موج هشتم کرونا به ایران رسیده و به گفته‌ی دبیر کمیته‌ی علمی مقابله با کرونا، این موج تا عید نوروز به نقطه‌ی اوج خود می‌رسد. اعلام آماده‌باش به بیمارستان‌های کشور در حالی انجام شده که مراکز درمانی با مشکل کمبود پرستار مواجه هستند. به گفته‌ی مسئولان نظام پرستاری در حال حاضر ۱۰۰هزار نیروی پرستار کم داریم. این در حالیست که حدود ۱۷ هزار پرستاری که در دوره‌ی کرونا با عناوین مختلف به کار فراخوانده شده بودند بعد از پایان کرونا به خانه‌هایشان برگشته‌اند.
جی پلاس؛ «کمبود بودجه» مهم‌ترین دلیلِ سازمان امور استخدامی کشور برای مخالفت با به ثمر رسیدنِ برخی از تصمیمات است. در مورد پرستاران نیز، اگرچه موضوعِ جذبِ پرستاران و موضوعاتی چون برقراریِ فوق‌العاده خاص و اجرایِ قانون تعرفه‌گذاری بارها مطرح و مورد موافقت و تأکیدِ مسئولانِ رده اول کشور قرار گرفته، اما این مطالبات سالهاست به دلیل کمبود بودجه امکان اجرا نیافته است.
ایلنا نوشت: موج هشتم کرونا به ایران رسیده و به گفته‌ی دبیر کمیته‌ی علمی مقابله با کرونا، این موج تا عید نوروز به نقطه‌ی اوج خود می‌رسد. اعلام آماده‌باش به بیمارستان‌های کشور در حالی انجام شده که مراکز درمانی با مشکل کمبود پرستار مواجه هستند. به گفته‌ی مسئولان نظام پرستاری در حال حاضر ۱۰۰هزار نیروی پرستار کم داریم. این در حالیست که حدود ۱۷ هزار پرستاری که در دوره‌ی کرونا با عناوین مختلف به کار فراخوانده شده بودند بعد از پایان کرونا به خانه‌هایشان برگشته‌اند.
محمد میرزا بیگی (رئیس سازمان نظام پرستاری کشور) با اشاره به جلسه‌ی اخیر ستاد ملی کرونا که در روز شنبه دهم دی ماه برگزار شد، به تصمیم‌گیری در خصوص ۱۷هزار پرستار فعال در ایام کرونا اشاره کرد گفت: در جلسه ستاد ملی کرونا مقرر شد کمیته منتخبی به دستور رئیس جمهور تشکیل شود؛ این کمیته باید تشکیل و مقررات جذب پرستاران را تبیین کند.
البته میرزابیگی در ادامه به مخالفت سازمان امور استخدامی کشور اشاره کرد و گفت: «ممکن است مسئولی با دیدگاه قبلی اظهاراتی مغایر با این مسئله بیان کند اما این نظرات خروجی جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا نیست.
اگرچه میرزابیگی مخالفتِ سازمان امور استخدامی کشور با این قضیه را کم اهمیت و خروجیِ نظرِ ستاد ملیِ کرونا را مغایر با نظر سازمان امور استخدامی کشور دانست، اما تجربه نشان داده که موافقتِ سازمان امور استخدامی کشور برای به سرانجام رسیدنِ این وعده‌ها اهمیتِ بسیاری دارد.
«کمبود بودجه» مهم‌ترین دلیلِ سازمان امور استخدامی کشور برای مخالفت با به ثمر رسیدنِ برخی از تصمیمات است. در مورد پرستاران نیز، اگرچه موضوعِ جذبِ پرستاران و موضوعاتی چون برقراریِ فوق‌العاده خاص و اجرایِ قانون تعرفه‌گذاری بارها مطرح و مورد موافقت و تأکیدِ مسئولانِ رده اول کشور قرار گرفته، اما این مطالبات سالهاست به دلیل «کمبود بودجه» به حاشیه رانده شده است. از این‌رو نگرانی بابتِ به ثمر رسیدنِ تصمیم ستاد ملی کرونا برای جذبِ ۱۷هزار پرستاری که در دوره‌های سختِ کرونا جان خود را کف دست گذاشتند و به میدان آمدند همچنان باقی است.
محمد شریفی مقدم (دبیرکل خانه پرستار) در این خصوص می‌گوید: در طول این مدت وعده زیاد دادند و قرار بود کارهای بسیاری انجام دهند اما ما چیزی ندیدم. در یک کلام بگویم که پرستاران اعتمادی به این وعده‌ها ندارند.
وی ادامه داد: در موج اول کرونا به دلیل کمبود نیرو، پرستارانِ طرحی را بدون نوبت پذیرفتند اما از آنجا که کمبود نیرو بسیار زیاد بود، پرستارانی را که قبلا طرح خود را گذرانده بودند نیز فراخواندند. در آن دوره با پرستاران، قرارداد ۸۹ روزه بسته شد تا کمبود نیرو جبران شود اما بعد از فروکش کردنِ موج‌های کرونا به راحتی کنار گذاشته شدند.
