می‌گویند قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری باید به عنوان یک ســند قانونی یاد کرد که اجازه نمی‌دهند به مرحله اجرا برسد.مگر قرار است چقدر جیب پرستاران بریزند که نمیخواهند این قانون اجرایی شود. مگر قرار اســت از جیب پزشکان این پول را بدهند که جریان پزشک سـالار نمی‌خواهد پرستاران به حق قانونی خود برسند. ۱۶ ساعت از ۲۴ ساعت شبانه‌روز را پرستاران به صورت مستقل خدمت بیماران بستری در بیمارستان‌ها هستند،درحالی که حداکثر زمان حضور پزشک بر بالین بیمار، یک ساعت هم نمی‌شود.چرا باید پول خدماتی که پرســتاران ارائه می‌دهنــد، به جیب دیگران برود. در حالــی که اگر قصوری و خطایی صورت بگیرد، این پرستاران هستند که باید جوابگو باشند. پرستاران می‌گویند چرا در دوران کرونا عزیز بودیم، حالا که کرونا فروکــش کرده است، ما را اخراج میکنند.
جی پلاس؛ روزنامه سازندگی نوشت: رئیس سازمان نظام پرستاری استان تهران ضمن انتقاد از سرانجام نامشخص استخدام پرستاران تمدید طرحی دوران کرونا گفت: تنها در اســتان تهران حدود ۲۰۰۰ پرستار تمدید طرحی کرونا، تعدیل شدند. تناقض عجیبی حاصل خواندن اظهارات رئیس سازمان نظام پرستاری نصیب مخاطب می‌شود. از یکسو، بسیاری از مسئولان وزارت بهداشت درسال‌های گذشته از کمبود پرستار دربیمارستان‌ها گفته‌اند و از سوی دیگر ماجرای مهاجرت پرستاران به کشورهای حاشـیه خلیج فارس و ترکیه.
در این میان سوالاتی که ذهن را با خود همراه می‌کند کم نیستند؛اگر پرستار کم است چرا استخدام نمی‌کنید؟ اگر اســتخدام می‌کنید چرا اخراج می‌کنید؟ و حالا که اخراج می‌کنید،مهاجرت میکنند و سر ازبیمارستان‌های کشورهایی مانند عمان درمی‌آورند چرا واکنش نشان می‌دهید و آسمان‌وریسمان به هم می‌بافید؟
اما به‌رغم اینکه وزارت بهداشت خود را به‌عنوان یکی از غصه‌داران مهاجرت پرستاران معرفی می‌کند اما به نظر می‌رسد ناتوانی بیمارستان‌ها در پرداخت حقوق پرستاران یکی مواردی است که باعث تعدیل نیروهای پرستاری در سال‌های گذشته شده است. آنچه در حال حاضر به عنوان چالش اصلی مسئولان بیمارستان‌ها تلقی می‌شود کاهش درآمد، ناتوانی در تامین هزینه‌هاست که البته همه‌گیری ویروس کرونا در سه سال گذشته به این موضوع دامن زد. همین چند ماه پیش بود که رئیس یک بیمارستان خصوصی در شمال تهران،ضمن هشدار بابت تاثیرگرانی قیمت‌مواد غذایی بر کیفیت تغذیه بیمارستانی،پیشبینی کرد در هفته‌های پیشرو، تامین غذای گرم و به خصوص غذاهای حاوی پروتئین برای بیماران بستری در بیمارستان‌ها، برای بسیاری از مراکز درمانی دولتی یا خصوصی غیرممکن شود.
رئیس این بیمارســتان که نخواسته بود نامش فاش شود به اعتماد گفته بـود: تامین غذای بیمارستان‌ها بر عهده پیمانکار اســت. ابتدای سال ۱۴۰۰ ،ماهانــه ۴۰۰ میلیون تومان بابت غذای بیمار به پیمانکار می‌پرداختم فروردین امســال، ۸۰۰ میلیون تومان پرداخت کردم و هفته‌گذشته پیمانکار به من گفت یا ماهانه یک‌میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان بابت غذای بیمار پرداخت کنم یا حجم غذای بیمار؛ به خصوص پروتئین موجود در غذا کم شود.
