در پیام امام به مناسبت روی کارآمدن دولت ازهاری بر چه نکاتی تاکید شده بود؟

به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی (س) در شانزدهم آبان ماه سال ۵۷ در پیامی خطاب به ملت ایران و به مناسبت روی کار آمدن دولت ازهاری، نکاتی را یادآور شدند. متن پیام امام به شرح زیر است:

"بسم اللّه‌ الرحمن الرحیم

6 ذی‌الحجه 98

درود و تحیات وافره بر ملت شجاع ایران! ملتِ با وفایی که با جان‌نثاری برای احیای اسلام و استقلال کشور کاخ های غارتگران را به لرزه درآورد؛ ملتی که پیشنهاد سیاست آشتی ملی را، که جز خدعه‌ ای نبود، به چیزی نشمرد؛ ملتی که جوان و جان می‌ دهد تا از زیر بار ستمکاران غارتگر بیرون بیاید و رژیم سلطنتی را سرنگون و حکومت جمهوری اسلامی متکی به آرای ملت را مستقر کند.

من گرچه می‌ دانم که فریبکاری های شاه و نرمش لفظی و ارعاب عملی او، در صفوف فشردۀ ملت بزرگ ما تأثیری ندارد، لکن در هر موقع و در هر پیشامد لازم می‌ دانم تذکراتی به شما عزیزانم بدهم:

1ـ هدف همان است که در سخنرانی ها و اعلامیه‌ های خود ذکر نموده‌ ام:

الف) سرنگونی سلطنت پهلوی و رژیم منحوس شاهنشاهی؛

ب) به پا داشتن حکومت جمهوری اسلامی مبتنی بر ضوابط اسلام، متکی به آرای ملت.

2ـ نهضت با شیوه‌ های گوناگون؛ مخصوصاً اعتصابات در همۀ ادارات و دستگاه های دولتی باید ادامه داشته باشد. دولت نظامی[1]ایران غاصب و مخالف قانون است و بر ملت است که از آن اطاعت نکنند، و به سرپیچی و کارشکنی تا حد فلج نمودن دستگاه های دولتی پیش رود. من از جمیع کارمندان محترم دولت و سایر مؤسسات که با اعتصابات خود پشتیبانی از برادران و خواهران خود کرده‌ اند تشکر می‌ کنم. این یک وظیفۀ اسلامی است و لازم‌الاجراست.

3ـ شاه با روی کار آوردن دولت نظامی، دست به توطئۀ دیگری زده است؛ و آن اینکه از طرفی در پیشگاه خدا و ملت عذر تقصیر می‌ خواهد و اعتراف به اشتباهات و جنایات خویش در طول سلطنت ننگینش می‌ کند، و از آیات عظام و علمای اعلام و سایر طبقات استمداد می‌ کند، و از طرف دیگر دولت نظامی‌ اش با سرکوبی شدید و قتل ها و اعزام چماق به دست ها و سرنیزه‌دارها و توپ و تانک ها بر ملت مظلوم می‌ تازد، و عزیزان ما را بیش از پیش به خاک و خون می‌ کشد؛ به خیال آنکه با این نقشه می‌ تواند خودش را از گناه قتل و غارت های دوران سلطنتش تبرئه نماید، و با دستگیری مأموران فاسد خود که یک عمر عامل خیانت های او بوده‌ اند، خود را توبه‌کار معرفی نماید. شاه در یک دست چماق و سرنیزه و مسلسل برای سرکوبی ملت دارد، و در دست دیگر توبه‌نامه و اعتراف به خیانت ها و جنایت ها و عذر تقصیر را گرفته است.

