امام خوشحالی خود را به چه موضوعی گره زده بودند؟

به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی (س) در چهارم بهمن سال ۵۸ در پیامی خطاب به ملت ایران و به مناسبت اولین انتخابات ریاست جمهوری بر مشارکت فعال در صحنه تاکید کردند. متن پیام امام به شرح زیر است:

"بسم اللّه‌ الرحمن الرحیم

بهره‌مندی یکسان همه از خدمات دولتی

من دو کلمه می‌ خواهم صحبت کنم: یکی راجع به حال خودم که الحمدللّه‌ بد نیست و شاید تشریفات زیاد برای من مهیا کردند آقایان اطبا، آقای وزیر بهداری. تشریفاتی که ما عادت به آن نداریم. ما طلبه‌ ها عادی نیستیم به آن. و من وقتی خوشحال می‌ شوم که بفهمم آقایان در صدد این هستند که به این زاغه‌نشینان شهرها، به این چادرنشینهای شهرها که در زمان طاغوت به آنها هیچ عنایتی نشده بود، در این زمان عنایت بشود. بهداری که اول مرتبه احتیاجی است که مردم به آن دارند طوری باشد که برای همه مهیا باشد. برای یکی تشریفات و برای یکی هیچی نباشد. و من امیدوارم که آقایان اطبا هرجا که هستند، و دولت و وزیر بهداری و خود ملت عنایت به این مطلب داشته باشند که این زاغه‌نشینها، این فقرا، اینهایی که عیال خدا هستند اینطور ابتلائات را نداشته باشند.

لزوم مشارکت فعال در انتخابات ریاست جمهوری

این یک کلمه. کلمۀ دیگر اینکه فردا روز جمعه است و روز مبارک در ماه مبارک. تولد با سعادت رسول اکرم در او اتفاق افتاد. و باز مبارک است از باب اینکه ملت ما به یک آرزوی دیگری که داشتند رسیدند و آن تعیین رئیس جمهور. در این زمینه من چند تا مطلب دارم که اگر آن مطالب تحقق پیدا بکنند، من خوشحال می‌ شوم و بیماری من هم مهم نیست اینقدر.

یکی اینکه فردا همۀ ملت بی‌استثنا به پای صندوقها بروند. بی عنایتی نکنند به یک مطلبی که کشور آنها به آن احتیاج دارد. سرنوشت ملت و اسلام به او بسته است. همچو نباشد که اگر یک کسی مثلاً میل داشت رئیس جمهور بشود و حالا احتمال می‌ دهد که نشود، کنار برود. یا اشخاصی که با او رفیق هستند کنار بروند و رأی ندهند. بهتر این است که آنهایی که می‌ دانند که نمی‌ شوند، آنها متصل بشوند به بعض آنهایی که می‌ دانند می‌ برند. تا اینکه ان‌شاءاللّه‌ یک رأی کافی تحقق پیدا کند و ما سرشکسته نشویم به اینکه ملت اعتنایی به این مسائل ندارد. اعتنایی به سرنوشت خودش و سرنوشت اسلام ندارد. همه با هم به پای صندوق بروید. مطلب دیگر اینکه پای صندوق ها که می‌ روید اینطور نباشد که با هم اختلاف پیدا بکنید یک مسئله‌ ای است که برای کشور است. هر یک از اینها که ببرند، برای کشور لابد خدمت خواهند کرد. و اگر خدمت نکنند ملت هست و آنها را بر کنار خواهد کرد. از این جهت به طور خصمانه با هم رفتار نکنید. برادر باشید با هم. اگر یکی رئیس جمهور شد، شما هم به او اعانت کنید. اینطور نباشد که قبل از اینکه رئیس جمهور بشود بریزید به جان هم. فردا پای این صندوق ها بریزید به جان هم. یا بعض از قشرها شرکت نکنند. من از همۀ قشرهای ملت، چه فارس، چه ترک و چه کرد و چه بلوچ و چه ترکمن و چه بختیار[ی] و چه سایر قشرهایی که و طوایفی که هستند در ایران، از اینها تقاضا می‌ کنم، عاجزانه تقاضا می‌ کنم که طوری نکنید که در خارج منعکس بشود که شما یک مردمی هستید که تربیت اسلامی ندارید. شما یک مردمی هستید که با هم سر دنیا نزاع می‌ کنید. ریاست جمهور[ی] چیزی نیست که شما به آن اهمیت بدهید. اگر ریاست جمهور خوب باشد، آن است که خدمت به ملت می‌ کند و اگر بد باشد، آن است که راه جهنم را باید بپیماید. خیلی در صدد این نباشید که برای خاطر اینکه یکی بیشتر می‌ خواهد رأی ببرد، یکی کمتر می‌ خواهد رأی ببرد به هم بریزید و جنگ و نزاع باشد، و اسباب ناراحتی همه را فراهم کنید. و من هم که اینجا هستم و در بیمارستان هستم از این جهت، ناراحت و ناراضی باشم. یکی دیگر اینکه بعد از اینکه رئیس جمهور به مبارکی ان‌شاءاللّه‌ تعیین شد، هر کس باشد، دیگران قهر نکنند و عقب بنشینند. کشور، کشور خود شماست. رئیس جمهور باشید، کشور است. پاسبان باشید، کشور است. طلبه مثل من باشید، کشور خود شماست. بعد از اینکه رئیس جمهور تعیین شد همه اعانت کنید از او. همه وارد بشوید در کار و اعانت کنید از او. کنار ننشینید. قهر نکنید و رشد خودتان را نشان بدهید به دنیا که شما رشید هستید، و شما می‌توانید که یک مملکتی را با هم اداره بکنید. وقتی که بنا شد یکی رئیس جمهور شد، دیگری هم یک کار دیگر. دیگری هم یک کار دیگر. و کارها را به سلامتی انجام بدهید. و من مجاز نیستم که بیش از این با شما صحبت کنم. ان‌شاءاللّه‌ خداوند همۀ شما را حفظ کند و موفق باشید.

والسلام علیکم و رحمة‌اللّه‌ و برکاته"

صحیفه امام؛ ج ۱۲، ص ۱۲۶-۱۲۸