جی پلاس؛

توضیحات حاج احمد آقا درباره نامه های امام

امام خمینی در سوم فروردین ماه سال ۵۱ نامه ای خطاب به مرحوم حاج احمد آقا خمینی نوشتند.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی (س) در سوم فروردین ماه سال ۵۱ در نامه ای خطاب به مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سید احمدآقا خمینی بر توجه بیشتر به مرحوم آیت الله سید مرتضی پسندیده، برادر بزرگترشان تاکید کردند. متن نامه امام به شرح زیر است:

 

"بسمه تعالی

احمد عزیزم،ان شاء اللّه‌ تعالی سلامت باشید. ماها بحمداللّه‌ تعالی سلامت هستیم. از اینکه حضرت آقای اخوی[1] با تنهایی می‌ گذرانند نگران هستم؛ نگذارید به ایشان بد بگذرد. نمی‌ دانم قضیۀ منزل[2] برای محرّم و صفر است یا امری حادث شده است. در نوشته‌ های خود احتیاط کنید و امضا نکنید و شما مشغول تحصیل و تهذیب نفْس باشید و دخالت در امری نکنید.[3] خدمت حضرت حجت‌ الاسلام و المسلمین آقای اخوی سلام برسانید. به دخترها و مخدره اهل بیت سلام برسانید. والسلام علیکم.

خانم مهمان دارند و نمی‌ رسند چیزی بنویسند. بحمداللّه‌ تعالی سالم هستند و همین طور سایرین. پاکت جوف[4] را به وسیله مطمئنی زود برسانید.

7 صفر 92ـ پدرت

 

1 ـ آقای سید مرتضی پسندیده.آقای سید احمد خمینی دربارۀ پاورقی های این نامه چنین مرقوم داشته‌ اند:

2 ـ ساواک بارها منزل حضرت امام را در قم محاصره می‌ کرد و ماه ها و هفته‌ ها از تردد افراد جلوگیری می‌ کردند، ایشان سؤال کرده‌ اند که آیا بعد از ماه محرّم و صفر تردد آزاد می‌ شود یا خیر؟ زیرا تنها اینجانب و دو نفر کارگر به نام های مشهدی رضا و میرزا نادعلی می‌ توانستیم تردد کنیم.

3 ـ امام برای اینکه اگر محتوای نامه لو رفت مسئله‌ ای برای من به وجود نیاید، این موضوع را برای رد گم کردن می‌ نوشتند و این مطلب بین من و ایشان دائماً تکرار می‌ شد؛ من هم مرتباً برای ایشان می‌ نوشتم که در کاری دخالت ندارم. مثلاً در همین نامه ایشان نوشته‌اند: «احتیاط کرده و نامه را امضا نکنید» که این با «دخالت نکن» در نامه‌ های قبل و بعدی به هیچ وجه نمی‌ سازد.

4 ـ اکثر قریب به اتفاق این نامه‌ ها مسائل مربوط به مبارزه بوده است. بنده و سایرین اجازۀ نسخه‌برداری و فتوکپی از این نامه‌ ها را نداشتیم؛ چون حرام بود که در پاکت ها را باز کنیم؛ و متأسفانه گیرنده‌ های این نامه‌ ها اکثراً آنها را محو می‌ کردند و یکی از باارزش‌ترین اسناد مبارزه دربارۀ دورۀ پانزده سالۀ تبعید حضرت امام و کار مخفی ایشان بر روی علمای مبارز و مردم انقلابی ضد رژیم شاه از بین رفته است. 

 

صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۴۲۶

دیدگاه تان را بنویسید