شریفی مقدم می‌گوید: این بی‌انصافی با نیرویی بود که جانِ خود را کفِ دستش گرفت و با درآمدِ ناچیز و بدون امنیتِ شغلی به میدان آمد.
وی ادامه داد: حالا در شرایط جدید و با ورود موج هشتم کرونا، وزیر بهداشت می‌گوید نیروی بهداشت و درمان آماده‌باش باشد. این انتظار از نیرویی که دو سال در خطر کار کرد و بعد به راحتی کنار گذاشته شد، عجیب است.
دبیرکل خانه پرستار بیان کرد: در همان زمان بارها از طرف مسئولان کشور وعده‌ی برقراریِ فوق العاده خاص، اجرای قانون تعرفه‌گذاری، استخدام پرستاران و برگزاری آزمون داده شد اما کدام اجرا شد. این وعده‌ها بارها از طرف آقای رئیس‌جمهور و نمایندگان مجلس تکرار شد اما اجرا نشد.
وی ادامه داد: وزارت بهداشت کاملا پزشک‌سالار است؛ برای اثباتِ این مدعا کافیست به اتفاقی که در مورد افزایش سقف کارانه‌ی پزشکان افتاد توجه کنید. مجلس ۲۶ شهریور ماه یک شبه و بدون اطلاع قبلی سقف کارانه‌ی پزشکان در مناطق محروم را برداشت و کارانه‌ی پزشکان در مناطق برخوردار را از سقف ۶۰ میلیون تومان به سقف ۱۲۰ میلیون تومان رساند. ببینید بحث ۳-۴ میلیون تومان نیست، بحث ۶۰میلیون تومان است؛ سوال ما این است که اگر برای استخدام پرستار و اجرای تعرفه‌گذاری و برقراری فوق‌العاده خاص پول نیست چرا برای افزایش چند برابریِ کارانه‌ی پزشکان پول وجود دارد؟! چطور منابع هنگفتی برای پزشکان کنار می‌گذارید اما تا به پرستاران می‌رسید کمبود بودجه دارید؟
شریفی مقدم افزود: چرا یک شبه و بدونِ آنکه موضوع رسانه‌ای شود، افزایش‌کارانه پزشکان تصویب و بعد اجرا می‌شود اما تعرفه‌گذاری بعد از ۱۶سال به شکل ناقص اجرا می‌شود، چرا طرح ساماندهی بعد از ۲ سال هنوز به نتیجه نرسیده و چرا با وجود کمبودِ شدید پرستار، هیچ آزمون استخدامی برگزار نمی‌شود؟ این تبعیض‌ها ما را رنج می‌دهد و کسانی که دم از عدالت می‌زنند باید توضیح دهند که این رفتار برای چیست.
دبیرکل خانه پرستار به کمبود پرستار اشاره کرد و گفت: در سیستم نظام سلامت با کمبود مزمن و چندین ساله‌ی پرستار مواجه هسیتم. تعادل بین ورودی و خروجی‌ها سالهاست از بین رفته است. سالانه چیزی حدود ۵ – ۶هزار پرستار بازنشسته می‌شوند که با تعداد پرستارانی که مهاجرت می‌کنند و یا کار را کنار می‌گذارند ۷ – ۸ هزار پرستار می‌شود. این در حالیست که ورودی‌های ما به صفر رسیده است؛ طی ۷ – ۸ سال گذشته تنها در سال ۹۹ یک آزمون استخدامی برگزار و ۱۳هزار پرستار جذب شد و دیگر هیچ. در سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱هیچ آزمونی برگزار نشده است.
شریفی مقدم گفت: نکته‌ی مهم دیگر این است که وزارت بهداشت قصد دارد ده هزار تخت اضافه کند که این تخت‌ها نیاز به پرستار دارد. یعنی در حالیکه ورودیِ نیرو صفر است و خروجی ۷ – ۸ هزار مورد، ده هزار تخت هم قرار است اضافه کنیم. با این اوصاف کمبود ما ۱۰۰هزار پرستار نیست و این عدد امروز بیشتر شده است.
دبیرکل خانه پرستار تاکید کرد: حالا قول داده‌اند ۱۷هزار پرستارِ دوران کرونا را جذب کنند، تقاضای ما این است که در این مورد بیشتر عمل کنند. من به صحبتهای ابتداییِ بحثم برمی‌گردم؛ ما وعده زیاد شنیدیم، اما در عمل چیزی ندیدیم. نگرانیم وعده‌ی جذبِ این ۱۷هزار پرستار هم به سرنوشت، فوق العاده خاص و تعرفه‌گذاری و برگزاری آزمون استخدامی دچار شود. پس درخواست ما این است که همان کاری را که برای افزایش تعرفه‌ی پزشکان کردند اینجا نیز تکرار کنند؛ یعنی بدونِ آنکه تبلیغ کنند و وعده بدهند، ۱۷هزار پرستار را جذب کنند.
