«نیسان آبی» را دوست داشتیم به این 7 دلیل

« نیسان آبی » به خط پایان رسید. سریالی که بدون پیچیدگی خاصی و خیلی ساده و روان مخاطبان خود را جذب کرد. کسانی که سریال «نیسان آبی» را دیده‌اند از آن راضی هستند و می‌گویند از آخرین ساخته منوچهر هادی لذت بردند. 

این سریال در همان گام نخست یک دافعه بزرگ به اسم منوچهر هادی داشت. کارگردان پرکاری که چند سریال آخرش، با انتقاد شدید منتقدان و مردم روبرو شده بود و حتی برخی می‌گفتند او تمام شده است و تنها به دنبال پول درآوردن است. بخشی از منتقدان حتی فیلیمو را مورد مواخذه قرار دادند که چرا روی کار یک کارگردان شکست خورده سرمایه گذاری کرده است؟

بعد از پخش سریال اما کم کم نظرها نسبت به کار منوچهر هادی تغییر پیدا کرد و همان منتقدان گفتند که «نیسان آبی» یک اثر موفق در کارنامه کاری منوچهر هادی است. 

دلیل موفقیت این سریال را می‌شود در چند نکته ساده مثل خود سریال پیدا کرد. 

اول: نام سریال بسیار جذاب و گیرا بود. «نیسان آبی» حس کنجکاوی را در مخاطب ایجاد می‌کرد که منوچهر هادی در این سریال چه چیز را روایت خواهد کرد. این کنجکاوی هم به خاطر این بود که بسیار از ما حداقل یک خاطره از نیسان آبی داریم. همین حس باعث شد تا مخاطبان به سراغ قسمت‌های ابتدایی این سریال بروند و دیدن سریال همانا و پیگری کردن آن همان. 

دوم: منوچهر هادی اینبار به سراغ قشر ضعیف جامعه رفته بود. کسانی که در جنوبی‌‎ترین نقطه‌های پایتخت زندگی می‌کردند.او به خوبی این زندگی را روایت کرد و توانست سبک زندگی و دغدغه‌های آنها را به تصویر بکشد. مردم با جمشید قاسم‌پور، رضا خرسند و خانواده‌های آنها ارتباط برقرار کردند، چون شبیه زندگی آنها بود. 

سوم: بازی‌های خوب بازیگران به ویژه مهران غفوریان، حسین یاری، بهناز جعفری و ... تاثیر بسزایی در دیده شدن این سریال داشت. حضور جمشید هاشم پور در این «نیسان آبی» هم تاثیر بسزایی در جذب مخاطب داشت. بالاخره او همچنان یکی از پرطرفدارترین بازیگران ایرانی است. 

حضور دو بازیگر کودک در این مجموعه که سابقه حضور در برنامه «عصر جدید» را داشتند، هم تاثیر بسزایی در شیرین شدن این مجموعه داشته است. 

چهارم: داستانی ساده که خرده قصه‌هایی را هم با خود دارد، زمینه ساز محبوبیت این مجموعه در نمایش خانگی شد. هادی با ساختن شوخی‌های خیلی ساده و مملموس برای مردم، لحظات خوبی را برای آنها فراهم کند. همین تفکر باعث شد مخاطبان فیلیمو با آغوش  باز این سریال را بپذیرند. این درحالی است که همین مخاطبان دو سریال «جزیره» و «میدان سرخ» را پس زده بودند. 

پنجم: شوخی با سریال‌های ایرانی و البته آثار خود منوچهر هادی از دیگر ویژگی‌های مثبت این سریال بود. با هوشمندی تمام، کارگردان توانسته بود، پیوندی میان خود و دیگر آثار ایرانی ایجاد کند. شوخی با مجموعه «دل» اوج شاهکار این کارگردان بود. او با زبان بی‌زبانی به مردم گفت که خودش هم می‌‍داند سریالی که ساخته است، خوب نبوده. شاید بشود این را شیوه جدید عذرخواهی از مخاطب عنوان کرد. 

ششم: اشاره به مشکلات اجتماعی و اقتصادی مردم در قالب طنز، دیگر ویژگی «نیسان آبی» بود. هادی به خوبی بالا رفتن قیمت مرغ و گوشت، دلار و حتی خرید خانه در ترکیه را به نمایش درآورد تا «نیسان آبی» جدا از ویژگی‌های طنزش تبدیل به یک سریال دغدغه مند هم شود.

هفتم: نکته دیگری که باعث شد این مجموعه دیده شود، زمان پخش آن بود. مردم در سیل مشکلات غرق شده‌اند. آنها احتیاج به فراموشی مشکلات‌شان دارند و به خاطر همین است که از مجموعه‌هایی که آنها را برای مدتی کوتاه از مشکلات دور می‌کند، استقبال می‌کنند. 

«نیسان آبی» نشان داد که می‌شود بدون پیچیدگی مردم را خندانند. منوچهر هادی خود را احیا کرد و امیدواریم بتواند این برند احیا شده خود را حفظ کند و دوباره در چرخه ساختن سریال‌های تکراری نیفتد.