود و سرسرای درب ورودی پادگان منظریه با آذین بندی خودنمایی می کند.
امام برای دقایقی به میان سربازان و درجه داران می رود و مهربانانه با یکدیگر سخن می گویند.
هنوز کیلومترها تا شهر فاصله است اما جمعیت میلیونی که از دور و نزدیک خود را رسانده اند دو طرف جاده برای دیدار ایستاده اند، شور و هیجان مردم اجازه حرکت به ماشین را نمی دهد.
راننده گمان می کند که اگر تغییر مسیر دهد و جاده خاکی را طی کند، شاید گشایشی در حرکت ایجاد شود اما باز هم بی فایده است.
تصمیم بر آن شد تا امام را به آمبولانس انتقال دهند ولی باز هم تغییری در وضعیت ایجاد نمی شود و اتومبیل به سختی راه خود را باز می کند و پیش می رود.
در ابتدای شهر همه آمده اند و در این میان، حضور مراجع عظام مانند آیت الله گلپایگانی، مرعشی نجفی و شریعتمداری بیشتر خودنمایی می کند.
علاقه مندان در مسجد امام حسن مجتبی (ع) گرد هم می آیند و امام با توقفی کوتاه، با مراجع و علما دیداری تازه و آنگاه به سمت قم حرکت می کند و اینچنین به فراق پنج هزار روزه پایان می دهد.