امام خمینی در جمع دانشجویان خارج از کشور به بیان شکل گیری جهنم و بهشت از اعمال انسان اشاره کردند.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی (س) در بیست و چهارم مهر ماه سال ۵۷ مطابق با سیزدهم ذیقعده ۱۳۹۸ در جمع ایرانیان مقیم خارج و دانشجویان به شکل گیری جهنم و بهشت از اعمال آدمیان اشاره کرده و چنین فرمودند:
"جهنم و بهشت از عمل من و شما موجود می شود؛ عمل ما ابزار کار است برای آنجا. بنابراین هدر ندهید این عمر را؛ این عمر شریفی که خدای تبارک و تعالی به شما داده است که در اینجا کسب کنید و کارهای خوب بکنید و هدایت کرده شما را برای کارهای خوب، کارهای مفید برای جامعه، کارهای مفید برای خودتان. این برای این است که خدای تبارک و تعالی علم داشته است، مطلع بوده است بر واقعیات که هر کس هر کاری بکند اینجا، همین کار [را] در آنجا خواهد دید. نظیر دواهایی که انسان اینجا می خورد، یا سمهایی که انسان می خورد در اینجا آثارش را می بیند، این هم در آنجا خودِ عمل را می بیند. آنجا دیگر انسان خودش را می بیند. بنابراین، عقل انسان اقتضا می کند که این چند روزی که در اینجا هست، این عمرش را به هدر ندهد که از بین برود؛ بالاتر اینکه در راه شرّ و در راه بد خرج نکند که وبال گردنش بشود آنجا. اینجا هر چه کار خوب بکنید برای خودتان، برای جامعه تان، این [را] در آنجا ان شاءالله می بینید.
و نگذارید که برای آخر عمر کار خوب بکنید. این خیالی است که انسان این خیال را ممکن است بکند؛ ولی از آن خیال های شیطانی است که می خواهد آدم را نگذارد که کار خیر بکند. می گوید تو حالا جوان هستی، حالا اول جوانی است، استفاده های جوانی را بکن، شهوت ها را راه بینداز، مفسده ها را انجام بده، این کارهای زشت را که دلت می خواهد بکن، ان شاءالله در آخر عمر جبران می توانی بکنی. انسان نمی تواند دیگر جبران بکند؛ اگر شما از حالا قیام نکنید بر ضد شهوات فاسده؛ از شهوات مطلقاً جلوگیری نشده است: شهوات سالم و شهوات غیر سالم. نگذارید خدای نخواسته پایتان باز شود به شهوات غیر سالم، به تعدی به حقوق مردم، به تعدی به چیزهایی که از غیره است؛ و اینجا که هستید، این چند روزی که همه هستیم و هستید که زیاد طولانی نیست، این چند روز را صرف کنید در این تجارتی که برای شما آن تجارت اثرش تا ابد، تا آخر هیچ وقت نیست که قطع بشود؛ در عین حالی که همۀ ابواب نعمت های الهی، درب آن به روی شما باز است و شما هم استفاده کنید آزادانه در آن نعمت های الهی، اما حدودش باید محفوظ باشد؛ یعنی تصرفات ما باید مطابق قانون باشد. تمام کارهایی که ما می کنیم باید مطابق قانون شرعی باشد، تا اینکه انسان رشد پیدا بکند.
صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۲۹-۳۰