در این میان هم خبرهایی از حذف غذای کارکنان بیمارستان منتشر شده گفته می‌شود که فقط برای آن تعداد پرستاران که شیفت‌های روزانه ۱۲ ساعته داشته باشــند، به ازای هر شیفت، ۱۵ هزار تومان به عنوان هزینه یک وعده غذا واریز می‌شود. اما دوران کرونا و سـایه سنگین آن در سه سال گذشته گرچه باعث رونق کسب‌وکارهای اینترنتی شد اما درآمد بیمارستان‌ها را نابود کرد تا آنجا که دو ســال پیش رئیس کمیسیون بهداشت مجلس کاهش ۸۰درصدی درآمدبیمارستان‌ها در شرایط کرونایی خبر داده بــود (آمار تازه‌ای از این موضوع منتشر نشده است.)
در این میان و با اینکه یکی از دغدغه‌های دانشجویان پرستاری، فعالیت در بیمارستانهاست، اما پرستارانی که اکنون در بیمارستان‌ها در حال خدمات‌رسانی هستند نسبت به وضعیت مالی خود رضایت ندارند. بر این اساس، یکی از درخواست‌های جامعه پرستاری قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری اسـت که تاکنون اجرایی نشده است. چرا قانون تعرفه‌گـذاری خدمات پرستاری، بعد از گذشــت ۱۵ سال از تصویب آن، همچنان اجرا نمی‌شــود.
چه کسانی مخالف اجرایی شدن این قانون هســتند و چرا وزارت بهداشت نمی‌تواند یک باربرای همیشــه به پرستاران جواب قانع‌کننده‌ای بدهد. خبرگــزاری مهر در پاســخ به این سوال نوشته است: آیا جریان پزشک سالار نمی‌خواهد پرستاران خدماتی که به بیماران ارائه می‌دهند، نفع مالی ببرند اگر اینگونه است، چرا وزارت بهداشت سکوت کرده است.
می‌گویند قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری باید به عنوان یک ســند قانونی یاد کرد که اجازه نمی‌دهند به مرحله اجرا برسد.مگر قرار است چقدر جیب پرستاران بریزند که نمیخواهند این قانون اجرایی شود. مگر قرار اســت از جیب پزشکان این پول را بدهند که جریان پزشک سـالار نمی‌خواهد پرستاران به حق قانونی خود برسند. ۱۶ ساعت از ۲۴ ساعت شبانه‌روز را پرستاران به صورت مستقل خدمت بیماران بستری در بیمارستان‌ها هستند،درحالی که حداکثر زمان حضور پزشک بر بالین بیمار، یک ساعت هم نمی‌شود.چرا باید پول خدماتی که پرســتاران ارائه می‌دهنــد، به جیب دیگران برود. در حالــی که اگر قصوری و خطایی صورت بگیرد، این پرستاران هستند که باید جوابگو باشند. پرستاران می‌گویند چرا در دوران کرونا عزیز بودیم، حالا که کرونا فروکــش کرده است، ما را اخراج میکنند.
در ادامه این گزارش آمده است: به گفته مسئولان سازمان نظام پرستاری، بیش از ۱۰ هزار پرستار طرحی در دوران کرونا مشغول خدمت بودند،حالا اخراج شده خانه‌نشین هستند. در این میان، به نظر می‌رسد وزارت بهداشت به عنــوان متولی درمان و سلامت جامعــه تاکنون از وظایف اولیه خود شانه خالی کرده یا نتوانسته از عهده مشکلات برآید؛ چون هم در حوزه دارو بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها سخت‌ترین روزها سپری میکنند و تامین دارو با سختی همراه است،هم نیروهای پرستار از آنچه در بیمارســتان در حال رخ دادن است راضی نیستند.
