احمد ما و من

به گزارش خبرنگار جی پلاس، نوزدهم دی ماه سال ۸۴ سرلشکر احمد کاظمی، فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران به همراه ده تن دیگر از فرماندهان و افسران عالی رتبه به شهادت رسیدند. حاج قاسم که صمیمی ترین یار و همراهش را از دست داده بود، در یادداشتی در سال ۹۶ برای احمد عزیزش اینگونه نگاشته است:

«بسمه تعالی

دوستی در حماء از من خواست که در مورد لشکر نجف که امروز در نبرد سوریه مشغول فداکاری است چیزی بنویسم. خواستم خواسته این برادر مجاهد را با کلامی ناقص و غیرکافی در حق این لشکر فداکار ادا کرده باشم.

وقتی نام لشکر نجف را می‌ شنوم قامتی بسیار زیبا و رعنای عرشی که بوی بهشت از آن همیشه استشمام می‌ شد، که قامت مردانه‌اش همچون کوهی پناهگاه سختی‌ ها و دشواری‌ ها بود، مردی که نجف‌آباد با همه بزرگانش مفتخر به نام و یاد اوست.

احمد عزیز، احمدی که وقتی در جلسه‌ای بود اطمینان در آن حاکم و در غیابش نقصی بزرگ قرار داشت، مردی که مشارکتش در نبردی موجب استحکام عمل و تضمین پیروزی بود، مجاهد بزرگی که فاتح خرمشهر بود، مردی که رقابیه را درنوردید، مردی که بارها با حکمت و شجاعتش دشمن را به تحقیر انداخت.

ردپای او در بیست‌ هزار کیلومتر مناطق اشغالی توسط دشمن بعثی مشهور است. نور به‌جامانده، تابش مستمری که امروز میلیونها نفر راهی آن می‌ شوند و به این دلیل آن را قافله راهیان نور نامیده‌ اند.

احمدی که شادی و خنده‌اش، غم و غصه‌اش، اندوه و فرحش زیبا و دوست‌داشتنی بود، مجاهدی که ایران در نقص عدم وجود و حضورش در غم است.

احمد ما و من، احمد همه ایران و همه اسلام و تشیع، آری، نجف را چنین مؤسسی بود که پیوسته در هر بیانی خدا را، خدا را، خدا را متذکر می‌ شد. برادران در نجف، نجفی باشید، آن‌چنان که مؤسس و پایه‌گذار این بنای ارزشمند بود و درون آن هزاران هزار جوان متدین و مجاهد را پرورش داد، لشکری که دشمن را به وحشت می‌ انداخت و لرزه بر اندامش حاکم می‌ کرد، لشکری که همه بن‌بست‌های جنگ با وجود فرمانده لایقش پیوسته برطرف می‌ شد، لشکری که دیگر سازمان‌ های رزم آرزوی همراهی او را داشتند، نجفی که حوزه علمیه متحرکی بود و هزاران مدافع دین را در خود جای داده بود.

یاد آن نجف و یاد فرمانده بزرگوار شهیدش به‌ خیر و امیدوارم این یادگار برادر شهیدم حاج احمد، احمد آشنای همه مجاهدان، پیوسته روح احمدی بر آن حاکم باشد.

سوریه، شهر حماء

مورخه ۱۳۹۶/۱/۶

شاگرد و هم‌رزم احمد ـ قاسم»