انکار کاهش سطح رویشگاههای جنگلی هیرکانی از سوی هر شخصیت حقیقی یا حقوقی که طرح شود، قبل از آنکه یک دروغ بزرگ باشد، یک توهین آشکار به شعور ایرانیان است. خبر بدتر اما این است که نیمی از آنچه ظاهراً هنوز باقیمانده -۱.۶ میلیونهکتار- در واقع یک جنگل مخروبه است
به گزارش جماران؛ محمد درویش فعال محیط زیست نوشت: از ۱۳۳۵ تا امروز وسعت هیرکانی از ۳.۵ میلیون هکتار به کمتر از ۱.۶ میلیونهکتار کاهش یافته است. مهمترین دلیل این تخریب، چراغ سبز به تغییر کاربری اراضی است که در این عکس آشکار است.
انکار کاهش سطح رویشگاههای جنگلی هیرکانی از سوی هر شخصیت حقیقی یا حقوقی که طرح شود، قبل از آنکه یک دروغ بزرگ باشد، یک توهین آشکار به شعور ایرانیان است. خبر بدتر اما این است که نیمی از آنچه ظاهراً هنوز باقیمانده -۱.۶ میلیونهکتار- در واقع یک جنگل مخروبه است
در طول چند روز اخیر، بخشی از جنگل هیرکانی در مازندران را رصد کردم؛ پیشتر این کار را بارها در گیلان و گلستان هم انجام دادهام. آنچه که نگرانکننده است، نبود نهالهای جوان در زیراشکوب جنگل است. فشار دام، اجازه زادآوری طبیعی را از هیرکانی گرفته. باید از تنفس جنگل جدیتر حمایت کرد.
واقعیت این است که ما در طول قرنی که اینک در انتهای آن قرار داریم، دستکم ۸میلیون هکتار جنگل را از دست دادهایم و اولویت هر دولت و حکومتی در ایران، باید احیای مجدد آن ۸میلیونهکتار در هیرکانی، ارسباران، زاگرس و توران در طول سه دهه آینده است. این مطالبه باید وارد قانون اساسی شود.
احیای این ۸میلیون هکتار، ضامن پایداری کشور است. هر نوع توسعه و تغییر کاربری اراضی با رعایت موازین آمایش سرزمین باید به ۱۴۵ میلیون هکتار باقیمانده از خاک ایران باید انتقال یابد.