علی شکوری راد در خاطرات خود از آیت الله هاشمی رفسنجانی به سه مساله مهم اشاره کرده که باید در زمان حیات امام حل و فصل می شد.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، دکتر علی شکوری راد، چند روزی پس از رحلت آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی در گفت و گویی به بیان خاطراتی از ایشان پرداخته که به مناسبت سالروز رحلتشان مروری بر آن خواهیم داشت:
خاطرم هست که در کتابخانه اسلامی دانشکده مان دو کتاب مورد توجه دوستان بود، یکی کتاب «امیرکبیر قهرمان مبارزه با استعمار» اثر اکبر هاشمی رفسنجانی و دیگری ترجمه کتابی به نام «ادعا نامه علیه تمدن غرب» اثر سید قطب. هر دو کتاب برای ما جذاب بود اما آن دو کتاب بیانگر دو دیدگاه برای تحولات سیاسی بود؛ امیرکبیر به دنبال اصلاح سیستم بود اما سید قطب به دنبال مبارزه با غرب و همچنین سازماندهی اخوان المسلمین بود که متأسفانه این نگاه پان اسلامیستی با نگاه پان عربیستی جمال عبدالناصر تصادم یافت و منجر به قتل وی به دست ناصر شد. البته آقای هاشمی بعد از آنکه اکثریت سازمان مجاهدین خلق تغییر مرام دادند و به سمت مارکسیسم روی آوردند از آن ها دل کند و در آخرین برخوردش با بهرام آرام در خانه محل قرارشان مورد توهین و بی ادبی قرار گرفت که سنگ بنای توهین به آقای هاشمی در آنجا گذاشته شد.
بعد از پیروزی انقلاب، چنانکه اشاره شد آقای هاشمی برای خود برنامه داشت و به دوستان گفته بود که سه مساله وجود دارد که اگر در زمان حیات امام حل نشود بعد از امام حل نشده باقی خواهند ماند و کسی نیست که این گره ها را باز کند. اولین مساله، پایان جنگ بود. چرا که جنگ برای جمهوری اسلامی حیثیتی شده بود و با آن همه شهید و مجروح و صدمات راه بازگشتی برای کشور باقی نمانده بود... آقای هاشمی با نامه هایی که از سپاه و دولت گرفت و نزد امام بُرد، بالعیان نشان داد که راهی جز پذیرش قطعنامه وجود ندارد.
مساله دوم، رهبری بعد از امام بود؛ مطابق قانون اساسی رهبری باید از میان مراجع تقلید یا به گونه شورایی انتخاب می شد اما آقای هاشمی این پرسش را مطرح می کرد که مراجع ما به توجه به سن بالا و دور بودن از اوضاع کشورداری چگونه خواهند توانست به گونه شورایی کشور را اداره کنند؟ لذا آن مرحوم از امام درخواست کرد که اجازه ترمیم قانون اساسی را بدهد و رهبری را در فردی مجتهد و نه مرجع خلاصه نماید.
سومین مساله مربوط به این اعتقاد ایشان بود که رابطه ایران و آمریکا باید در زمان حیات امام حل شود؛ در این زمینه تلاش هایی صورت گرفت که به ماجرای مک فارلین مشهور است اما روزنامه الشراع آن را فاش کرد و این پروژه ناکام ماند و کماکان ناتمام مانده است.
حضور؛ ج 99؛ ص 289 به نقل از هفته نامه صدا، شماره 101، 25 دی 1395
