خاندان حضرت ختمی مرتبت (ص) در حال برگزاری مراسم خاک سپاری پیکر مطهر آن حضرت بودند که عده ای در سقیفه بنی ساعده گرد هم آمده بودند که برای جانشینی ایشان فردی را انتخاب کنند. گویا آنان به نفعشان بود که غدیر خم را به کلی به دست فراموشی بسپارند.
جی پلاس ـ منصوره جاسبی: حوادث پس از رحلت پیامبر(ص) از وقایع بسیار مهمی است که جریان تاریخ اسلام را به سمت و سویی دیگر کشید. خاندان حضرت ختمی مرتبت(ص) سوگوار رحلت آن بزرگوار بودند که جریانی انحرافی در سقیفه دور هم جمع شده بودند تا تکلیف خلافتی را که پیش از آن پیامبر اکرم(ص) در غدیر خم و همین چندی پیش به طور آشکار مشخص کرده بود و از همگان بر آن بیعت گرفته بود، یکسره کنند. گویی که اصلا غدیری وجود نداشته و جانشینی برای بعد از رسول خدا(ص) تعیین نشده است. جانشینی ای که حکمش را حضرت باری تعالی بر پیامبر (ص) صادر کرده بود.
«دختر پیامبر» نام کتابی است تالیف حجت الاسلام و المسلمین محمدعلی جاودان و برگرفته از درس های علامه سید مرتضی عسکری که به شرح مبارزاتی پرداخته که خاندان حضرت رسول(ص) بخصوص صدیقه طاهره(س) با جریان انحرافی پس از پیامبر(ص) داشته اند. این کتاب در دو بخش اصلی تدوین شده که بخش اول نیز به دو قسمت تقسیم شده است. قسمت اول به جریان سقیفه و حکومت ساختگی آن و پیامدهای این ماجرای شوم اختصاص دارد و سعی دارد با بحث های احتجاجی و مطرح کردن نظرات شیعی به تحلیل حوادث تاریخی آن مقطع بپردازد.
قسمت دوم اما با مباحث توضیحی عناوینی مانند به بستر افتادن حضرت فاطمه(س)، شهادت و خاک سپاری آن حضرت جلو رفته است.
بخش اول را که از اسناد و منابع قابل قبول بین مسلمانان مانند تاریخ طبری، طبقات ابن سعد، صحیح بخاری و صحیح مسلم گرفته شده است می توان چنین خلاصه کرد:
کسانی با تکیه بر قریشی بودن، توانستند قدرت و حکومت بعد از پیامبر(ص) را به چنگ بیاورند. آنها در راه استقرار حکومت خویش دو مانع برسرِ راه داشتند: اول، مخالفتِ رئیس قبیله خزرج بود که سرانجام به خاطر عدم همراهی کشته شد. دوم، که مهمتر بود، خاندان پیامبر(ص) بودند که تمام نیروی حکومت برای همراه کردن این خاندان با دولت جدید به‌کار گرفته شد و به هر شکل ممکن، حتی با زور، حضرت امیر(س) به نزد خلیفه بردند تا از ایشان بیعت بگیرند هر چند که تلاش هایشان به ثمر نشست و امام علیه السلام بی بیعت به خانه بازگشت. به عدم بیعت حضرت نیز هم در بخش اول و هم در بخش دوم که با جانفشانی صدیقه طاهره سلام الله علیها همراه بوده، پرداخته شده است.
ناگفته نماند که مشکل عمده مورخان پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، سانسور بسیار شدید وقایع تاریخی آن هم از سوی کسانی است که حکومت را غصب کردند. چرا که می خواستند حکومتشان را مشروع جلوه دهند و برای اقناع افکار عمومی می گفتند اگر این حکومت مورد حمله قرار گیرد پس از آن در طول تاریخ این مشکل برای دیگر حکومت ها هم باقی می ماند.
در بخشی از این کتاب آمده است:
«اگر به تاریخ آن دوران از منظر مورخان رسمی نگاه کنیم، دورانی نسبتا آرام گزارش شده است و مورخان و محدثان توانسته‌اند با پنهان‌کاری، درگیریهای جدی و بحران‌های عمیق آن عصر را مخفی بدارند و این، روی دیگر تاریخ است! اما با جست‌وجو، نشانه‌ها و علاماتی در گوشه و کنار اسناد و مدارک خواهیم یافت که با تنظیم و ترکیب آنها می‌توانیم از عمق این بحران و شدت درگیری که در یک طرف، دولت حاکم با تمام قدرت و در طرف دیگر خاندان نبوت بود، بیشتر بدانیم.»
بخش دوم کتاب که حجم بیشتری را به خود اختصاص داده است به تشریح رنج ها و مشقت ها و از پا ننشستن های حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها اشاره دارد. این مباحث خود را در غصب اموال حضرت به وسیله حکومت وقت و سخنان ایشان درباره آن، گریه هایشان که همه اهالی مدینه را تحت تاثیر خود قرار داده بود، سخنانشان به هنگام عیادت زنان مدینه از ایشان، عدم ملاقاتشان با حاکمان وقت و سخنانشان کوبنده شان خطاب به آنها و نیز وصیت شان برای مراسم شبانه تدفین اختصاص پیدا کرده است.
کتاب «دختر پیامبر» که در 143 صفحه تدوین شده و به وسیله انتشارات مطیع به چاپ رسیده است.