ملت هوشمند و بیدار ایران، نه از آن چماق و سرنیزه هراس دارد و نه از این خدعه و نیرنگ فریب می‌ خورد. این شخص که از مراجع عظام و علمای اعلام برای فرو نشاندن نهضت اسلامی و باز کردن راهی برای چپاول و هَدْم اسلام و قرآن کریم استمداد می‌ نماید، همان مردکی است که تا دیروز علمای اسلام و روحانیون عظیم‌الشأن را مرتجع و راه آنان را که راه اسلام و قرآن کریم است، ارتجاع سیاه می‌ نامید؛ و در یکی از نط قهای خود با کمال وقاحت گفت «از آنها مثل حیوان نجس اجتناب کنید» و در نطقی دیگر با کمال بیشرمی گفت «اینها مثل کرمها در نجاست می‌ لولند» چه شد که امروز اینچنین با روحانیون آشتی می‌ کند؟! این نیز خدعه نیست؟! این مثل دولت آشتی[2] نیست؟! او که امروز به سیاسیون و جوانان ملت روی آورده و از آنان برای وطن استمداد می‌کند، همان است که گروه هایی از آنان را اعدام و شکنجه و زندان کرده و می‌ کند، جوانان ما را به خاک و خون کشیده و می‌ کشد، دانشگاه های ما را به قتلگاه های جوانان ما تبدیل نموده است.

من از جنایاتی که اخیراً در دانشگاهها با فرزندان اسلام نموده‌اند در سوگم. من از دانشجویان عزیز که در راه اسلام و کشور فدایی داده‌اند و در مقابل شاه با مشتی گره کرده ایستاده و او را محکوم کرده‌اند تشکر می‌کنم.

من از جوانان غیور ایران که ملت ما را سرافراز نموده‌ اند احساس غرور می‌ کنم. ملت ایران باید بداند که این نطق های فریبنده برای اغفال مردم و فرونشاندن آتش خشم ملت است، تا تثبیت مقام کرده و قدرت را باز یابد؛ و خدا می‌ داند که اسلام و روحانیت و عموم ملت پس از آن با چه مصیبت های دردناکی مواجه خواهد شد.

عزیزان من! از این هیاهوی نظامی نهراسید؛ که نمی‌ هراسید. شما ملت شجاع ثابت کردید که این تانک ها و مسلسلها و سرنیزه‌ها زنگ زده است و با ارادۀ آهنین ملت نمی‌ تواند مقابله کند، و از این نرمش های شیطانی و توبه‌نامه‌ های ابلیسی فریب نخورید، که نمی‌ خورید . شاه در اول سلطنت غاصبانۀ خود سوگند خورد که به اسلام وفادار باشد و به ملت خیانت نکند؛ و اکنون اعتراف می‌ کند که خائن است و اسلام و ایران را به تباهی کشانده است و تمام خیانت ها عمدی بوده است، که امروز اسم «اشتباه» بر آن می‌ گذارد. غفلت نکنید که این اشتباهات عمدی تکرار خواهد شد و کشور را به نیستی و ملت را به تباهی خواهد کشاند. امروز بر تمام طبقات ملت از مراجع عظام و علمای اعلام و مدرسین و فضلای عالیمقام و اساتید محترم دانشگاه ها و دانشسراها و دانشجویان دلیر و طلاب شجاع تا جناح های سیاسی و روشنفکر، و از کارگران و کشاورزان تا بازاریان و اصناف، از کارمندان دولتی تا افسران نیروهای سه‌گانه، از سربازان تا صاحب‌منصبان عالیرتبه و بر همۀ اقشار ملت تکلیف الهی و وجدانی است که با اتحاد کلمه بدون هراس از قدرتها و ابرقدرتها، هدف اسلامی خود را تعقیب، و گلوی این ستمگر تاریخ را بفشارند، و با قاطعیت و جدیت به سوی هدف پیش روند، که وعدۀ خداوند به مستضعفین نزدیک است، و کشتن و کشته شدن در راه خدا سرفرازی است. در خاتمه از ملت شریف ایران که بارها در اینگونه مسائل امتحان خود را داده‌اند، خواهش می‌ کنم که به خواهران و برادران خود که در اثر اعتصابات و تظاهرات صدمۀ مالی و جانی دیده‌ اند، با احترام تمام آنان را یاری دهند؛ و این وظیفۀ الهی را به بهترین وجه عمل نمایند که «خمینی» همیشه به یاد آنان است و دست آنان را می‌فشارد.

از خداوند تعالی توفیق و تأیید همه را خواستار و خذلان و شکست دشمنان ملت را خواهانم. والسلام علیکم و رحمة‌اللّه‌ و برکاته.

روح‌ اللّه‌ الموسوی الخمینی"

1 ـ دولت نظامی غلامرضا ازهاری. 

2 ـ دولت جعفر شریف‌ امامی که خود را «دولت آشتی ملی» می‌ نامید. 

صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۳۴۹-۳۵۲