شیخ محمدرضا آل یاسین از مراجع تقلید در عصر حاضر بود. وی از محضر علمایی همچون آیات شیخ حسن کربلائی، سید علی سیستانی و سید اسماعیل صدر بهره برد. او در بیست و هشتم رجب سال ۱۳۷۰ رحلت کرد.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، در راستای شناساندن بزرگان اندیشه دینی در این صفحه بر آنیم که این شخصیت های ارجمند جهان اسلام و تشیع را به مخاطبان معرفی کنیم و مطالب منتشرشده قطره ای است از دریای زندگی این بزرگواران که به قدر وسعمان است. باشد که مفید فایده افتد. این قسمت به زندگی محمدرضا آل یاسین اختصاص دارد.
زندگینامه شیخ محمد رضا آل یاسین
شیخ محمدرضا آل یاسین رهبر روحانی و مرجع بزرگ شیعه در عرصه علم و فقاهت و استاد بی بدیل حوزه نجف بود. او مرد تقوی و فضیلت و یکی از معدود مراجع دینی در عصر حاضر، عالمی پسندیده خصال، با کرامت، دارای فضائل اخلاقی و صفات ستوده انسانی بود.
اطلاعات فردی
تاریخ ولادت 1297هـ.ق
کشور عراق
تاریخ وفات 1370 ق
آثار شرح منظومه بحرالعلوم در فقه، شرح استدلالی تبصره در فقه، شرح مشکلات عروة الوثقی و...
تولد
شیخ محمدرضا در سال 1297هـ.ق در شهر کاظمین به دنیا آمد. تحصیلات خود را در حوزه های مهم عراق تکمیل کرد و یکی از مراجع بزرگ عصر خود شد.
اساتید
اساتید وی در کاظمین شیخ عبدالحسین بغدادی و دائی اش علامه سید حسن صدر بودند. همچنین از محضر شیخ حسن کربلائی، سید علی سیستانی و سید اسماعیل صدر بهره برد.
شاگردان
از شاخص ترین شاگردان وی علاوه بر شیخ راضی آل یاسین، می توان به علامه شهید سید محمد باقر صدر اشاره کرد که خواهرزاده وی نیز بود.
آثار
از تألیفات وی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- بلغة الراغبین فی فقه آل یاسین. چاپ پنجم این کتاب در سال 1367هـ.ق در نجف منتشر شد.
2- سبیل الرشاد فی شرح نجاة العباد صاحب جواهر.
3- شرح منظومه بحرالعلوم در فقه
4- شرح استدلالی تبصره در فقه
5- شرح مشکلات عروة الوثقی
6- منظومه فی احکام السلام
6- دیوان شعر
7- مناسک حج
8- حاشیه بر عروة الوثقی
9- منظومه فی صلوة المسافر
رحلت
این فقیه عارف در سال 1370 هجری قمری در کوفه از دنیا رفت و در نجف اشرف دفن شد. علامه امینی در مورد شخصیت والای این استاد حوزه نجف می نویسد:
«شیخ محمدرضا آل یاسین رهبر روحانی و مرجع بزرگ شیعه در عرصه علم و فقاهت و استاد بی بدیل حوزه نجف می باشد. او مرد تقوی و فضیلت و یکی از معدود مراجع دینی در عصر حاضر، عالمی پسندیده خصال، با کرامت، دارای فضائل اخلاقی و صفات ستوده انسانی بود.»